موضوع نویسنده
- May
- 3,432
- 13,017
- مدال‌ها
- 17
دلنوشته {خاک سرد} اثر •DLNZ کاربر انجمن رمان بوک•
- نویسنده موضوع DLNZ
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
موضوع نویسنده
- May
- 3,432
- 13,017
- مدال‌ها
- 17
عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین تایپ دلنوشته کاربران]
پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]
بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست تگ بدهید:
[درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]
پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]
و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[اعلام پایان - دلنوشته کاربران]
دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]
با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات]
موضوع نویسنده
- May
- 3,432
- 13,017
- مدال‌ها
- 17
همه می‌گویند برای شادی روحت؛
نه جسمت قرآن بخوانم، دعا بخوانم، خیرات بدم.
من اما؛ فقط اشک می‌ریزم!
آری،
باید اشک‌ها را جاری ساخت.
شاید با ریزش اشک‌هایم،
سوز قلب سوخته‌ام کم‌تر شود و من
اندکی در حالم تغییر ایجاد شود؛
چه سخت هق‌هق می‌کنم.
گلویم از شدت دوری و بغض پر از زخم شده.
راه برگشت نیست؟
آخر من دلتنگ شده‌ام!
نه جسمت قرآن بخوانم، دعا بخوانم، خیرات بدم.
من اما؛ فقط اشک می‌ریزم!
آری،
باید اشک‌ها را جاری ساخت.
شاید با ریزش اشک‌هایم،
سوز قلب سوخته‌ام کم‌تر شود و من
اندکی در حالم تغییر ایجاد شود؛
چه سخت هق‌هق می‌کنم.
گلویم از شدت دوری و بغض پر از زخم شده.
راه برگشت نیست؟
آخر من دلتنگ شده‌ام!
موضوع نویسنده
- May
- 3,432
- 13,017
- مدال‌ها
- 17
به یاد آخرین دیدار، قبل از رفتنت؛
سه روز قبل از نه اسفند، روز رفتنت.
همان روز که مرا کوتاه بوسیدی
از من خواستی مواظب خودم باشم!
من؛ اما... .
من افسرده‌ترینم ، وسط شهر خیالت!
وسط خاطره‌های تمام این هیجده و اندی سال.
سه روز قبل از نه اسفند، روز رفتنت.
همان روز که مرا کوتاه بوسیدی
از من خواستی مواظب خودم باشم!
من؛ اما... .
من افسرده‌ترینم ، وسط شهر خیالت!
وسط خاطره‌های تمام این هیجده و اندی سال.
موضوع نویسنده
- May
- 3,432
- 13,017
- مدال‌ها
- 17
کارم به بیمارستان افتاده بود.
جایی که آخرین روزهایت را در آن سپری کردی!
به سمت اتاق قبلی‌ات رفتم و دستم را از میان نرده‌ها عبور دادم؛
اما به جایِ تو، پیرمردی فرتوت و بداخلاق بر سرم داد کشید!
آقا جان؟
تو پیر نبودی، تو بداخلاق نبودی!
تو جوان‌ترین و شادترین پدربزرگ جهان بودی!
بیا ببین که خدا، تورا از ما بیش‌تر دوست داشت.
جایی که آخرین روزهایت را در آن سپری کردی!
به سمت اتاق قبلی‌ات رفتم و دستم را از میان نرده‌ها عبور دادم؛
اما به جایِ تو، پیرمردی فرتوت و بداخلاق بر سرم داد کشید!
آقا جان؟
تو پیر نبودی، تو بداخلاق نبودی!
تو جوان‌ترین و شادترین پدربزرگ جهان بودی!
بیا ببین که خدا، تورا از ما بیش‌تر دوست داشت.
موضوع نویسنده
- May
- 3,432
- 13,017
- مدال‌ها
- 17
می‌ترسم... .
می‌ترسم عید بیاید، سیزده فروردین بیاید، عید قربان و فطر بیایند؛
اما تو در خاک سرد تنها مانده باشی!
می‌ترسم ببینم نبود واقعی‌ات را.
آقا جان؟
من بیهوده و بی‌خودی گریه می‌کنم؛
فقط از ترس است.
می‌ترسم نباشی! خاطراتت باشند.
مثلاً نوروز امثال که از حرف‌های شیرین و طنزت قه‌قه‌های بلند می‌زدم!
با سیزدهم فروردین این چند سال اخیر که فقط با هم به گردش می‌رفتیم!
آخر تو که بدون من جایی نمی‌رفتی.
پس الان چه شد؟!
من اینجا تنها، تو در زیر خاک تنها مانده‌ای.
و من باز هم به آن خاک سرد که تورا
در آغوش دارد حسادت می‌کنم!
می‌ترسم عید بیاید، سیزده فروردین بیاید، عید قربان و فطر بیایند؛
اما تو در خاک سرد تنها مانده باشی!
می‌ترسم ببینم نبود واقعی‌ات را.
آقا جان؟
من بیهوده و بی‌خودی گریه می‌کنم؛
فقط از ترس است.
می‌ترسم نباشی! خاطراتت باشند.
مثلاً نوروز امثال که از حرف‌های شیرین و طنزت قه‌قه‌های بلند می‌زدم!
با سیزدهم فروردین این چند سال اخیر که فقط با هم به گردش می‌رفتیم!
آخر تو که بدون من جایی نمی‌رفتی.
پس الان چه شد؟!
من اینجا تنها، تو در زیر خاک تنها مانده‌ای.
و من باز هم به آن خاک سرد که تورا
در آغوش دارد حسادت می‌کنم!
موضوع نویسنده
- May
- 3,432
- 13,017
- مدال‌ها
- 17
کاش در لحظه‌های آخر کنارت بودم.
یعنی می‌شد که باشم؛
اما تو، دوام ماندن نیاوردی!
لباس‌هایم را حاضر گذاشته بودم به ملاقاتت بیایم؛
اما از خواب که بیدار شدم با صدای گریه‌ی اطرافیانم مواجه شدم!
حیران در خانه چرخ خوردم.
اصلا محال ممکن بود تو چشم بسته باشی؛
اما پس این گریه و زاری برای چه بود؟!
زود بود برای رفتنت به خاک سرد.
یعنی می‌شد که باشم؛
اما تو، دوام ماندن نیاوردی!
لباس‌هایم را حاضر گذاشته بودم به ملاقاتت بیایم؛
اما از خواب که بیدار شدم با صدای گریه‌ی اطرافیانم مواجه شدم!
حیران در خانه چرخ خوردم.
اصلا محال ممکن بود تو چشم بسته باشی؛
اما پس این گریه و زاری برای چه بود؟!
زود بود برای رفتنت به خاک سرد.
موضوع نویسنده
- May
- 3,432
- 13,017
- مدال‌ها
- 17
گویند فراموش می‌شوی!
چگونه‌اش را نمی‌گویند.
شاید کسی دربه‌در به دنبال راهِ‌حل باشد!
برای لحظه‌ای از یاد بردنت.
از یاد بردن جسمت در مزار، جسم بی‌روحت!
از یاد بردن خاکت، که تورا در آغوش دارد و در آخر؛
از یاد بردن حرف‌ها و خنده‌هایت!
جگرم می‌سوزد آخر.
چرا راه برگشت نداری؟!
چگونه‌اش را نمی‌گویند.
شاید کسی دربه‌در به دنبال راهِ‌حل باشد!
برای لحظه‌ای از یاد بردنت.
از یاد بردن جسمت در مزار، جسم بی‌روحت!
از یاد بردن خاکت، که تورا در آغوش دارد و در آخر؛
از یاد بردن حرف‌ها و خنده‌هایت!
جگرم می‌سوزد آخر.
چرا راه برگشت نداری؟!
