دلنوشته {کلاس عاشقی} اثر •ماهبانو کاربر انجمن رمان بوک•

[ماهبانو]

عنوان: کلاس عاشقی
نویسنده: ماهبانو
ناظر @vian
مقدمه:
در فراز و نشیب روزهای زندگی، چنان می‌زییم که یادت را چون نامت از خاطر برده و گرفتار آنچه نباید می‌شویم.
تنها عطر حضورت گره از عالم می‌گشاید.
ما را فقط به نظاره ننشین. ترنم دعایت را همراه نسیم سحرگاهی، رزق‌مان کن.
آمین.

 

[DLNZ]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین - قوانین تایپ دلنوشته کاربران]
پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[همگانی - تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]
بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[درخواست تگ - درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]
پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[درخواست جلد - تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]
و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[اعلام پایان - دلنوشته کاربران]
دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]
با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات]​

 

[ماهبانو]

مولایم،
غروب است، در روزی که به نام توست
و
دل‌ها همه غمناک و گرفته، هر یک در سودایی و ناله‌ای.
فعان از فراموشی یاد تو، مولایم.
***
صدای محزون اذان، دل را می‌برد به ملکوت و جان را در نوای خوش الحان خود می‌شوید.
دعای‌مان کن مولایم.

 

[ماهبانو]

سرورم؛
چونان قطره‌ای در پی دریا در جست‌و‌جوی آرامشم. آرامشی که دلهره‌ در آن جای نداشته‌باشد. می‌دانم دعا اثر دارد، اما یک‌دست صدا ندارد.
من دعا می‌کنم آمدن‌تان را،
شما هم بیندازید به دل مهربانان عالم یادتان را.
اگر شما بخواهید مگر می‌شود که نشود!
الاهی این ظلمات در روشنایی حل شود، الاهی!

 

[ماهبانو]

آقایم؛
روز که گذشت، به ملاقات تعدادی از محبانت رفتم، هر یک غمی در سی*ن*ه داشتند و اشکی بر رخسار، اما غم نبودن تو و ندیدن تو سنگین ‌تر از هر غم دیگری بود، چنان پر وزن که شانه‌ی یکی را خم کرده بود و حسرت در دل من می‌پروراند. کاش عاشقی من هم شانه‌هایم را خم کند.
مولایم دعایم کن، دعای شما اثر دارد.

 

[ماهبانو]

ای والامقام می‌توانم بگویم پدرم؟! مگر نه این‌که شما ولی شیعیانتان هستید. ساعت‌ها در ‌پی هم روز می‌شوند و به دیروز می‌رسند. چه سود که همچنان اسیر زمانه‌ایم نه زمان.

 

[ماهبانو]

مولایم، پدرم؛
در حقم پدری کردی و ندیدم، بزرگی کردی و شاکی شدم! مردانگی کردی و نفهمیدم.
مولای من آیا مهر شما به شیعیان‌تان حدی ندارد؟!
من گناهکار لایق نگاه پر مهرتان بودم و نمی‌دانستم!
من رنگ شده روزگار لامروت درگیر زنجیرهای نفس بودم و شما مرا دعا کردی؟!
ای غایب حاضر، شرمندگی در حضور شما آن‌قدر ناچیز است که فقط می‌توانم بگویم:
- منِ ناچیز شرمنده خاک پای منورتان هستم که اسم خود را شیعه گذاشتم و بار خاردار راه‌تان شدم تا این‌که یار راه‌تان باشم!
این حقیر خود گشته را از نظر نرانید که تنها به نگاه شماست زنده و امید یار بودن دارد، هر چند هنوز هم بار است.

 

[ماهبانو]

امروز آمده تا نوید دهد.
مولود امروز، مولد عشق است.
او که سال‌ها زنجیر اسارت بر گردن کشید، اما نوید تولد منجی بشریت را به دلسوختگان راه عشق و امید داد.
تولد امام حسن عسگری بر همگان مبارک باد.

 

[ماهبانو]

پسرک گفت:
- درباره امام زمان چه بنویسم بنویسم غایب است؟
گفتم:
- مادرجان بنویس در انتظارمنتظرانی است که او را بخوانند‌، به اندازه نیاز برای نیمه لیوانی آب!

 

[ماهبانو]

دل آسمان که گرفت، گوله گوله برف حواله زمین کرد.
سفیدی برف، سیاهی خیابان‌های دود زده را گرفت.
آزینی شد برای خیابان‌ها، کوچه‌ها، خانه‌ها.
دل کودکان شاد شد. زمین تشنه هم لبی تر کرد.
دل آدم‌ها هم که گرفت، اشک ریختند و خود را سبک کردند.
مولایم، حال که آمدنتان این‌قدر طولانی شده، دل گرفته شما با چه سبک می‌شود؟
کاش می‌توانستم اندکی دل‌تان را شاد کنم.