آموزشی گام هایی برای نوشتن داستان ترسناک

[Nella]

«کری در میان [دختران دیگر] به ‌سختی ایستاده بود، مثل یک قورباغه بین قو‌ها. او دختری چاق با جوش‌هایی روی گردن، پشت و باسن بود، موهای خیسش کاملا بی‌رنگ بود... او شبیه قربانی به نظر می‌رسید، کسی که همیشه مسخره‌اش می‌کردند، کسی که به آچار میمون‌کلید چپ‌دست اعتقاد داشت، کسی که همیشه کارش را خراب می‌کرد و او همین‌طور بود.»

 

[Nella]

این روایت تصویری صمیمی از شخصیت را به خواننده ارائه می‌دهد، همچنان آزادی‌ای برای نظر دادن در اختیار نویسنده می‌گذارد که روایت اول شخص به اندازه‌ی آن این اجازه را نمی‌دهد

 

[Nella]

روایت سوم شخص محدود همچنین برای ایجاد تدریجی یک فضای خاص، به جای اینکه مستقیما وارد آن شود (کاری که راوی پو انجام داد) مناسب است. این همان بخشی از دلایلی است که قبل‌تر گفتم روایت سوم شخص برای قطعات طولانی‌تر بهتر عمل می‌کند.

 

[Nella]

راویان غیرقابل اعتماد
اگر به داشتن یک راوی اول شخص متعهد هستید، اما نمی‌خواهید همه‌ی چیز را برای خوانندگان خود فاش کنید، راوی غیرقابل اعتماد می‌تواند راه‌حلی عالی برای شما باشد! بسیاری از رمان‌های معمایی و هیجان‌انگیز از راویان غیرقابل اعتماد استفاده می‌کنند تا بدون اینکه اطلاعات زیادی لو بدهند، خواننده را برای یک چرخش داستانی بزرگ آماده کنند.

 

[Nella]

بنابراین، اینکه به یک راوی غیرقابل اعتماد نیاز داشته باشید یا نه، احتمالا به نحوه‌ی پایان دادن داستان شما بستگی دارد: سرراست و بدون ابهام باشد یا با یک چرخش داستانی همراه شود.

 

[Nella]

۵. با چرخش‌های داستانی خواننده را غافلگیر کنید
چرخش‌های داستانی هیجان‌انگیز و به یاد ماندنی هستند و به تمرکز بر روی ابهام‌های قبلی کمک می‌کنند و با آشکار شدن حقیقت، تنش را کاهش می‌دهند. با این حال، ارائه‌ی یک چرخش داستانی خوب هم کار مشکلی است و هم اجرای آن بسیار دشوار. شما باید با دقت به چرخش داستان اشاره کنید، در عین حال که نباید خیلی قابل پیش‌بینی یا کلیشه‌ای باشد.

 

[Nella]

بنابراین، سوال این است که چرخش داستانی داشته باشیم یا نه؟

 

[Nella]

چرخش داستانی داشته باشید
چرخش‌های بزرگ داستانی در ژانر وحشت معمولا مسیرهای همیشگی را طی می‌کنند: قربانی تبدیل به قاتل می‌شود، شخصی که فکر می‌کردیم مرده است در واقع زنده است، یا – بدتر از همه – همه‌ی اتفاقات فقط در ذهن شخصیت بوده‌اند! اما در نظر داشته باشید که چرخش‌های داستانی کوچک و ظریف می‌توانند به همان اندازه (یا حتی بیشتر) موثر باشند.

 

[Nella]

به عنوان مثال، داستان کوتاه «رز برای امیلی» اثر ویلیام فاکنر را در نظر بگیرید. پس از مرگ امیلی، اهالی روستا جسد یک مسافر ناپدید شده‌ی سال‌ها پیش را به همراه یک رشته موی نقره‌ای در یکی از اتاق‌های خالی او پیدا می‌کنند. در حالی که کشف جسد ممکن است وحشتناک باشد، اما وجود موی امیلی (که نشان می‌دهد او از در آغوش گرفتن یک جسد لذت می‌برد) است که به ‌واقع شما را آزار می‌دهد.

 

[Nella]

بدون چرخش داستانی
پایان داستان شما برای شوکه کردن و وحشت‌زده کردن خواننده، مجبور نیست کاملا غیرمنتظره باشد. رویکرد کلاسیک ژانر وحشت، خواننده را در این تعلیق نگه می‌دارد که دقیقا چه اتفاقی خواهد افتاد، سپس همه چیز با یک رویارویی خشونت‌آمیز به پایان می‌رسد.