موضوع نویسنده
- Nov
- 302
- 1,498
- مدال‌ها
- 2
زیباترین جانانم، من آدمی خوش باورم.
کسی که با لبخندت به فراموشی می‌سپارد دلخوری‌های صغیر و کبیرش را. یادش می‌رود چگونه اذیت کردی و جگر پاره کردی.
من، همان کسی‌ام که از همین خوش‌باوری‌هایم به ویرانی دچار شدم.
من، همانم که درگیر و گرفتار عشق و هستی تو شد و یادش رفت قلب دارد .
یادت برود قلب داری می‌دانی کنایه از چیست؟
ادبیاتت را جست و جو کن.
کنایه از عاشقی و دلباختگی زیاد است. یعنی کسی که دیگر کسی را غیر معشوقش نمی‌بیند.
کسی که جاهلانه در مقابل صاحب دلش زانو می‌زند.
کسی که از سرت هم بیشتر دوستت دارد.
کسی که با لبخندت به فراموشی می‌سپارد دلخوری‌های صغیر و کبیرش را. یادش می‌رود چگونه اذیت کردی و جگر پاره کردی.
من، همان کسی‌ام که از همین خوش‌باوری‌هایم به ویرانی دچار شدم.
من، همانم که درگیر و گرفتار عشق و هستی تو شد و یادش رفت قلب دارد .
یادت برود قلب داری می‌دانی کنایه از چیست؟
ادبیاتت را جست و جو کن.
کنایه از عاشقی و دلباختگی زیاد است. یعنی کسی که دیگر کسی را غیر معشوقش نمی‌بیند.
کسی که جاهلانه در مقابل صاحب دلش زانو می‌زند.
کسی که از سرت هم بیشتر دوستت دارد.
