باستان شناسی ۱۶ مورد از عجیب ترین اشیاء باستانی کشف شده در جهان

[اولدوز]

۹. گلوله‌هایی که به جان آبراهام لینکلن اصابت کرد
این بدیهی است که اشیاء مرتبط با افراد معروف و بسیار سرشناس قیمتی و گران بها هستند، حتی اگر آن چیز یک کت ساده یا یک جفت جوراب پشمی باشد. این واقعیت در مورد آبراهام لینکلن نیز صادق است و هر چیزی که نام این شخصیت بزرگ روی آن بیاید، قیمتی و ارزشمند می‌شود.

یکی از اشیاء قیمتی که در این رابطه وجود دارد، گلوله‌هایی است که موجب مرگ این شخصیت مردمی شده‌اند. این گلوله‌ها هم‌اکنون در یک شیشه داخل موزه ملی سلامت و پزشکی نگهداری می‌شوند و آنها طوری با این گلوله‌ها رفتارها می‌کنند که گویی شیء قیمتی است.

گفتنی است که موزه مذکور یک موزه نظامی است و حدود ۲۵ میلیون آیتم در آنجا وجود دارد و یکی دیگر از اشیاء مهم آن قسمتی از جمجمه رئیس جمهور ایالات متحده است. از همه جالب توجه‌تر این است که در این موزه تکه‌هایی از ستون فقرات قاتل آبراهام لینکلن، جان ویلکس بوث قرار دارد.

 

[اولدوز]

۱۰. حلقه نامزدی ناپلئون بناپارت
یکی از دیگر آثار باستانی که قدمت زیادی دارد و بسیار جالب توجه است، حلقه نامزدی است که گفته می‌شود نماد پیوند و ازدواج بین ناپلئون بناپارت با ژوزفین دو بیوهارنایز بوده است. این حلقه به شکل هلو و به رنگ یاقوت آبی رنگ بوده و در کنار آن یک الماس زیبا و جذاب قرار گرفته است.

گفته می‌شود در آن زمانی که ناپلئون قصد ازدواج با ژوزفین را کرده بود، بسیاری از اطرافیان وی با این وصلت مخالف بودند، چرا که ژوزفین دو بیوهارنایز در آن زمان بیوه بود و دو فرزند نیز از ازدواج قبلی‌اش داشت. از طرفی سن این خانم از بناپارت بیشتر بود و در کل افراد زیادی در اطراف ناپلئون بودند که با ازدواج آنها مخالف بودند.

بعد از این ازدواج (دقیقاً دو روز بعد) ناپلئون مجبور شد به جنگ برود و همسر خود را تنها بگذارد. بعد از این که از میدان جنگ برگشت تلاش‌هایی را در جهت فرزندآوری انجام داد، اما متاسفانه موفق نشدند با ژوزفین اقدام به این کار بکنند و ناپلئون مجبور شد با شخص دیگری به نام ماری لوییز ازدواج کند.

البته ناپلئون ژوزفین را دوست داشت و حتی پس از این که از همدیگر جدا شدند نیز معتقد بود باید او عنوان شهبانو را حفظ کند. حلقه‌ای که از آن در این مقاله صحبت کردیم در یک حراجی به قیمت ۹۳۹ هزار دلار فروخته شد و این شش برابر قیمتی بود که در ابتدا تعیین شده بود

 

[اولدوز]

۱۱. انگشتر چرتکه‌ای چینی
که برای ۳۰۰ سال پیش استاثر باستانی دیگری که در این فهرست قرار گرفته، انگشتری است که از سلسله مینگ در چین به دست آمده است. آن چیزی که این انگشتر را متمایز از دیگر انگشترها کرده، چرتکه‌ای است که روی آن قرار گرفته است. ابعاد این چرتکه ۱.۲ سانتی متر در ۰.۷ سانتی متر است و هفت ردیف و هفت مهره در هر ردیف دارد.

