درمان کزاز در حیوانات

[DOonYa]

با گذشت زمان، شدت رفلکس های ایجاد شده افزایش می یابد و حیوان به راحتی در اثر حرکت ناگهانی یا سر و صدا برای ایجاد اسپاسم های شدید و گسترده تر، تحریک می شود. اسپاسم عضلات سر باعث ایجاد مشکل در دهان، فک و جویدن غذا می شود، از این رو نام رایج آن، قفل کردن است.

 

[DOonYa]

علائم کزاز در اسب ها​

در اسب های مبتلا به بیماری کزاز، گوش ها راست شده، دم سفت و کشیده شده، حفره قدامی متسع شده و پلک سوم افتاده می شود. راه رفتن، چرخاندن بدن و حرکت به عقب، در اسب مبتلا به بیماری کزاز، مشکل خواهد بود. اسپاسم عضلات گردن و پشت باعث ایجاد نقص در حرکت سر و گردن می شود، در حالی که سفتی عضلات ساق پا باعث می شود حیوان، حرکت های خود را با مشکل انجام دهد. همچنین، در اسب مبتلا به کزاز، تعریق شایع است.

 

[DOonYa]

علاوه بر این موارد، بروز اسپاسم عمومی، گردش خون و تنفس را مختل می کند این عارضه منجر به افزایش ضربان قلب، تنفس سریع و احتقان غشاهای مخاطی می شود. گوسفندها، بزها و خوک ها اغلب هنگام راه رفتن، روی زمین افتاده و اوپیستوتونو بروز می دهند.

 

[DOonYa]

علائم کزاز در سگ و گربه​

در اثر ابتلا به کزاز، معمولا هوشیاری تحت تأثیر قرار نمی گیرد. در سگ و گربه، کزاز موضعی اغلب به صورت سفتی و اسپاسم در اندام دچار زخم و آسیب، ظاهر می شود. با گذشت زمان، سفتی پیشرفت کرده و اندام مخالف را درگیر می کند و ممکن است باعث بروز مشکلات جدی شود.

به طور کلی، علائم کزاز عمومی، شبیه به نوع ایجاد شده در اسب ها است. با این تفاوت که دهان تا حدی باز شده و با لبهای کشیده شده به عقب (مانند انسان) مشاهده می شود. به نظر می رسد سگ های جوان و نژاد های بزرگ بیشتر تحت تأثیر بیماری کزاز قرار می گیرند.

 

[DOonYa]

با ابتلا به بیماری کزاز، معمولاً دمای بدن کمی بالاتر از حد نرمال باقی می ماند، اما ممکن است تا پایان حمله مرگبار کزاز، به ۱۰۸ تا ۱۱۰ درجه فارنهایت (۴۲ تا ۴۳ درجه سانتی گراد) برسد. در حملات خفیف، نبض و دمای بدن تقریباً طبیعی خواهد بود.

میزان مرگ و میر به طور متوسط ۸۰ ~ (۵۰ ~ در سگ ها مورد مطالعه در یک پژوهش) است. به طور معمول، در حیواناتی که بهبود می یابند، دوره نقاهت ۲ تا ۶ هفته طول خواهد کشید. توجه به این نکته ضروری است که ایمنی محافظتی، معمولاً پس از بهبود حیوان مبتلا به کزاز، ایجاد نمی شود.

 

[DOonYa]

تشخیص بیماری کزاز در حیوانات​

یکی از روش های تشخیص بیماری کزاز در حیوانات، ارزیابی بالینی است. همچنین، در صورت ابتلا به کزاز، ممکن است که وجود سم توسط روش PCR در بافت زخم تأیید شود. علائم بالینی و سابقه ترومایی که اخیرا ایجاد شده باشد، معمولاً برای تشخیص بالینی کزاز کافی است.

علاوه براین، ممکن است با تشخیص سم کزاز در سرم حیوان مبتلا، بتوان تشخیص را تأیید کرد. در مواردی که زخم آشکار است، ممکن است تأیید وجود باکتری عامل کزاز، به کمک روش کشت بی هوازی انجام شود. علاوه براین، روش PCR را می توان روی نمونه های تهیه شده از زخم انجام داد.

 

[DOonYa]

درمان و کنترل کزاز در حیوانات​

روش درمانی اولیه شامل پاکسازی زخم، تقویت ایمنی، تجویز آنتی توکسین تزریقی و شل کننده های عضلانی است. به عنوان مثال، هنگامی که نیاز باشد تا در مراحل اولیه بیماری، دارو تجویز شود، داروهای آرام بخش مانند باربیتورات، همراه با 300000 IU آنتی توکسین کزاز، IV، هر 12 ساعت، در درمان اسب موثر خواهد بود.

نتایج خوبی در اسب ها با تزریق 50،000 IU آنتی توکسین کزاز به طور مستقیم در فضای زیرآراکنوئید از طریق cisterna magna به دست آمده است.

 

[DOonYa]

چنین درمانی باید با تخلیه و تمیز کردن زخم ها و تجویز پنی سیلین یا داروهای ضد میکروبی وسیع الطیف مورد حمایت قرار گیرد.

نگه داری خوب از اسب، در دوره حاد اسپاسم، بسیار ارزشمند است. اسب را باید در یک غرفه آرام و تاریک قرار دهید و وسایل تغذیه و آبیاری آنقدر مرتفع باشد که اسب بتواند بدون پایین آوردن سر، از آن ها استفاده کند. استفاده از اسلینگ، ممکن است برای اسب هایی که در ایستادن یا بلند شدن مشکل دارند، مفید باشد.

 

[DOonYa]

درمان کزاز در سگ ها​

به طور کلی، همان روشی که برای اسب ها توضیح داده شد، در درمان سگ و گربه نیز استفاده می شود، با این تفاوت که در این حیوانات، در تجویز داخل وریدی آنتی توکسین باید احتیاط کرد، زیرا آنتی توکسین اسب ممکن است باعث آنافیلاکسی شود. در یک مطالعه، آنتی توکسین به سگ های مبتلا به کزاز، تنها پس از آزمایش داخل پوستی برای تشخیص واکنش های حساسیت، تزریق شد.

 

[DOonYa]

علاوه بر این، همه سگها پنی سیلین داخل وریدی و برخی نیز مترونیدازول را به صورت خوراکی دریافت کردند. ترکیبی از کلرپرومازین و فنوباربیتال یا دیازپام ممکن است برای کاهش واکنش های تشنجی و هیپرستتیک تجویز شود.