دلنوشته {گذری از قلب} | اثر •مریم فواضلی•

[MARYM.F]

***
آرام آرام بگذر از قلب‌ِ شکست خورده‌ام،
زیرا زخمی که زده‌ای هیچ‌وقت کهنه‌ نمی‌شود؛
از بی رحم بودنت؛
خدشه‌ها جوانه زدند،
آرام بگذر که درد عمیق‌ایی هنوز از قدم‌هایت جا مانده.​

 

[MARYM.F]

***
دل‌تنگی را چگونه می‌توان خواند؟
عطشِ، که سیراب نمی‌شود؟
یا؛
یتیمی که به کودکان دیگر حسادت می‌کند؟
یا؛
تاریکِ که تشنه‌ی، ذره‌ای از نور است؟​

 

[MARYM.F]

حالم را توصیف دهم؟
همانند، سپهر نیاز به آغو*ش نورانی شید است.
همانند، یتیمِ که دنبال خانه می‌گردد.
بی خبر از حال معشوقه‌ام، من را به کالبد بی‌جان تبدیل کرده‌.​

 

[MARYM.F]

بیمارم؛
از نداشتنت ذره، ذره وجودم می‌سوزد
و،
به خاکستری تبدیل می‌شود گویی دیگر توانایی ندارم برای مرور کردنت برای خاطرات کهنه‌ایی که در وجودم محو می‌شود. بیمارم که داویی ندارد روحم.​

 

[MARYM.F]

***
ای‌ جانانه‌ام؛
غم و اندوه در چشم‌هایم نمایان شده‌اند،
حاکی از خستگی در جوانی
از دل‌تنگی‌های پی در پی برایت
حاکی از نوشته‌هایی که خوانده نمی‌شود و گفتنی‌هایی که شنیده نمی‌شود افسوس است که می‌خندیی و من اشک می‌ریزم.​

 

[MARYM.F]

***
رهایم نکن که در غربت نبودنت خواهم سوخت،
با وقاحت از قلبم رده نشو ای دخترکم که در راه عشق‌ات قلب ساده‌ای من نفرین شد.​

 

[MARYM.F]

شب که می‌شود؛
قلب شکسته‌ام را مرور می‌کنم، چه کسی مقصر است؟ اعتماد قلبم به معشوقه‌ام یا سادگی قلب پاکم را؟
گویی بی‌صدا آمد تا سایه‌ایی شود بر زندگی من! خسته‌ از سایه‌ات که هیچ‌وقت رهایم نکرد.​

 

[MARYM.F]

شب که می‌شود؛
قلب شکسته‌ام را مرور می‌کنم، چه کسی مقصر است؟ اعتماد قلبم به معشوقه‌ام یا سادگی قلب پاکم را؟
گویی بی‌صدا آمد تا سایه‌ایی شود بر زندگی من! خسته‌ از سایه‌ات که هیچ‌وقت رهایم نکرد.​

 

[MARYM.F]

شعله‌های خشم گاهی در وجودم خاکستری می‌شوند و دل‌تنگی‌ سراغ امید‌های فراموش کردنت می‌آید و چترش را پهن می‌کند؛ گویی فراموش کردنت عمیق‌ترین بازی که راه انداخت‌ام.​

 

[MARYM.F]

سکوت بزرگ‌ترین فریاد خفه‌ای در قلبم است
حاکی از زخم‌های کهنه و بی‌وفایی، خداحافظی‌های نشده و رفتن‌‌های بی‌دلیل
به نقطه‌ای رسیدم که دیگر نمی‌خواهم گذری کنم از قلبم، غم‌های فراموش نشده‌ایی در آن خاکستری کرده.
رها می‌کنم قلبم را به سوی فراموشی
به سوی بخشش
تا بتوانم نفسِ بکشم
می‌روم و ردی از قلب زخم‌ خورده‌ام نماند
می‌روم.​