آموزشی ۹ نکته در مورد دیالوگ نویسی برای نوشتن گفتگوی مابین کاراکترها

[آرشیت]

همانطور که کاراکتر‌های شما صحبت می‌کنند، وضعیت بدنی یا سایر فعالیت‌هایی که در اتاق انجام می‌شود را توصیف کنید.

 

[آرشیت]

به دستور زبان و نکات املایی دقت کنید. دیالوگ باید با دستور زبان و املای صحیح نوشته شود. به هنگام نوشتن دیالوگ از علامت نقل قول، و بسیاری از علایم املایی دیگر از جمله علامت سوال، گیومه، خط تیره، نقطه و سه نقطه استفاده کنید.

 

[آرشیت]

یادتان باشد اگر دیالوگ یک کاراکتر به پاراگراف جدیدی کشیده شود، در پایان پاراگراف اول نباید علامت نقل قول بگذرید.

 

[آرشیت]

و همچنین مطمئن شوید که پاراگراف نهایی دارای علامت نقل قول پایانی است تا نشان دهد که صحبتهای کاراکتر تمام شده است.

 

[آرشیت]

برای کارکتر اصلی خود رازی را اختصاص دهید. گاهی اوقات دیالوگ به دلیل موضوعاتی که در دل خود پنهان دارد قابل توجه است.

 

[آرشیت]

حتی اگر مخاطب‌تان متوجه نشود، میتوانید با مخفی کردن کمی اطلاعات در صحبتهای کاراکتر، پویایی خاصی به داستان بدهید.

 

[آرشیت]

برای مثال، می‌توانید صحنه‌ای را خلق کنید که در آن یک متصدی موزه با یک نقاش درباره نحوه نمایش آثارش صحبت می‌کند – اما چیزی که متصدی با صدای بلند نمی‌گوید این است که او عاشق نقاش است.

 

[آرشیت]

از یک کاراکتر عامی برای توضیح زبان فنی استفاده کنید. هنگامی که برای انتقال اطلاعات فنی نیاز به گفتگو دارید، گفتگو را بین دو نفر تقسیم کنید.

 

[آرشیت]

مثلا بین یک کاراکتر متخصص و یک کاراکتر ناآگاه. کاراکتر متخصص می‌تواند در سطح فنی صحبت کند، و شخص ناآگاه می‌تواند برای روشن شدن موضوع سوال بپرسد.

 

[آرشیت]

از کلمات اختصاری استفاده کنید. آیا شخصیت شما اسلحه را ‘قطعه’ می‌نامد یا ‘گلاک’؟ . در نحوه صحبت کردن کاراکترهایتان جانب اصالت را رعایت کرده و مطابق با مضمون داستان بنویسید.