معرفی نویسنده یوکیو میشیما

[baran-83]

«​

میشیما​

» سرنوشت عجیب و پر فراز و نشیبی داشت. او یک فعال سیاسیِ راستگرای افراطی بود که سرسختانه به بازگرداندن ژاپن به گذشته ی نظامی و اقتدارگرایانه ی این کشور اعتقاد داشت. این اعتقاد، آنقدر سفت و سخت بود که «میشیما» تلاش کرد کودتایی را علیه حکومت به انجام برساند، که البته به شکستی بزرگ انجامید و باعث شد این نویسنده به سبک ساموریی ها دست به خودکشی بزند. ​

 

[baran-83]

«​

میشیما​

» در طول دوران حرفه ای خود، داستان های پرتعدادی را خلق کرد که تقریبا تمام آن ها، استعاره هایی از نگرش خودش نسبت به ژاپنِ پس از جنگ بودند و یا گاهی اوقات حتی مانیفست هایی برای تغییر در سبک زندگی ژاپنی ها به حساب می آمدند. «میشیما» چندین بار تا آستانه ی دریافت جایزه ی «نوبل ادبیات» پیش رفت، و وقتی خبر خودکشی او منتشر شد، دوست نزدیکش یعنی «​

یاسوناری کاواباتا​

» که جایزه ی «​

نوبل ادبیات​

» را به دست آورده بود، اندکی بعد از او پیروی کرد و جان خود را گرفت.​

 

[baran-83]

پسر به خاطر نمی آورد که این دختر را پیش از این دیده باشد. چرا که چهره ای در یوتاجیما نبود که او نشناسد. در نظر اول، گمان کرد که غریبه است. اما لباس دختر مثل لباس اهالی بود. تنها تفاوتش با دیگر دختران جزیره، حالت ایستادن و خیره شدنش به دریا بود. مخصوصا از جلوی دختر رد شد. مثل کودکی کنجکاو که به غریبه ای خیره شود، ایستاد و به چشمان دختر زل زد.​

 

[baran-83]

دختر کمی اخم کرد ولی همان طور خیره به دریا ماند و نگاهش را به طرف پسر برنگرداند. پسر پس از این کنجکاوی دقیق و بی صدا، به سرعت به راهش ادامه داد.​

از کتاب «آوای امواج»​