فایل شده ● خاکستر به رنگ ارغوان اثر گیسو پریشان ●

[مبینای شهر قصه ها]

نام دلنوشته: خاکستربه رنگ ارغوان
نام نویسنده: گیسو پریشان
ژانر: عاشقانه
ناظر: @ALVIN
ویراستار: @سپید
کپیست: @*aram*
مقدمه: زیبا نیست؟ آن دو چشم خاکستری تو که من به رنگ ارغوانی می‌بینمش؟ زیبا نیست که هر گوشه‌ی این خانه را پر از عطر تو کرده‌ام!
آری درست می‌گویی من دیوانه‌ام، دیوانه‌ای که حتی رنگ سیاه را هربار سفید می بیند.

 

[DLNZ]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین تایپ دلنوشته کاربران]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[اعلام پایان - دلنوشته کاربران]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]

با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات]​

 

[مبینای شهر قصه ها]

نگاهم کن! من ساحلی نا آرامم!
نگاهت را به من بدوز و بگذار که دریای تو مرا غرق کند از هیچ‌چیز نترس!
وجود تو اقیانوسی است و من فقط گاهی به موج نگاهت بر ساحل خسته‌ام نیازمندم.
ارغوانی‌ترین خاکستر... مرا در وجودت غرق کن.

 

[مبینای شهر قصه ها]

تو خوب می‌دانی ارغوانی جانم که خاکستر نگاهت برای من هرگز پدیدار نخواهد شد!
پافشاری برحرفت نکن، همیشه دوستت داشته‌ام! چگونه ممکن است روزی تو در آسمان‌ها ناپدید شوی؟
با محال‌های خنده‌دارت مرا به درد نیاور تو هرگز خاکستری نبودی... خود بهشت بودی در آغوش ابلیس.

 

[مبینای شهر قصه ها]

شاید که من اشتباه می‌کنم؟ هیچ‌وقت خاکسترها ارتباطی با ارغوانی ها نداشتند، تو را خیال می‌کنم؟ پس چه خیال زیبایی است که تو؛ خاکستر من شدی ارغوانی که دنیای کوچکم را از نو می‌سازد!
شاید که تو اشتباه می‌کنی؟ آخر می‌دانی من شنیده‌ام که الماس‌ها از ابتدا درخشان و بلورین نبودند... درست همانند تو.

 

[مبینای شهر قصه ها]

دیگر هیچ خاکستری همدم هیچ ارغوانی نیست! شاید این محال‌ترین حرف زندگی باشد... من باور ندارم، تو باورت می شود؟
بارها پیش آمده است که تضادها مترادف یک‌دیگر شده‌اند! ارغوانی ام خاکستر وجودت را خریدارم فقط بگو چند؟

 

[مبینای شهر قصه ها]

سکوت که کردی سکوت دل مرا هم بشنو، نگاهت این روح و روان را ذوب می‌کند.
حتی ثانیه‌ای در زندگی‌ام نبود که قصر ارغوانی‌ام را رها کنم... راستی! تو هم آن‌جا هستی درست وسط رویای من، وقتی که می‌گویم دلت را برای یک‌بار به من بسپار بی‌دلیل نیست!
من با خاکستر نگاهت قصر ارغوانی ساخته‌ام که تنها صاحبان آن من و تو هستیم.

 

[مبینای شهر قصه ها]

حتی اگر متنفر شوم از رنگ ارغوانی که سالیان سال است عاشقانه بهش می‌نگرم، باز انگار تو در وجود خود چیزی داری که هرگز نمی‌توانم از آن دست بکشم... گویا که تا آخر عمر محکوم تو هستم و نمی‌خواهم بدانم و بفهمم!

 

[مبینای شهر قصه ها]

هیچ ترانه‌ای حال من را دگرگون نمی‌کند بیا صحبت کن شاید آوای صدای تو بشود زیباترین ترانه، این سکوت پایان ندارد؟ چی‌کار می‌کنی با من اگر که ارغوانی‌ترین باشم حواست هم نباشد شاید تبدیل به همانی شوم که تو هستی!

 

[مبینای شهر قصه ها]

این سکوت حق من نیست...
این سزاوار من نیست که چون عاشق ارغوان شدم، تو جایگاهی در ای آشفته بازار نداری، این تقدیر را برای من رقم نزن! تو که خودت خوب می‌دانی قصر من با خاکسترهای وجودت حال دیگری دارد... پس چرا این‌قدر خسته‌ام می‌کنی؟