دلنوشته {ژوان} اثر •دلارام نویسنده انجمن رمان بوک•

[DELARAM]

تن خسته و زخمی‌ام را با یک بوسه کوتاه درمان می‌کنی و ترمیم و تسکینی ماننده معجزه‌ای برای روح شکسته‌ام. *دوستی عاشقانه‌ام با تو غیرضروری‌ست؛ مانند فلسفه، مانند هنر نقاشی، هیچ ارزش بقایی ندارد؛ بلکه یکی از آن چیز‌هایی‌ست که به بقا و حیات، ارزش می‌بخشد و می‌گویم تو را در رویاهای همیشگی‌مان دیده بودم.

---

برگرفته از ناشناس با تغییر

 

[DELARAM]

لحظه‌هایم با تو مانند شهدی شیرین است و به پای نگاه معطوف تو می‌ریزد و بعد باز می‌گردد و کم‌کم جذب در رگ‌های خشکیده من می‌شود.
امشب ماه در آغوش شب به خواب می‌رود و من هنوز خاطره‌ها به خیالم صف می‌کشند و من را به بی‌خوابی دعوت می‌کنند. در تنم تب شعله می‌کشد و من چه بی‌تابانه می‌خواهم به سوی تو بازگردم... .

 

[DELARAM]

من کافری بودم که کافی بود تا تصورت کنم، آن موقع دیگر این قلم مسلمان بود که خودش از عشق سپیدمان می‌نوشت... این حکایت‌های بی‌نهایت بود که دست بر پاکی چشمان تو میزد. تو بر رگ‌هایم جاری شده بودی چطور می‌توانستم بی‌خیالت بشوم و به آسانی از آن گذر کنم؟ حتی گاهی رنگ‌های بوم بزرگ نقاشی‌ام برای تو بی‌رنگ می‌شد.

 

[DELARAM]

در عجب خموش کردن آتش سوزان قلبم مانده‌ام، در این‌که این حال پریشان و آشفته‌ام را چطور در مسیر نگاهت آواره کردی! کاش می‌توانستم برای ساعتی دق کنم تا نام تو را در نوشته‌هایم فراموش کنم. خیالم را به فراموشی مجبور بسازم و باز دوباره با یک تلنگر کوچک ساعت‌ها به حال خود بگریم و با دغدغه‌های کوچک و بزرگم بسازم.

 

[DELARAM]

ای معشوقم! می‌دانم دیگر شنونده‌ای برای شنیدن دلتنگی‌هایم ندارم ولی تو همیشه در میان لحظات تلخ و شیرینم جاودانه خواهی ماند پس تو را تا ابد ستایش می‌کنم. من پذیرا شدم مهر تو را سراسر جانم پس بیا و قولی پایدار بده تا گه‌گاهی یادی از من فراموش شده کنی.

 

[DLNZ]

«نویسنده تایپ این اثر را موکول کرده»
تاپیک تا اطلاع ثانوی بسته خواهد بود.
[کادر مدیریت بخش ادبیات]​