معرفی کتاب کتاب ماجراهای تن‌تن

[ادوارد کلاه به سر]

روزنامه تن‌تن: ۱۹۸۳–۱۹۴۶ویرایش

در سپتامبر ۱۹۴۴ نیروهای اتفاق وارد بروکسل شده و کارفرمایان آلمانی هرژه گریختند. لو سوآ تعطیل و ماجراهای تن‌تن معلق گردید.[۲۵] سپس در ۱۹۴۶ هرژه دعوتی از سوی یک ناشر کامیکبلژیکی به نام ریمون لوبلان ∗ و شرکت انتشاراتی جدیدش لو لومباربرای ادامه دادن ماجراهای تن‌تن در روزنامهٔ جدید تن‌تن (Le Journal de Tintin) را پذیرفت.[۲۶] هرچند وی خشنود بود که کارش دگرباره منتشر می شودْ به زودی دریافت که اگر مجلهٔ تن‌تننجات بخش وی بوده در عین حال کارفرمای سخت‌گیری نیز بود. او دیگر آزادی عملی که ترجیح می‌داد را نداشت؛ از وی درخواست شده بود برای مجلهٔ [آقای لوبلان] هفته ای دو صفحه رنگی خلق کند_که وظیفه ای سنگین بود. با وجود این، اهمیتی که هرژه به جزئیات و خرده کاری‌ها می‌داد ادامه یافت و استانداردهای هنری اش بهبود یافتند هر چند وظایفش سنگین تر شدند.[۲۷]

 

[ادوارد کلاه به سر]

سرانجام در ۱۹۵۰، هرژه آغاز به گزینش و سپس جدا کردن کارکنان موفق تر روزنامه تن‌تن کرد تا در خانه ای بزرگ در خیابان لویی که در آنجا گروه نوپایی به نام استودیوی هرژه تشکیل شدْ به کار بپردازند. بوب دو مو[۲۸] (کسی که سبک هرژه را تقلید نمود و نیمی از کارها را انجام داد)، گی دسیسی (رنگ آمیز)، و مارسل دوهه(دبیر) هسته‌های این تیم بودند. هرژه همچنین ژاک مارتن (که سبک هرژه را تقلید نمود)، روژه لولو (که ریزه کاری تصاویر را انجام داد و آنان را واقعی تر نشان نمایاند)، اوژن اِوانی (رئیس آینده استودیو)،میشل دو ماره (نویسندهٔ بالون گفتارها)، و بودئو فان در براندن(دبیر) را به استودیو افزود.[۲۹] چنان‌که هری تامپسون گفته، ایده این بود که کار خلقماجراهای تن‌تن به یک «خط تولید واقعی، کار هنری ای که از شخصی به شخص دیگر رد می‌شود [و] هرکس کار خودش را می‌داند؛ به سان ارکستر هنری ای که توسط هرژه رهبری می‌شود» بدل گردد.[۳۰] این استودیو هشت آلبوم جدید تن‌تن را برایمجله تن‌تن آفرید، و دو تن‌تن قدیمی را نیز رنگ آمیزی و نوسازی کرد. استودیوی هرژه به توزیع و چاپ‌های نو تا مرگ هرژه در ۱۹۸۳ ادامه داد. در ۱۹۸۶_ که بیست و چهارمین آلبومِ ناتمام منتشر گردید_ استودیو منحل شده و دارایی‌های آن به بنیاد هرژه واگذار شدند.[۳۱]ماجراهای تن‌تن به لطف اقتباس‌های اخیر همچنان به فرحان و سرگرم نمودن نسل جدید هواداران امروزی اش ادامه می‌دهد.

 

[ادوارد کلاه به سر]

تن‌تن و برفیویرایش

مقاله‌های اصلی: تن‌تن و میلو

تن‌تن یک خبرنگار بلژیکی جوان و ماجراجوست که در ماجراهایی خطرناک درگیر می‌شود؛ حوادثی که وی برای نباختنْ تلاش‌هایی قهرمانانه از خود نشان می‌دهد. ماجراها شاید سخت کوشی تن‌تن را در مأموریت‌های ژورنالیستی ماجراجویانه اش نشان دهند اما به ندرت دیده می‌شود که وی در داستان تغییر مسیر بدهد (فاسد شود یا دست از تلاش بکشد).

 

[ادوارد کلاه به سر]

خوانندگان و منتقدانْ تن‌تن را چونان کاراکتری چندوجهی و با این حال انعطاف‌پذیر، هوشمند و آفرینشگر توصیف کرده و اظهار داشته‌اند که شخصیت نسبتاً طبیعی اش_که گاهی فاقد هیجان و کشش است_ سبب بازتاب متوازنی از شیطنت، حماقت و بی پروایی می‌گردد که حول و حوش وی را فراگرفته است. این کاراکتر هرگز نسبت به آرمانهای پسر پیشاهنگی اش_که نمایانگر خودِ هرژه است_ سازشکار نیست، و حالت وی چنان است که به خواننده اجازه می‌دهد به جای آنکه صرفاً دنبال کنندهٔ ماجراهای یک قهرمان نیرومند باشدْ موقعیت خود را چنان تصور کند که گویی خودش هم در داستان سیر می‌کند.[۳۲] چهره نمادین تن‌تن این جنبه را تقویت می‌کند چنان‌که اسکات مک کلاود∗ می‌گوید «به خوانندگان اجازه می‌دهد به خود ماسکِ یک کاراکتر را زده و بی خطر وارد جهانی محسوساً مهیج شوند».[۳۳]

 

[ادوارد کلاه به سر]

اسنووی∗ یا برفی (در نسخه اولیهٔ هرژه با نام میلو) یک سگ سفیدفاکس تریرِ مو سیمی است که همدم وفادار و چهارپای تن‌تن است. همانند کاپیتان هادوک، وی شیفته ویسکی اسکاچ لاچ لوموند است و مسـ*ـت کردنِ گاه‌وبیگاه وی همانند تنها ترسش یعنی عنکبوت‌هراسیکار دستش می‌دهد.

