مشاعره کلمه گل

[mobina01]

مشاعره مشروط به کلمه؛ با کلمه «گل»
در این تاپیک اشعاری قرار می‌گیرد که در آن کلمه ی «گل» به کار رفته باشد.

هرکس به خیالی‌ست هم آغوش و کسی نیست
ای گل به خیال تو هم آغوش تر از من
شهریار

 

[پایان]

بوسیدمت …!

لب و دهنم بوی گل گرفت …!

بوییدمت; تمام تنم …!

بوی گل گرفت …

 

[پایان]

فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش
گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش

حافظ

 

[پایان]

از گل شنیدم بوی او مستانه رفتم سوی او
تا چون غبار کوی او در کوی جان منزل کنم

“رهی معیری“

 

[پایان]

اگر گل را خبر بودی همیشه سرخ و تر بودی
ازیرا آفتی ناید حیات هوشیاری را

“مولانا”

 

[پایان]

تا گل روی تو دیدم همه گل‌ها خارند
تا تو را یار گرفتم همه خلق اغیارند

“ سعدی“

 

[پایان]

صبح از گل سرخ دسته بسته

روزم به نفس شده خجسته

پروانه دل چراغ بر دست

من بلبل باغ و باغ سرمست


«نظامی»

 

[Tara Motlagh]

ز بوی زلف تو مفتونم ای گل
ز رنگ روی تو دلخونم ای گل

من عاشق زعشقت بیقرارم
تو چون لیلی و من مجنونم ای گل

باباطاهر

 

[Tara Motlagh]

از دهان گل شنيدم بر سر بازار گفت
هر که با ناکس نشيند عاقبت رسوا شود

گوهر خود را مزن بر سنگ هر ناقابلی
صبر کن پیدا شود گوهر شناس قابلی

 

[Tara Motlagh]

به عشق روی تو روزی که از جهان بروم
ز تربتم بدمد سرخ گل به جای گیاه

حافظ