موضوع نویسنده
- Apr
- 7,429
- 29,262
- مدال‌ها
- 15
بیانکا کاستافیوره یک خوانندهٔ اپراست که هادوک از وی گریزان است. وی نخستین بار در عصای اسرارآمیز دیده شد، و به همراه خدمتکارش ایرما و ایگور واگنرِ نوازندهْ ظاهراً هر کجا که قهرمان سفر می کندْ دیده می‌شود. وی خنگ، عجیب و غریب، فراموشکار، و پُرسخن است و انگار نمی‌داند که صدایش گوش خراش و به‌طور وحشتناکی بلند است. تخصص وی در نغمهٔ جواهر (به فرانسوی:Ah! Je ris de me voir si belle en ce miroir | به پارسی: آه! ای زیبای بی همتای خودم، ای جواهرات رخشنده ای که پوشیده‌ام)از اپرای فاوست از شارل گونو است که وی با کمترین تحریک و تهییج آن را می‌سراید اما سبب رنجش هادوک می‌گردد. وی نسبت به هادوک احساساتی مادرانه دارد، کسی که کاستافیوره از تنفرش نسبت به خودْ بی‌خبر است. وی اغلبْ واژگان_به ویژه نام ها_ را با کلماتی هم قافیهٔ آنان قاطی می‌کند: "هادوک" مکرراً با کلماتی مانند "پادوک"، "استوپکوک"، یا "هاپستوچ" اشتباه گرفته می‌شود؛ یا خدمتکارِ هادوک به نام نستور، با نام‌های "چِستور" یا "هکتور" خوانده می‌شود. نام بیانکا به معنای " گلِ صاف و سفید " است؛ معنایی که پروفسور کلکولس وقتی رز سفیدی پرورش می‌دهد و نام آن را بیانکا می گذاردْ یکبار بدان اشاره می‌کند. وی بر پایه عمه (خاله) هرژه به نام نینیه (کسی که به خاطر خوانندگی اپراهای گوش خراشش شهره بود) و در کامیک‌های پسا-جنگ جهانی نیز بر پایهٔ ماریا کالاسآفریده شده‌است
