رها شده ● فراموش خواهم کرد از Delbar ●

[بهارنارنج🍊]

مجموعه دلنوشته: فراموشی
اثر: ستاره بهرامیان
ژانر: اجتماعی، تراژدی
ناظر: @Atosa rostami
مقدمه:
نگرانِ من نباشید، بالاخره روزی فراموش خواهم کرد نیش و کنایه‌هارا. به خودم قول داده‌ام فراموش شدنم را هم فراموش کنم و روزی خواهد رسید که فراموش می‌کنم برای چه دوستم داشتید.

 

[DELVAN.]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.

حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[ قوانین تایپ دلنوشته]
پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[ تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]
بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[ تاپیک درخواست تگ دلنوشته]
پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[ تاپیک درخواست جلد ]
و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[ تاپیک اعلام پایان دلنوشته]
دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]
با آرزوی موفقیت برای شما،
♡تیم مدیریت تالار ادبیات♡

 

[بهارنارنج🍊]

نگاه های‌ تحقیرآمیزتان را به خاطر خواهم سپرد
اشک‌های شبانه‌ ام زیر درختانِ گیلاس راهم همینطور
کوله بارم را می‌بندم و می‌روم
نگران من نشوید و از من توقع بازگشت هم نداشته باشید
من خودم را بعد از رفتنم لابه‌لای دیوار‌های خانه‌ی پدری خاک خواهم کرد
و به شما قول می‌دهم بازگشتی
به این شهر و این مردمان نداشته باشم
​

 

[بهارنارنج🍊]

حس غریبی دارد دوست داشتن انسان‌هایی
که هربار مطمئن می‌شوی تنها تورا از پشت دیوار باید‌ها و نباید‌ها دوست دارند
تنها زمانی برایشان ارزشمندی که
آنها تعیین کنند چه بپوشی، بیرون بروی یا نه!
با دوستانت صحبت کنی یا باز هم نه
حتی گاهی مجبور می‌شوی سکوت کنی
چون کسی اجازه‌ی صحبت از خواسته‌هایت را
به تو نداده
و تو همچان غریبانه دوستشان داری
​

 

[بهارنارنج🍊]

***
((کلیشه‌ی برعکس))
لباس‌های درست بپوش پسر جان
بیرون پره از دختر‌هایی که ممکنه گرگ باشند
تو مردی، باید بشینی توی خانه و بچه‌داری کنی جانم، تو و کار کردن؟
یادت باشه یک مرد خوب زیاد به خودش نمی‌رسه
مگه دنبال جلب توجه از طرف کسی هستی؟
این چه وضعشه آخه؟
خجالت بکش. اخه مگه تو دختری که تا دیر وقت با دوستات بتونی بری بیرون
نه تو پسری، باید بشینی همین‌جا کنار پدرت
شاید اگه دختر می‌شدی یکم می‌تونستی کمک حال
خانوادت باشی پسرجون
تو با این آزادی‌‌هایی که می‌خوای تهش به هیچ‌جا
جز بدنامی و بی آبرویی نمی‌رسی

متوجه‌ی حرف هایی که می‌زنیم باشیم.
شاید زندگی خیلی سخت باشه برای یک سری ها​

 

[بهارنارنج🍊]

کاش میشد تمام زندگیم رو داخل کوله پشتیِ صورتی رنگی جا بدم و برای همیشه برم.
برم و بگذرم از این روز‌هایی که جز خستگی و خستگی و خستگی... هیچ چیزی نداره برای قلبِ کم تحملم
کاش میشد فراموش کنم بازه‌ی زمانیِ ۱۷ سال از زندگیم رو
چه خوب میشد! اگر موزیک‌هایی که گوش می‌دهم رو می‌تونستم زندگی کنم
چه‌ خوب بود اگر بزرگ‌ترین دغدغه‌ی این روزها فقط
پوشیدن دست‌کش‌های پشمی برای برف بازی بود.
سال‌ها میشه که بین دریایی از ای‌کاش‌ها قدم می‌زنم و آرزو می‌کنم
اما به زودی این آرزو‌ها را هم فراموش خواهم کرد. ​

 

[بهارنارنج🍊]

و روزی خواهدآمد که بدون نیاز به گرفتن دست‌های او در خیابان‌های شهر زیر اشک‌های آسمانی پاییزی قدم برمی‌داری.
روزی که یاد گرفته‌ای نباید به هر سوالی جواب دهی
یا برای هر دردی اشک بریزی. می‌دانی... آن‌روز آنقدر قوی هستی و آنقدر زخم‌هایت را به تنهایی مرهم گذاشتی که دیگر به کسی نیاز نداری
هم زن می‌شوی و هم مرد! زندگی روی سخت خود‌ش را به تو نشان داده و تو با کمال میل در مسیرش قدم برمی‌داری. تو قوی شده‌ای
آری! تو تمام روز‌های سخت را قاب گرفته‌ای و ترسی از ادامه‌ دادن نداری
اما آن روز خالی شده‌ای. از ذوق، درد، رنج، شادی‌های کاذب و حتی عشق و نفرت. تو خنثی تر از هرچیزی عاقلانه زندگی می‌کنی و دوست داری این زندگی جدید را.

​

 

[بهارنارنج🍊]

کفش‌ هایت را بردار و برو
این‌جا هیچکس به تو و خواسته‌ هایت گوش نخواهد داد
کسی دستانت را نمی‌گیرد و نمی‌گوید
(آرام باش)
در این خانه شانه‌ای برای گریه‌ هایت پیدا نمی‌شود
مردمان اینجا از خوش‌ حالی تو شاد نخواهند شد
چشمانت را باز کن و آیینه‌ی سادگی‌ ات را با سنگ منطق تکه تکه کن
این‌جا خانه‌ی آرزوهای تو نیست
برو و فراموش کن هرچه‌ بود و نبود را​

 

[بهارنارنج🍊]

احساس خنکای نسیم را روی صورت ظریف و کوچکش روحش را لمس می‌کرد.
شاید داشت عادت می‌کرد به قوی شدن و تنها بودن
به اینکه خودش تنها دوست و همراه خودش باشد و جاده‌ی دور و دراز پیشرفت را تنها و پیاده طی کند
امّا امیدوار بود که این پیله‌ در آینده ای نچندان دور
پروانه‌ای می‌شود از جنس آزادی!

​

 

[بهارنارنج🍊]

من را از من بگیر دیوانه
مي‌خواهم به خاطرات بسپارم امروز را
و دیگر کور و کر با قدم‌های سست به دنبال
رستگاری از جنس انتظار نباشم
من را از من باز پس بگیر ای من‌ِ درمانده ​