روانشناسی کودک کودکان را مسئولیت پذیر کنیم"

[شهرزاد قصه گو]

کودکان را مسولیت پذیر کنیم 🧡👍



در هنگام انجام مسولیت توسط کودکان ،
والدین همراه باشید ،نه یک رئیس سخت گیر.


همه ما دلمان میخواهد ، فرزندانی مسئولیت‌ پذیر تربیت کنیم .
مسئولیت پذیری نیاز به سرمایه‌گذاری بلندمدت و پرورش بلند مدت دارد و هیچ کسی ،مسولیت پذیر ،به دنیا نمی آید.

در واقع ،وظیفه شناسی و مسولیت پذیری ،نیاز به پرورش ،از زمان کودکی دارد .
گاهی کودک ،در انجام مسولیت هایش ،مکررا ،شکست میخورد ،در این هنگام ،باید او را در انجام مسولیتش همراهی کنید .
هرگز اجازه ندهید ،مسولیتش را نیمه کاره رها کند و مثلا ،بقیه ی کار را شما انجام دهید .بلکه تصمیم درست این است که تا آخرین مرحله ی کار،او را همراهی کنید ،انعطاف داشته باشید و در کنارش باشید .
اگر می‌خواهید در این مسیر کنار فرزندتان باشید نیاز نیست مثل یک رئیسی طلبکار مدام دستور بدهید و اشکال بگیرید.

 

[شهرزاد قصه گو]

کودک شما به همراهی صبورانه شما برای یادگیری احتیاج دارد.
آموزش مسئولیت پذیری به کودکان شاید کار زمان‌بری باشد اما اگر از این نکات پیروی کنید، کودکی تربیت خواهید کرد که با وظیفه شناسی باعث سربلندی شما و خودش و آرامش دیگران خواهد شد.

 

[شهرزاد قصه گو]

کودکان را مسولیت پذیر کنیم 🧡👍




«قانون مادربزرگ»
برای مسولیت پذیر کردن کودکان ،میتوانیم از قانون مادربزرگ استفاده کنیم .
قانون مادربزرگ به جای صدور اولتیماتوم «اگر این کار را نکنی، پس نمی‌توانی»، می‌گوید: «وقتی که مسئولیتی را که بر عهده ی توست،به اتمام رساندی،می‌توانی کاری را که می‌خواهی انجام دهی. » .
«قانون مادربزرگ روشن می‌کند که خانواده شما قوانینی دارد که همه از آن پیروی می‌کنند». اگر فرزندتان گفت: «دوستم از من خواسته که امروز به خونشون برم من می‌خوام همین الان برم» با این جمله پاسخ دهید: «وقتی تکلیفت رو تموم کردی، می‌تونی برای بازی بری خونه دوستت».
شما در اینجا،برایش مشخص کرده اید ،به شرطی که مسولیت خودش را انجام دهد ،میتواند به خانه ی دوستش برود و کاری که دوست دارد انجام دهد .
اما اگر شما ،پیشنهاد دیگری دادید،در واقع اورا عادت داده اید ، برای انجام مسولیت هایش رشوه بگیرد یا مرتب تشویق شود .
این نوع رشوه دادن ،با قانون مادربزرگ فرق دارد .در قانون مادربزرگ ،شما از علاقه های کودک برای انجام مسولیت هایش استفاده کرده اید .

 

[شهرزاد قصه گو]

کودکان را مسولیت پذیر کنیم 🧡👍




آموزش ِمسولیت پذیری و وظیفه شناسی را از کودکی شروع کنید .

واگذاری مسئولیت به کودکان باید زودتر شروع شود. بهترین زمان برای شروع این کار، سن کودکان نوپا است.
شما نمی‌توانید ناگهان از سنین بالا، مسئولیت دادن به فرزندتان را شروع کنید. تصور کنید ناگهان در یک مقطعی بخواهید ،مسولیتی را به یک کودک یا نوجوان بدهید ،دو نتیجه در پی خواهد داشت .یا هرگز آن مسولیت را نمی‌پذیرد و زیر بار مسولیت نمی‌رود ،یا در انجام مسولیت های مورد انتظار ،با شکست های پی در پی ،مواجه خواهد شد .یک نوجوان، اگر تجربه‌ای درباره‌ انجام کارهای محول شده، نداشته باشد قطعا زمانی که از او می‌خواهید وظیفه‌ای ساده را به عهده بگیرد، نمی‌داند چگونه باید آن را انجام دهد.
در این صورت فرزند نوجوان شما با محل کارتان تماس می‌گیرد و می‌گوید: «مامان من گرسنه‌ام. کی میای خونه؟» شما می‌گویید: «می‌تونی واسه خودت یک ساندویچ درست کنی تا من برسم» اما او پاسخ می‌دهد: «نمی‌تونم زودتر بیا خونه». پس اگر از کودکی به او مسئولیت‌های کوچک ندهید احتمالا در بزرگسالی هم نباید از او انتظاری داشته باشید.

 

[شهرزاد قصه گو]

کودکان را مسولیت پذیر کنیم 🧡👍



اجازه بدهید کودک ،پیامدهای بی مسولیتی را تجربه کند

زمانی که مسولیتی را به فرزندتان میسپارید ، به او گوشزد کنید که در صورت انجام ندادن آن کار با چه عواقبی روبرو خواهد شد. به فرزندتان بازخورد مکرر، کاملا واضح و روشن ،در مورد تلاش‌هایش ارائه دهید.
دقیقا به او بگویید که کدام بخش از کارش خوب بوده و یا کدام یک، نیاز به کار بیشتری دارد. سپس به او فرصت دهید تا آن را اصلاح کند.
اگر ،انجام ندادنِ مسولیتی ،عواقب خطرناک ندارد ،اجازه دهید ،این عواقب را تجربه کند و در معرض ،تبعات بی مسولیتی خودش قرار گیرد .
برای مثال بارها ،،کودک در مورد انجام تکالیف با حتی کار ساده ای مثل آماده کردن کیف مدرسه ،بی مسولیتی کرده و مادر برای اینکه کودک با عواقب بی مسولیتی خودش روبرو نشود ،کتاب یا موارد دیگر ،را سراسیمه ،به مدرسه رسانده است .

او باید یاد بگیرد مادرش همیشه زمان خالی برای آوردن وسایل جامانده،به کلاس را ندارد.
روانشناس بالینی الکس برزوی می‌گوید: «والدین می‌ترسند که اجازه دهند بچه‌ها رنج بکشند، غمگین یا عصبانی شوند، اما اگر همیشه مشکلات بچه‌ها را حل کنیم، آن‌ها یاد نمی‌گیرند که وقتی بزرگ می‌شوند مسئولیت پذیر باشند.»

 

[شهرزاد قصه گو]

💜والدینی که تحمل پذیرش اشتباهات فرزندشان را ندارند ودر برابر هراشتباهی، او را سرزنش و تنبیه می‌کنند

سنگ بنای خجالت و گوشه گیری را در فرزندانشان می گذارند