 

[ادوارد کلاه به سر]

کاپیتان هادوکویرایش

مقالهٔ اصلی: کاپیتان هادوک

کاپیتان آرچیبالد هادوک (در نسخه اولیهٔ هرژه با عنوان: Capitaine Haddock) یک ناخدای کشتی بازرگانی و بهترین دوست تن‌تن است. وی در خرچنگ پنجه‌طلایی برای نخستین بار دیده شد که در آغاز به سانِ شخصی ناتوان و الکلی نمایانده شد اما بعدها با کشف گنجینه ای از جدش سِر فرانسیس هادوک (شوالیه فرانسوا دو هادوک در نسخه اولیهٔ هرژه) چنان چرخشی می‌کند تا عملاً قهرمان و حتی یک اشرافی گردد. انسانیت خشنِ کاپیتان همچون مکملی برای قهرمانگیِ اغلبْ باورنکردنیِ تن‌تن عمل می‌کند، هرگاه خبرنگار جوان ظاهراً زیاد آرمانگرا می شودْ کاپیتان همواره تند و خشن و دارای دیدگاهی خشک است. هادوکِ تند مزاجْ گستره ای از دشنام‌ها و توهین‌های رنگارنگ را برای نشان دادن احساساتش به کار می‌برد.

 

[ادوارد کلاه به سر]

پروفسور کلکولسویرایش

مقالهٔ اصلی: پروفسور تورنسل

پروفسور کاتبرت کلکولس (با عنوان پروفسور تریفون تورنسل در نسخهٔ اولیه هرژه؛ تورنسل یا Tournesol نامی فرانسوی برای آفتابگردان است) یک فیزیکدان حواس‌پرت و تا حدودی ناشنوا است که در کنار تن‌تن و میلو و کاپیتان هادوک شخصیت عادی داستان است. وی اولین بار در گنج‌های راکهام سرخ دیده شد و تاحدودی بر پایه اگوست پیکار، فیزیکدان سوئیسی، آفریده شده‌است.[۳۴]

 

[ادوارد کلاه به سر]

شخصیت‌های کمکیویرایش

مقالهٔ اصلی: فهرست شخصیت‌های ماجراهای تن‌تن

"هرکس می‌خواهد تن تن باشد: نسل اندر نسل. در جهانِ راستاپاپولوس‌ها، تریکلرها و کاریداس‌ها و البته به معنای تمام کلمه،سرافین لامپیون‌ها و آقای بولت‌ها، این تن تن است که نمایانگر شکلی آرمانی از خوبی، پاکیزگی، و درستکاری است."
منتقد ادبی تام مک‌کارتی، 2006

[۳۵]

 

[ادوارد کلاه به سر]

در این کامیکْ شخصیت‌های کمکی (پشتیبان یا یدکی) "خیلی توسعه یافته تر" از شخصیت اصلی توصیف شده‌اند، هر یک سرشار از ظرفیت و ژرفای شخصیتی اند، به گونه ای که با شخصیت‌های چارلز دیکنز قیاس شده‌اند.[۳۶] هرژه از شخصیت‌های پشتیبان برای آفرینش جهانی واقع‌گرا بهره گرفت[۳۷] تا حوادث قهرمان را در زمینه آن جای دهد. برای واقع گرایی و پیوستگی، شخصیت‌ها در سراسر داستان‌ها چرخش و دوران دارند. اشغال بلژیک و محدودیت‌هایی که بر هرژه تحمیل شدْ وی را واداشت که به جهت اجتناب از توصیف اوضاع سیاسیِ دردسرآفرینْ بر شخصیت سازی تمرکز نماید. نتیجه این شد که شخصیت‌های فرعیِ رنگارنگ در این دورهْ بسط و توسعه یافتند.[۳۸]

 

[ادوارد کلاه به سر]

تامسون و تامپسون (دوپون و دوپون در نسخهٔ نخستینِ هرژه) دو کارآگاه ناشی اند که به سان دوقلوها اند و تنها تفاوت قابل تشخیص آنها در شمایلِ سبیل‌هایشان است.[۳۹] نخستین بار در سیگارهای فرعون دیده شدند، آنان بیشترِ بارِ آرامه خنده‌دار در سراسر داستان‌ها را فراهم می‌کنند، اما از لقلقه گویی ∗ رنج می‌برند. آنان بس شلخته، کاملاً ناشی، و معمولاً متمایل به دستگیری شخصیت منفی داستان اند. این کارآگاهان جز در مواردی که به خارج می روندْ معمولاً کلاهی لبه دار بر سر و عصایی در دست دارند، در طول مأموریت‌ها می‌کوشند لباس محلیِ مکانی که از آن بازدید می‌کنند را بر تن کنند اما در عوض پوشاک فولکلور انگشت‌نمایی می‌پوشند که آنان را از دیگر افراد محلی متمایز می‌کند. کارآگاهان تا حدودی بر پایهٔ پدر هرژه آلکسی و عمویش لئو آفریده شده‌اند؛ دوقلوهایی که اغلب با یکدیگر به پیاده‌روی می‌پرداختند، کلاه‌های لبه دار همانندی بر سر، و در همان حال عصای مشابهی نیز در دست داشتند.