نگاه دولتآبادی با توجه به شرایط اجتماعی و شرایط روحی خود او و وضعیت نامناسب زندگیاش سرشار از ناامیدی است و در تمام بخشهای این کتاب چیزی که بهوضوح حس میشود دردها و رنج بیشمار این نویسنده است. بیان این دردها و رنجها او را گاه به دامن توصیفهای ادبی و شاعرانه میکشاند و گاه به شیوهای منطقی و اندیشمندانه به سراغ آسیبشناسی جامعه و افراد میرود. همین موضوع هم باعث شده که بر جذابیت کتاب افزوده شود و جز این امکانی مهیا شود تا مخاطب بتواند علاوهبر مطالعه بیواسطه زندگی یک هنرمند بینظیر، از اندیشههای این هنرمند و تجربههایش بهره بسیاری ببرد. دولتآبادی در این مجموعه یادداشت، ضمن بیان وقایع زندگی خودش به توصیف اتفاقات مختلف و وضعیت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی زمان خود میپردازد و با توجه به قدرت قلم و صداقت کلامش، بهنوعی به شکلی غیرمستقیم منبعی ارزشمند برای دریافت دقیق شرایط آن سالها در اختیار مخاطبین قرار میدهد.