فایل شده [گم شده در ملکوت عشق] اثر «ملیسا کوه کبیری کاربر انجمن رمان بوک»

[Meliss]

نام اشعار: گم شده در ملکوت عشق
شاعر: ملیسا کوه کبیری
ژانر: تراژدی، عاشقانه‌
قالب: سپید
ویراستار: @.MANA
کپیست: @الهه ماه :)
چون تو را بینم، درد دلم از یاد رود،
برق چشمت بر من افتد و دل دینم از یاد رود!

 

[mobina01]

با سلام.
شاعر عزیز، ضمن خوش‌آمدگویی و سپاس از انتخاب انجمن رمان بوک برای منتشر کردن آثارتان خود؛ خواهشمندیم قبل از منتشر اشعار خود، قوانین زیر را با دقت مطالعه کنید.
قوانین تایپ شعر

پس از ارسال پانزده پست می‌توانید درخواست جلد برای اشعار خود دهید:
تاپیک جامع درخواست جلد

پس از گذشت پانزده پست می‌توانید درخواست تعیین سطح برای اشعارتان بدهید:
تگ تاپیک جامع درخواست تگ شعر

در صورتی که نمی‌خواهید به نوشتن اشعارتان ادامه دهید و یا سوالی دارید در تاپیک زیر اعلام کنید:
تایپک پرسش و پاسخ شعر
اگر اشعارتان به پایان رسید در این تاپیک اعلام کنید:
اعلام پایان اشعار

شاعران دقت کنند در صورتی که دو ماه تاپیکشان آپدیت نشود تاپیک بسته میشود
●با آرزوی موفقیت شما

[مدیریت تالار شعر]​

 

[Meliss]

با اشک و دل خون از کوی تو آزرده،
سر به کوه و بیابان نهادم‌
کَس نپرسید که آتش بر دلت زد؛
که این‌گونه جستی از یار.

 

[Meliss]

سوگند به آن تیر مجنون کشت
به آن کرشمه و ناز افسون کشت
ز جان من دگر بار چه خواهی؟
همین‌که دلم را بر نامت زدم کافی نبود؟
جانم را بر نامت زدم کافی نبود؟

 

[Meliss]

من دلبر روزگاری چون رهسپاری
سوار بر بادی شدیم دور از جهانی
درست ز زمان اوج گرفتن،
لحظه‌ای طوفان زد و جدا شد راهی
دور دنیا گشتم و آخر ز راهت
شدم فارغ از آن کوی نگاهت
من آخر جان دادم، از فراغت... ‌‌.

 

[Meliss]

زندگی بی جانان خویش، نیست جز آوارگی!
خویشتن را پیدا کنی، گر به جانان در رسی!
عاشقان را نیست جز دیوانگی؛
ژرف شیدایی را، گر عاشق شوی می‌فهمی!

 

[Meliss]

ترک دیار خویش کردم تا جانم شوی؛
از خویشتن دور شدم اما نیامدی!
چشم به راهی کافیست جان من؛
سوی چشمانم می‌رود، کی می‌رسی؟

 

[Meliss]

تو را با هزاران نار و دینار نخواهم کرد قیاس!
چون تو باشی، مرا هزاران دنیا هم نباشد نیاز‌.
درد بی‌درمان قلبم را تا تو باشی دوا؛
این جنونِ بی‌دلیل درمان نخواهد داشت، بیا.

 

[Meliss]

اندر احوالات این دلِ دیوانه،
بس گفتند و یکی راست نشد؛
چه می‌فهمند اینان از سودای عشقِ من و تو؟

 

[Meliss]

زندگی گر بود دین و خدا؛
بت پرستت می‌شوم جانا خودت را برسان.
عاشقی را که چنان ذوق و وفا کور کنند،
نه دگر دوست شناسد نه دگر سنگ مِنار!