مشاعره مشاعره با حرف "ب"

[.F.atima]

به جانِ خواجه و حقِ قدیم و عهدِ درست

که مونسِ دمِ صبحم، دعای دولت توست

 

[.F.atima]

به خدا که جرعه‌ای ده تو به حافظ سحرخیز

که دعای صبحگاهی اثری کند شما را

 

[.F.atima]

به ملازمان سلطان که رساند این دعا را؟

که به شُکرِ پادشاهی ز نظر مران گدا را

 

[پایان]

بی ماه رخت شبان تیره

کارم همه دم فغان و یارب

 

[Tara Motlagh]

بلندتر بپر ای دل! مگو که بال نداری
مگر برای رهایی پر خیال نداری؟

بپر به سوی همان‌جا که دوست منتظر توست
مگو برای رسیدن به او مجال نداری

 

[پایان]

بگذار بر این غم بی پایان گریه کنم
بگذار بر این درد بی درمان گریه کنم
هزار حرف مانده کنج قلب پر از دردم
بر این چشم همیشه باران گریه کنم

 

[Tara Motlagh]

بى قرار دیدنت این خاک باران خورده است
خواب چشمان مرا امشب خیالت برده است

 

[پایان]

بود دل چند رنجور از خمار و بسته میخانه

بر این دردی کش دردت در دار الشفا بگشا

 

[amir mohamad]

به غیر از خانمان‌سوزی مقامی نیست عاشق را
چو آتش ‌گوشهٔ داغی برای خویش می‌جویم

خرابیهای دل بی‌دام امیدی نمی‌باشد
شکست طرهٔ او از بنای خویش می‌جویم

 

[Tara Motlagh]

باغبانا! چه نشینی که ز بیدادِ خزان
آتشی خاست کز آن دامنِ ریحانِ تو سوخت

ای گل از خانه و کاشانه‌ی من می‌پرسی؟
آشیان و قفس و مرغِ غزلخوانِ تو سوخت