بزرگان تاریخ گوتاما

[-pariya-]

سیدارتا پس از شش سال آزمودن و پویش در مکانی بنام بودگایا زیر درختی به نام درخت بیداری (بودی) به درون پویی (مراقبه و مکاشفه) نشست و پس از چیرگی بر ترفندهای مارا، دیو دیوان، به دریافت رموز و بیداری کامل رسید و بودا گشت.

 

[-pariya-]

بودا در یک خانواده اشرافی، در طایفه شکیا متولد شد اما سرانجام زندگی لائیک را کنار گذاشت. با توجه به سنت بودایی، پس از چند سال mendicancy(مدیتیشن) بیدار برای درک مکانیسم که مردم به دام افتاده در چرخه تولد دوباره را نگه می‌دارد.

 

[-pariya-]

بودا سپس به تدریس و ایجاد یک جامعه مذهبی در سراسر دشت گنگ سفر کرد. بودا یک راه میانه را بین تمایلات نفسانی و زهد شدید موجود در جنبش śramaṇa هند آموزش داد.

 

[-pariya-]

اومسیری معنوی را آموزش داد که شامل آموزش‌های اخلاقی بودو اقدامات مراقبه ای مانند ژانا و ذهن آگاهی. بودا همچنین اعمال کشیش‌های برهمن، مانند قربانی کردن حیوانات را نقد می‌کرد.

 

[-pariya-]

چند قرن پس از مرگ او با لقب بودا شناخته شد، که به معنی «یکی از بیدار» یا «یک روشن» است. تعالیم گوتاما توسط جامعه بودایی در سوتاها، که حاوی سخنرانی‌های وی است، وینایا، کدهای وی برای عمل صومعه، تدوین شده‌است.

 

[-pariya-]

این موارد در گویش های‌ آریایی میانه و هندوستان از طریق یک سنت شفاهی منتقل شده‌است. نسل‌های بعدی متون دیگری مانند رساله‌های سیستماتیک معروف به Abhidharma، زندگی‌نامه بودا، مجموعه داستان‌های مربوط به زندگی گذشته بودا معروف به قصه‌های جاتاکا را تشکیل دادن و گفتمان‌های اضافی، به عنوان مثال، سوتراهای ماهایانا.