نام این چرتکه در زبان چینی، ژوسوان است و در چین آن زمان ابزاری برای حساب و کتاب کردن به شمار می‌رفت. جنس آن از نقره است و آن قدر مهره‌های آن ریز و کوچک هستند که تنها با یک سنجاق یا گیره می‌توان آنها را تکان داد. در مجموع این انگشتر چرتکه‌ای ابزاری برای محاسبه سریع تاجران چینی بوده است و متاسفانه باستان شناسان موفق نشده‌اند منشأ مکانی و هویت فردی آن را مشخص کنند و نمی‌دانیم که متعلق به چه کسی بوده است.

 

[اولدوز]

۱۲. طوق گردن بردگان رومی قرن چهارم میلادی
یکی از آثاری که متعلق به قرن چهارم میلادی است، طوق گردنی است که در آن زمان به گردن بردگان رومی می‌بسته‌اند. نکته جالب اینجاست که روی این طوق گردن متنی با این مضمون حکاکی شده است که: «من فرار کرده‌ام، مرا دستگیر کنید؛ وقتی مرا نزد اربابم زونیوس برگردانید، یک سکه طلا دریافت خواهید کرد.»

این ابزار شبیه به یک گردن‌بند است، ولی در واقع در قرون ۴ الی ۶ میلادی به گردن بردگان خود می‌بسته‌اند تا مبادا آنها گم شوند یا این که در جامعه شناخته شوند. همان‌طور که احتمالا می‌دانید دوران برده داری در روم باستان از قرن سوم پیش از میلاد مسیح رایج بوده و برده‌ها نیز معمولا افرادی بوده‌اند که یا در جنگ اسیر می‌شده‌اند یا خارجی‌هایی بودند که از شانس و اقبال بدی که داشتند دستگیر می‌شدند.

چندی بعد از این که برده‌داری رسما پا گرفت و رواج یافت، سنای روم به موضوع برده‌داری ورود کرد و اعلام نمود که برده‌ها باید طرز پوشش متفاوتی نسبت به مردم عادی داشته باشند تا در جامعه شناخته شوند. به همین خاطر دستور داده شد این طوق گردنی‌ها به آنها آویخته شود و همچون قلاده آنها را از همدیگر متمایز گرداند. برده‌هایی که دارای چنین طوق‌هایی بودند شدیدا مورد آزار و اذیت ارباب خود قرار می‌گرفتند و کارهایی انجام می‌دادند که سخت و طاقت‌فرسا محسوب می‌شد.

 

[اولدوز]

۱۳. ساعت رومیزی رصدخانه‌ای برای سال ۱۷۷۰ میلادی
نمونه مشابهی برای این ساعت نمی‌توان یافت، چرا که هیچ ساعت قدیمی تا به امروز همچون آن پیدا نشده است. لازم به ذکر است که فرانسوی‌ها این ساعت را در سال 1770 میلادی ساخته‌اند و هم اکنون یکی از اشیاء گران بهایی است که در موزه شهر زوریخ به نام Beyer قرار دارد.

صاحب این ساعت رومیزی رصدخانه‌ای شخصی به نام تئودور بیر بوده که کلکسیونر ساعت‌های قدیمی و نادر و گران قیمت محسوب می‌شد. او این ساعت‌ها را از سال ۱۹۴۰ جمع‌آوری می‌کرد و موزه خود را در سال ۱۹۷۱ افتتاح کرده است.

 

[اولدوز]

۱۴. عروسک عاج فیلی متعلق به قرن دوم میلادی
همان‌طور که احتمالا می‌دانید، مومیایی‌ها بیشتر در مصر باستان بوده‌اند و پیدا کردن یک مومیایی در روم باستان امری نادر و عجیب و غریب محسوب می‌شود؛ اما جالب است که بدانید در سال ۱۹۶۴ و هنگامی که گروهی از مهندسان مشغول ساخت‌وساز بودند، موفق شدند یک تابوت از جنس سنگ مرمر پیدا کنند.

وقتی آنها کنجکاوی شدند و در این تابوت را باز کردند مومیایی یک دختر ۸ ساله را به همراه چندین اثر هنری باستانی مشاهده کردند. در واقع همچون مصریان باستان این مومیایی نیز با تعدادی شیء گران بها دفن شده بود. زمانی که این مومیایی کشف شد، در واقع دومین مومیایی روم باستان لقب گرفت که تا آن روز پیدا شده بود.

