فایل شده ● جاده اثر مبینا عباسی ●

[مبینای شهر قصه ها]

نام دلنوشته: جاده
نام نویسنده: مبینا عباسی
ژانر: تراژدی، عاشقانه
ناظر: @هونی
ویراستار: @KahKeshan (:
کپیست: @*aram*
مقدمه: من از جاده گریزانم! بیم از مسافت نیست، گریز از گله‌ای که ته گلویم را می‌فشارد... .
گله از جاده‌ای که مرا به تو نمی‌رساند و گوش به دل می‌سپارم... !
می‌سپارم با آن که می‌دانم جاده انتهایش را به من نشان نخواهد داد.

 

[Ayumi]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین - قوانین تایپ دلنوشته کاربران]
پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[همگانی - تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]
بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[درخواست تگ - درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]
پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[درخواست جلد - تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]
و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[اعلام پایان - تاپیک اعلام پایان دلنوشته کاربران]
دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]
با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات]​

 

[مبینای شهر قصه ها]

من از جاده گریزانم!
بیم از مسافت نیست، گریز از گله‌ای که انتهای گلویم را می‌فشارد... .
گله از جاده‌ای که مرا به تو نمی‌رساند
و من گوش به دل می‌سپارم با آن که می‌دانم جاده انتهایش را به من نشان نخواهد داد.

 

[مبینای شهر قصه ها]

جاده پر از سنگلاخ، پر از توهم برکه‌ها است!
جاده از پیچ و خم دنیا ترسناک‌تر و از عالم ما بزرگ‌تر است.
هر ترس من از هر کیلومتر بزرگ‌تر است تا آن جایی که تو می‌آیی... .
راستی! تو می‌آیی؟

 

[مبینای شهر قصه ها]

گریه پر از حقیقت است، حقیقت آدم‌ها که برای جاده‌ها می‌چکد از گونه‌ها... جاده شاید انتها است! انتهای ماجرا، ماجرایی که من و تو دیگر آن جا بی معنا است.
پر می‌شود از عقده‌ها، عقده‌های بی‌صدا که فقط معنای آن هر چیزی غیر از مفرد است.

 

[مبینای شهر قصه ها]

جاده پر از تشویش فراق که می‌کشد هوای غریبانه‌ی کسی را به سمت ناخودآگاه و از هر مسافت بیزار و بیزار می‌شوی تا آن‌جایی که برای گوشه‌ای توقف هم ترس منجمد در رگ‌هایت می‌شود... .
از جاده تا مقصد مهم طولی نیست که روی اعصاب تو است!
مهم خاطراتی‌ست که بر کف جاده نقش می‌بندد.

 

[مبینای شهر قصه ها]

چه سخت و جنون‌آمیز است وقتی که جاده بی انتها می شود، از همان پل چوبی بیا عبور کنیم... عبور کنیم تا دیگر به اجبار دچار نشویم، غبار آلود است این جاده بیا بازگردیم از غباری که دل‌های‌مان را پوشانده است.

 

[مبینای شهر قصه ها]

تلاطم یک توهم، من را به سمت تو کشاند! از چه سمتی رفته‌ای که هیچ ردی نماند؟
برای هر مسیر راهی وجود دارد ولی انگار پایان راه به تو ختم نمی‌شود... مقصد من کجا است؟
جایی برای استراحت در چشمان کسی که نمی‌دانم کجا است.

 

[مبینای شهر قصه ها]

هوای یک نفره، بی مهر کسی! از عاطفه و غم مرثیه خوانی نکن، بیا و زاری‌هایت را از روی دوش من بردار... حالا که گم شده‌ام وسط بیابان تو را چه سود؟ چه سود که نیستم و دچار تفریقی! تفریقی که همیشه جوابش ما دوتا بودیم.

 

[مبینای شهر قصه ها]

کلبه دور و پای من بی‌جان! گاهی چه غریبانه خسته می‌شوی تا برایت معجزه شوند، مگر این مسیر بی‌تو ادامه ندارد؟ از همان نقطه که پیاده باقی این جاده را پیمودم، فهمیدم تو پر از هراس بودی... !