آداب خارجی کشور بوتان (Bhutan).

[MUNSTER]

بوتان یک کشورِ پادشاهیِ کوچک و محصور در خشکیه که در دامنه‌هایِ شرقیِ هیمالیا، بینِ هند و چین قرار گرفته. این کشور به خاطرِ مفهومِ «شادیِ ناخالص ملی» (Gross National Happiness - GNH) به جایِ تولیدِ ناخالص داخلی (GDP) معروفه و فرهنگِ بوداییِ تبتی عمیقاً در تار و پودِ زندگیِ مردمش تنیده شده.

 

[MUNSTER]

شادیِ ناخالص ملی (GNH - Gross National Happiness):
این شاید مهمترین و فلسفی‌ترین اصلِ بوتانی باشه. بوتان تنها کشوریه که به طور رسمی توسعه‌یِ خودش رو بر اساسِ چهار ستونِ اصلیِ GNH تعریف می‌کنه: توسعه‌یِ پایدار و عادلانه، حفظِ ارزش‌هایِ فرهنگی، حفاظت از محیط زیست، و حکمرانیِ خوب. این مفهوم، بر رفاهِ معنوی و روانیِ مردم، بیش از رشدِ صرفاً اقتصادی تأکید داره.

 

[MUNSTER]

پوشاک سنتی و اجباری:
در بوتان، مردم چه در زندگیِ روزمره و چه در محلِ کار و مراسمِ خاص، موظف به پوشیدنِ لباس‌هایِ سنتی هستن.
برایِ مردان، غو (Gho): یک ردایِ زانوبلند که به صورتِ پیراهن بسته می‌شه و یک کمربندِ ابریشمی به نامِ «کِرا» (Kera) رویِ اون بسته می‌شه.
برایِ زنان، کیرا (Kira): یک لباسِ بلند تا مچ پا که با یک جلیقه و بلوز پوشیده می‌شه.
این قانونِ لباسِ سنتی (Driglam Namzha) به حفظِ هویتِ فرهنگیِ بوتان کمکِ زیادی می‌کنه.

 

[MUNSTER]

معماریِ منحصر به فرد:
خانه‌ها و ساختمان‌هایِ عمومی در بوتان، به سبکِ معماریِ سنتیِ خاصی ساخته می‌شن که شاملِ دیوارهایِ سنگی، پنجره‌هایِ چوبیِ رنگی و سقف‌هایِ شیب‌دار هست. اغلب این ساختمان‌ها با نقاشی‌هایِ مذهبی و نمادهایِ خوش‌شانسی تزئین شدن. قلعه‌هایِ صومعه‌ایِ معروف به دزونگ (Dzong)، از شاخص‌ترین نمونه‌هایِ این معماری هستن.

 

[MUNSTER]

احترام به طبیعت و محیط زیست:
بوتان یکی از معدود کشورهایی در جهانه که کربنِ منفیه، یعنی بیشتر از آنچه کربن تولید می‌کنه، جذبش می‌کنه! حفاظت از محیط زیست در این کشور یک اصلِ مقدس محسوب می‌شه و بیش از ۷۰ درصدِ خاکِ این کشور پوشیده از جنگله.

 

[MUNSTER]

فستیوال‌هایِ مذهبی (تسچو - Tshechu):
تسچوها، جشن‌هایِ بزرگِ مذهبی هستن که در سرتاسرِ بوتان و در دزونگ‌ها (قلعه‌هایِ صومعه‌ای) برگزار می‌شن. این جشن‌ها شاملِ رقص‌هایِ مقدسِ نقاب‌دار (Cham Dance) هستن که توسطِ راهبان اجرا می‌شن و داستان‌هایِ بودایی رو به تصویر می‌کشن. تماشایِ این رقص‌ها، نوعی تبرک محسوب می‌شه.

 

[MUNSTER]

خانه‌هایِ بدونِ پرده:
در گذشته، در بسیاری از مناطقِ بوتان، رسم بر این بود که خانه‌ها پرده نداشتن. این نشانه‌ای از صداقت و عدمِ نیاز به پنهان‌کاری بوده. اگرچه امروزه این رسم کمتر رایجه، اما هنوز هم در برخی مناطق دیده می‌شه و نشان‌دهنده‌یِ ارزش‌هایِ جامعه‌یِ باز هست.

 

[MUNSTER]

جشنواره‌هایِ کمانگیری:
کمانگیری، ورزشِ ملیِ بوتان هست و در جشنواره‌ها و رویدادهایِ مختلف، مسابقاتِ کمانگیری برگزار می‌شه. این مسابقات معمولاً همراه با آوازخوانی و رقصِ شرکت‌کنندگان و تماشاچیان برایِ تشویق یا حواس‌پرتیِ رقبا هست.

 

[MUNSTER]

غذایِ تند و پنیر:
بوتانی‌ها عاشقِ غذایِ تند هستن! فلفلِ چیلی نه تنها یک ادویه، بلکه به عنوانِ یک سبزیِ اصلی در نظر گرفته می‌شه. غذایِ ملیِ بوتان، اما داتشی (Ema Datshi) نام داره که خورشی از فلفلِ چیلی و پنیر هست. همچنین، از پنیرِ خشک شده‌یِ سفت (چورپی) به عنوانِ میان‌وعده استفاده می‌شه.