فایل شده ● پاشو پدر صبح شده اثر دنیا ●

[DOonYa]

دلنوشته: پاشو پدر صبح شده
نویسنده: دنیا احمدی
ژانر: تراژدی، عاشقانه
ناظر: @ویتامین
ویراستار: @حنا نویس
کپیست: @girl of the night
خلاصه:
پدر جایت خوب است؟ دیگر درد نداری؟
سرفه‌هایت خوب شد؟ بدون دختر کوچکت خوش می‌گذرد؟
آخرین مکالمه‌مان را بیشتر اوقات مرور می‌کنم.
همان شب که وسطِ اتاق نشسته بودم و خانه‌سازی می‌کردم، غافل از این‌که داشتم خانه خراب می‌شدم.
گفتی:
- وقت خواب است دنیای من، پدر می‌خوابد تا فردا با صدای دخترکش بیدار شود.
صبح روز بعد هر چه‌قدر فریاد زدم، پاشو پدر صبح شده؛ نشنیدی،
پدر الان سال‌هاست دیگر برایم صبح نمی‌شود!​

 

[Ayumi]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین - قوانین تایپ دلنوشته کاربران]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[ همگانی - تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[درخواست تگ - درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[درخواست جلد - تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[ اعلام پایان - تاپیک اعلام پایان دلنوشته کاربران]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[ سوالات و مشکلات دلنویسان ]

با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات]​

 

[DOonYa]

پدرم فردا‌ها آمدند و صبح شدند امّا تو بیدار نشدی.
الان درست بیست سال است که هر صبح منتظرم چشم‌هایت را باز کنی و بگویی:
- بیدار شدم بابا گریه نکن.
و من برایت با ذوق کودکانه بخندم و تو قربان صدقه‌ام بروی.
پدر کی می‌آیی؟ من دلتنگم، دلتنگ روی ماهت که می‌درخشید و صاف نورش درون قلب سیاهم را آفتابی می‌کرد.​

 

[DOonYa]

پدرم دلتنگی واژه غریبی‌ست که من شبانه‌ روز حسش می‌کنم، نفس‌هایم تو را بی‌وقفه صدا می‌زنند و تو در دلم می‌جوشی و درون رگ‌هایم پمپاژ می‌شوی.
شب که می‌شود، در سرم صدای دخترم گفتنت زنگ می‌زند و فکر داشتنت در قلبم بی‌داد می‌کند.
منی هر روز صبح تو را صدا می‌زند و منتظر می‌ماند تا بیدار شوی.​

 

[DOonYa]

عزیزی که داشتنت برایم شده آرزو، بیا و سیاهی شب‌هایم را به صبح برسان و فریاد غم‌ بارم را در سکوت بی‌صدای بودنت خفه کن.
مرا در امن‌ترین آغوش حلالِ تمام سال‌های عمرم بگیر و غبار تنهایی را از زندگیم دور کن.
مرا ببوس پدر که من به بوسه‌های پر از محبّتت محتاج هستم... .​

 

[DOonYa]

پدرم اسمت که می‌آید تمام تنم چَشم می‌شود؛ تک‌تک سلول‌هایم گوش می‌شود و با تمام وجود تو را می‌خواهد.
کوچک‌تر که بودم مادر می‌گفت رفتی که نیایی امّا درون خواب‌های رویاگونه‌ی شب‌هایم تویی بود که گویی نرفته است.
آخرین بار که بهانه‌ات را گرفتم آمدی و آرامش بودنت را در بند‌بند وجودم تزریق کردی و رفتی.​

 

[DOonYa]

از آن پس تویی هست که در وقت سختی می‌آید و امید آمدنش زندگی خشک شده‌ام را سیراب می‌کند.
تو را بیشتر از خواب‌های خود می‌خواهم، امّا چاره چیست پدر؟!
تو تا ابد برایم یک آرزوی محال شده‌ای و تا همیشه در دور دست‌ها می‌مانی و خیال ماندنت از درون سی*نه‌ام مرا به آتش می‌کشد.​

 

[DOonYa]

پدرم وقتی عشق درون رگ‌هایم لُملُمه می‌زد تو را می‌خواستم که نشانم دهی درست و غلط زندگیِ نابود شده‌ام را، امّا نیامدی و خود تکه‌های شکسته قلبم را با وجود زخم‌‌های دستِ پینه بسته‌ام جمع کردم.
عزیزِ جانم تا به کی به امید آمدنت کوچه را آب و جارو کنم؟ تو سخت به این نیامدن‌ها خو گرفته‌ای.​

 

[DOonYa]

سخت است انتظار، برای کسی که دیگر هیچ‌وقت چشم‌هایم نگاهش را نمی‌بیند.
آخرین روز‌های بودنت آب شده بودی هم‌چون شمع بی‌فروغی به نام زندگی که هیچ‌گاه قسمتت نشد.
نا نداشتی و خسته بودی امّا با تمام وجود خستگی‌هایت را فدای یک لحظه با من بودن می‌کردی.
تنها تمنّای وجودِ خسته‌ام برگرد، من بدون تو این جهانِ بی‌‌ در و پیکر را نمی‌خواهم.​

 

[DOonYa]

این‌که هر روز به امید آمدنت زندگی کنم درد دارد پدرم مثل همان دردهایی که تو را از من ربود.
من به جای دست مهربانت که بر روی موهایم بلغزد قبری دارم که نه حرف می‌زند نه نوازش می‌کند! سرد است مثل روزهای بی‌تو بودن.
امید فرداهایم بلند شو و بگذار به شانه‌های امن مردانه‌ات که شهری‌ست به دور از هر هیاهویی تکیه کنم.
مرا از خود نران پدر، من تویی دیگرم... !​