فایل شده ● مانارم اثر *aram* ●

[ASAL.]

باران می‌بارد و من از نبودنت خیس آبم مانارجانم! خیس از اشک‌های آسمان و خیس از اشک‌های خودم! خیس از انتظار بی‌جایی که من از آمدنت دارم!

 

[ASAL.]

کاش همه می‌رفتند جز تو! کاش همه بی‌وفا می‌شدند جز تو! کاش همه زخم زبان می‌زند جز تو! کاش همه مرا دیوانه صدا می‌زندند جز تویی که خودت مرا دیوانه کردی!

 

[ASAL.]

دست به فریادم، دست به شیونم نزنید که خبری از یار رسید! یاری که بدون من خوش است! یاری که فراموش کرده من بی‌نوا را! یاری که به سفر طولانی رفته. یادش نم‌آید کسی منتظرش است!

 

[ASAL.]

صبحت از نوشیدن چای در کنار هم گفتی و مرا دل‌خوش به آن لحظه، نمی‌دانم معجزه چای است یا عشق که مرا هنوز انتظار است اما تو نیستی و چای سرد شد!

 

[ASAL.]

مانار زیبای من! چه شد دل کنی از من؟ چه شد از منی که آرامشت بودم گذر کردی و برنگشتی پیش من؟ چه شد صحبت‌های قشنگت از ماندن؟ چه شد؟

پایان