پزشکی کبودی استخوان

[Ramina.p]

پرخونی واکنشی: این شرایط زمانی رخ می دهد که جریان خون پس از وقفه ای موقت افزایش می یابد.

 

[Ramina.p]

شکستگی: ممکن است یک شکستگی کوچک در لایه استخوان، درست زیر یک غضروف در یک مفصل وجود داشته باشد.
ترابکول ها شبکه ای از بافت های فیبروزی در یک استخوان هستند. یک شکستگی کامل استخوان به معنای آن است که تمامی ترابکول های استخوانی در آن ناحیه مشخص از استخوان آسیب دیده اند، که موجب یک شکستگی می شود. کبودی استخوان اغلب به عنوان مرحله ای پیش از یک شکستگی توصیف می شود. در این شرایط، تنها برخی از ترابکول ها آسیب دیده اند.

 

[Ramina.p]

نشانه های کبودی استخوان
در ناحیه آسیب دیده به واسطه کبودی استخوان، نشانه ها می توانند شامل موارد زیر باشند:
تداوم درد یا حساسیت پس از بهبودی کبودی پوست
تورم
تغییر در رنگ پوست
درد مفصلی در نزدیکی منطقه آسیب دیده
التهاب مفصلی
سفتی و خشکی مفصل
درد مرتبط با کبودی استخوان بیشتر از یک آسیب دیدگی بافت نرم طول می کشد.

 

[Ramina.p]

کبودی های استخوان می توانند طی سه هفته تا دو سال بهبود یابند
انواع کبودی استخوان:
سه نوع کبودی استخوان وجود دارند:
هماتوم Subperiosteal، زمانی که خون زیر غشا فیبروزی که سطح استخوان را پوشش می دهد، جمع می شود.
کبودی Interosseous، خونریزی و تورم در فضای استخوانی جایی که مغز استخوان قرمز و زرد ذخیره شده اند را شامل می شود.
ضایعه Subchondral، خونریزی و تورم بین غضروف و استخوان زیرین رخ می دهد.
نوع کبودی استخوان در یک فرد به محلی که آسیب در استخوان رخ داده بستگی دارد.
هماتوم Subperiosteal بیشتر پس از یک ضربه آسیب‌زا به استخوان رخ می دهد. این نوع در مناطق پایینی بدن شایع است.
کبودی Interosseous می تواند در نتیجه فشار فوق العاده زیاد بر استخوان به صورت منظم شکل بگیرد. این نوع کبودی بیشتر بازیکنان فوتبال و بسکتبال و دونده ها را تحت تاثیر قرار می دهد.
ضایعه Subchondral در نتیجه نیروی فشاری که سلول ها را نابود می کند و غضروف و استخوان را از هم جدا می کند، یا در نتیجه یک نیروی چرخشی ایجاد می شود. این نوع از کبودی استخوان نیز اغلب در بازیکنان فوتبال و بسکتبال رخ می دهد.
پرش و تاثیر دویدن روی سطوح سخت می تواند هر سه نوع از کبودی استخوان را ایجاد کند.

 

[Ramina.p]

دلایل کبودی استخوان
هر استخوانی در بدن انسان می تواند دچار کبودی شود. کبودی های استخوان اغلب در زانو، مچ، استخوان پاشنه، پا، قوزک، و ران گزارش شده اند. آنها اغلب پس از یک رویداد آسیب‌زا مانند صدمه ورزشی، زمین خوردن، تصادف خودرو، یا ضربه وارده از یک فرد یا یک شی شکل می گیرند.
آسیب هایی مانند پیچ خوردگی که می توانند موجب رگ به رگ شدن مفصل شوند نیز می توانند کبودی استخوان را موجب شوند.

 

[Ramina.p]

کبودی های استخوان پس از فرم های آسیب‌زای زیر می توانند رخ دهند:
ضربه ای مستقیم به استخوان
نیروهایی که به جدا شدن پوست یا عضله از استخوان منجر می شوند
برخورد دو استخوان با یکدیگر پس از آسیب های رباط (لیگامنت)
آسیب دیدن استخوان های مجاور
هر یک از این اشکال آسیب‌زا دارای الگوی کبودی استخوان منحصر به فرد هستند.
کبودی های استخوان می توانند به واسطه شرایط پزشکی مانند ورم مفاصل (آرتروز)، که می تواند به سایش سطح استخوان ها روی یکدیگر منجر شود نیز شکل بگیرد.

 

[Ramina.p]

عوامل خطرآفرین برای یک کبودی استخوان
از جمله عواملی که می توانند یک فرد را هرچه بیشتر در معرض خطر کبودی استخوان قرار دهند می توان به موراد زیر اشاره کرد:
حضور در فعالیت های ورزشی با احتمال بالای تجربه برخورد
حضور در مشاغلی که نیازمند فعالیت جسمانی سخت هستند
عدم استفاده از تجهیزات محافظ هنگام ورزش یا کار

 

[Ramina.p]

ابتلا به آرتروز
تجربه کبودی استخوان در افرادی که فوتبال، راگبی، هاکی، و بسکتبال بازی می کنند، و همچنین، افراد فعال در هنرهای رزمی و دوندگان ماراتن معمول است.

 

[Ramina.p]

تشخیص کبودی استخوان
در موارد مشکوک به کبودی استخوان بهره‌مندی از مشورت پزشک مهم است زیرا این شرایط می تواند بخشی از یک مساله جدی‌تر باشد. در صورت تشدید تورم، از بین نرفتن تورم، یا در صورت افزایش درد و عدم تسکین پس از دریافت داروهای مسکن، دریافت کمک پزشکی ضروری است.

 

[Ramina.p]

پزشک اغلب جزئیاتی درباره سابقه پزشکی و نشانه ها را مد نظر قرار داده و درباره چگونگی بروز آسیب پرسش می کند. وی ممکن است یک معاینه بدنی انجام دهد و ناحیه آسیب دیده را برای بررسی درد، کبودی و تورم کنترل کند. پزشک از این طریق می تواند به کبودی استخوان مشکوک شده و آن را تشخیص دهد. در صورتی که نشانه ها بهبود نیابند، تصویربرداری MRI پیشنهاد می شود.
کبودی استخوان از طریق تصویربرداری پرتو اکس نشان داده نمی شود، اگرچه این نوع تصویربرداری می تواند شکستگی استخوان را نشان دهد.