فلسفی گئورگ زیمل

[Erebus]

ما در جهانی زندگی می‌کنیم که در آن، روابط اصالت را بلعیده‌اند.

 

[Erebus]

در جهانی که همه‌چیز به سرعت می‌گذرد، آدم‌ها به جای آنکه خود باشند، به چیزی تبدیل شده‌اند که دیگران می‌خواهند ببینند.
ارتباطات زیاد شده‌اند، اما ارتباط واقعی؟
نه.

 

[Erebus]

مدرنیته، طغیان فرم بر محتواست.

 

[Erebus]

هرچه آزادی فردی بیشتر می‌شود، تنهایی هم عمیق‌تر می‌شود.

 

[Erebus]

پول، همه‌چیز را قابل مقایسه می‌کند؛ حتی چیزهایی که نباید قابل مقایسه باشند.

 

[Erebus]

آزادی مطلق، سنگین‌ترین بار را بر دوش انسان می‌گذارد؛ مسئولیت تمام انتخاب‌هایش را.

 

[Erebus]

زندگی مدرن، انسان را مجبور می‌کند میان فرد بودن و در جمع حل شدن یکی را انتخاب کند و هر دو به شکلی خفه‌کننده‌اند.

 

[Erebus]

ما هرگز دیگران را همان‌طور که هستند نمی‌شناسیم؛ فقط تصویری از آن‌ها می‌سازیم که ذهن‌مان تاب آوردنش را دارد.

 

[Erebus]

فرهنگ وقتی خطرناک می‌شود که انسان فقط ابزار انتقال آن شود، نه خالق آن.

 

[Erebus]

در جهان مدرن، دانستن زیاد احساس کردن را کم‌رنگ می‌کند.