پهلوی دختر بچه هشت ساله یک عروسک توجه باستان شناسان را به خود جلب کرد و هنگامی که آن عروسک را مورد بررسی دقیق قرار دادند متوجه شدند که از عاج فیل درست شده است. همان‌طور که گفتیم این عروسک متعلق به قرن دوم میلادی بود و جزئیات دقیق آن و ظرافت در طراحی‌اش بی‌نظیر می‌نمود.

همچنین جزئیات دقیق عروسک بیشتر در سر و صورت آن پیدا بود و موهای آن به طور مرتب و با دقت بسیار حکاکی شده بودند. مکانی که هم‌اکنون این عروسک عاج فیلی در آن قرار دارد، موزه ملی روم در موزه پالازو است و نماد ایده‌آل‌های زیبایی در روم باستان تلقی می‌شود.

 

[اولدوز]

۱۵. گنجینه‌ای که متعلق به وایکینگ‌ها بود
هر از چند گاهی که باستان شناسان یک سایت یا مکان را برای کاوش‌های خود پیدا می‌کنند، بسیار از این اتفاق خوشحال و حیرت‌زده می‌شوند. این ماجرا برای جزیره هلگو نیز رخ داده است. گفتنی است که جزیره کوچک هلگو در دریاچه مالارن سوئد واقع شده و مرکز عمده صنعتی برای تجارت وایکینگ‌ها به شمار می‌رفته است.

وایکینگ‌ها بین قرون ۶ تا ۱۱ میلادی از این هاب تجاری استفاده می‌کرده‌اند. باستان شناسان از روزی که موفق به کشف این جزیره شده‌اند، توانسته‌اند آثار باستانی زیادی را از دل خاک بیرون بکشند. از جمله آثاری که در خاک این جزیره پیدا شده، مجسمه بودا است که به بودای هلگو یا گنج هلگو شهرت یافته است.

نکته جالب توجه دیگر این که پیدا شدن چنین مجسمه‌ای در این جزیره نشان می‌دهد که وایکینگ‌ها در آن زمان به نقاط دوردست نیز سفر کرده‌اند و به همین خاطر مجسمه بودا را با خود داشته‌اند. این مجسمه که بودای هلگو نام دارد هم‌اکنون در موزه تاریخ سوئد نگهداری می‌شود. بودا در این پیکره در حالی نشسته است که روی تخت خود به شکل دو گل نیلوفر قرار گرفته و یک سربند نقره‌ای نیز به پیشانی دارد.

 

[اولدوز]

۱۶. تپانچه ناپلئون بناپارت برای سال ۱۸۰۲ میلادی
تپانچه طلاکاری شده‌ای که از آن صحبت خواهیم کرد را شخصی به نام توماس تورنتون به ناپلئون بناپارت هدیه داد. نام کامل این اسلحه کمی طولانی و سه لول، کالیبر ۱۲۰، چخماقی بسیار حساس بوده و در سال ۱۸۰۲ میلادی به وی اعطا شده است. لازم به ذکر است که سرهنگ تورنتون یکی از شاهزاده‌های پرزرق و برقی بود که در آن زمان تفریحی جز شکار، ماهی‌گیری، تیراندازی و اسب‌سواری نداشت.

در کل انگلستان آن زمان این تورنتون بود که بهترین تجهیزات تیراندازی را در اختیار داشت. در سال ۱۷۹۴ میلادی بود که تورنتون با برخی از افسرهای زیردستش دچار یک درگیری شد و سرانجام پس از محاکمه نظامی وی از ارتش کناره‌گیری کرد. سال‌ها بعد برای این که بتواند آبروی از دست رفته‌اش را به دست بیاورد، این تپانچه طلاکاری شده جیبی را به ناپلئون بناپارت هدیه داد.

دقیقا چند روز بعد از اینکه هدیه تورنتون به دست ناپلئون رسید، نامه‌ای دریافت کرد که در آن نوشته شده بود این هدیه گران بها با کمال میل پذیرفته شده و به زودی محاکمه نظامی او مجددا مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در سال ۲۰۰۶ تپانچه مورد بحث به قیمت ۳۸۴۰۰ دلار فروخته شد.