آموزشی ژانر درام و انواع آن

[HAN]

درام
1. به هنر بازنمايي يا بازنمودي از يك واقعه توسط بازيگران در صحنه و در برابر تماشاگران و يا به ديگر سخن به مجموعه‌اي كه از هرگونه نمايش تئاتري مايه گرفته باشد، درام مي‌گويند.
2. نوشتاري براي نشان دادن يك واقعه در صحنه نمايش.
3. نمايشنامه‌اي كمدي و يا تراژدي كه بخواهد يك ماجراي احساسي را به جد و عاري از ماجراهاي تخيلي به معرض تماشا بگذارد.

 

[HAN]

4. درام نزاع، ستيزه‌جويي، نگراني، اضطراب و تنش، شدت احساساتِ شخصيت‌هايِ يك واقعه را براي تماشاگران به تماشا مي‌گذارد، به گونه‌اي كه آن‌ها چنين كيفياتي را در خود حس كنند.
باري، درام به‌عنوان ادبيات در زمان‌هاي پيشين توسط كسي كه آن را به رشته تحرير درمي‌آورد، ارائه مي‌گشت. بازيگران حرف‌هاي نويسندة درام را از بر مي‌كردند و بر طبق سليقه و خواست تهيه‌كننده‌اش بر زبان مي‌آوردند. ازاين‌رو، تحت همين شرايط نوشته نويسنده غالباً از يك متن دست درازی نمي‌كرد. اما چاپ و انتشار نمايشنامه‌ها از قرن شانزده آغاز گشت.

 

[HAN]

وقتي بن جانسن1 (1572 ـ 1637)، درام‌نويس انگليسي، نمايشنامه‌هاي خود را انتشار داد، در ميان ديگر نمايشنامه‌نويسان هم‌عصر خود شكوفايي ويژه‌اي به دست آورد و آثارش جنبه ادبي به خود گرفت.
در قرن هجده اين‌گونه آثار نمايشي را به‌عنوان رمان پذيرا گشتند و موّرخان، درام را فرمي مهم از ادبيات به شمار آوردند كه شكسپير يكي از همين موّرخان بود كه به‌عنوان نويسنده تئاتر اليزابتي شهرت فراواني كسب كرد. به عبارت ديگر تئاتر در قرن هجده ادبياتي به شمار آمد كه خوانندگان بسياري را به خود جلب كرد.

 

[HAN]

انواع درام
1. درام پنداشت‌ها يا برنهاد2
ميان نمايشنامه برنهاد و نمايشنامه‌هاي مسائل فرق چنداني وجود ندارد. احتمالاً يكي مي‌گويد نمايشنامه مسائل، مشكلات زندگي را مطرح مي‌كند و نمايشنامه برنهاد به آن‌ها پاسخ مي‌دهد.

 

[HAN]

. درام احساسي3
انفراداً و يا جمعاً نمايشنامه‌هايي به‌شمار مي‌آيند كه نشان مي‌دهند طبيعت و نهاد آدمي بر اثر كششي از احساس به كمال خواهد رسيد. درام احساسي در قرن هجده رواج بسيار يافت.
3. درام آموزشگاهي4
مدرسه، غالباً به تئاتر حرفه‌‌اي توجه ويژه‌اي مبذول مي‌دارد كه در آن به تعليم بازيگري مي‌پردازد و گاه به آن آموزشگاه يا مدرسه هنر دراماتيك نيز مي‌گويند. درام شعري5 شعري به گونه درام است.

 

[HAN]

درام شعري5 شعري به گونه درام است.
4. رسيتال دراماتيك
نمايشي همگاني است كه توسط يك يا چند بازيگر كه قطعه‌اي از نمايش يا طرحي دراماتيك را از بر مي‌خواند كه معمولاً بدون صحنه‌پردازي و يا موسيقي است.
5. درام معكوس6
مطلبي در طرح كه در آن شرح و بسطي به ميان مي‌آيد و انتظار تماشاگر را دربارة نتيجه و حاصل عمل تغيير مي‌دهد، همانند تغييري در شادماني و يا غم و اندوه

 

[HAN]

6. درام رومانس7
نمايشنامه‌اي رمانتيك يا عاشقانه،8 نمايشنامه‌اي عاشقانه با اشارات تلويحي و جدّي كه احساسات تماشاگر را برمي‌انگيزاند و گاه به آن فانتزي نيز مي‌گويند (به‌ويژه در قرن هفدهم).
7. درام دلهره يا اضطراب‌آور9
نمايشي كه تماشاگر را به هول و ولا وامي‌دارد و بحراني پديد مي‌آورد كه او را به يك حالت فرعي سوق مي‌دهد.

 

[HAN]

8. درام كارآگاهي10
درامِ كارآگاهي، آموزشي نظري و علمي است كه در مدرسه، تئاتر و يا دانشگاه به دانش‌پژوهان مي‌دهند. اما از قرن هجده به بعد درام ادبياتي به شمار مي‌آيد كه مي‌بايد آن را خواند و يا به نمايش گذاشت.
در واقع درام به دو نوع اصلي ارائه گشت: