فایل شده ● ساحل اثر گیسو پریشان ●

[مبینای شهر قصه ها]

نام دلنوشته:ساحل
نام نویسنده: گیسو پریشان
ژانر: عاشقانه
ناظر: @Prizad
ویراستار: @سپید
کپیست: @الههِ ماه؛
مقدمه: جایی که صدف‌ها من را زیباتر از همیشه نگاه می‌کنند و دریا فقط آرامش را برایم به ارمغان می‌آورد... آن‌جا من متولد می‌شوم دوباره! جایی که سکوت و ترانه‌ای به نام موج‌های عاشق باشد.

 

[ARMINA]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین تایپ دلنوشته کاربران]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[اعلام پایان - دلنوشته کاربران]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]

با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات] ​

 

[مبینای شهر قصه ها]

هر طوفانی که قبل از آرامش به وجود نمی‌آید و در خود عشق را نمی‌‌بلعد، گاهی ساحل آغوشش را باز می‌گذارد تا تو راحت اشک بریزی.

 

[مبینای شهر قصه ها]

چشم‌هایم پر از اشک می‌شود هربار که زندگی امواجش را پر از نفرت می‌کند انگار که هیچ‌گاه قایق دلم به مقصد نهایی خود نمی‌رسد.

 

[مبینای شهر قصه ها]

توبه را می‌گویند که برای شکستن است!
پس چه فرقی با دروغ گفتن به خود دارد؟
این ساحلی که بازهم می‌شکند قول و قرارم را
که نیایم و نبینم و نگویم که دوستت دارم.

 

[مبینای شهر قصه ها]

طوفان هم مدتی دارد! زمانی دارد! و دلیلی دارد.
اما نمی‌دانم چرا این بار سکوت من دلیلی ندارد،
نمی‌دانم چرا دریا هم دیگر مرا نمی‌خواند.

 

[مبینای شهر قصه ها]

قرار ما باشد میان دو جزیره‌یِ مه‌آلود، همان جزایری که می‌بینمش اما دور است! قرار باشد به وقت طلوع... طلوع همان آفتاب که فقط غروبش را باهم دیدیم.

 

[مبینای شهر قصه ها]

غربت هم مکانی است، زندگی هم هدیه‌ای است! جهان هم غوغایی است... من هیچ‌کدام را نمی‌فهمم وقتی دلم در گرو یاری است حالم عجیب پاییزی و روحم پر از وجود تواست.

 

[مبینای شهر قصه ها]

لبخند عشق زیبا است؛ حتی اگر برای دیگران بی‌معنا باشد! آن‌هایی که تمسخر می‌کنند دل نداده‌اند تا بفهمند که عشق وقتی می‌خندد غم هم ناچار تسلیم می‌شود و بازهم زیبایی حتی در دل زشتی‌ها بر روی ساحل شکست می‌نویسد: من زنده‌ام!

 

[مبینای شهر قصه ها]

ساحل فریادم می‌زد و من عاشق دریا بودم، لگدمال کردم دستان پر از خواهش او را تا برسم به آغوش دریا... هرگز از ذهنم عبور نمی‌کرد که دریا بی‌رحمانه مرا می‌کشد و ساحل بی‌دریغ و بی‌منت وجودم را پر از گرمای عشقش می‌کند.