یکی دیگر از ابزارهای تنوع بخشیدن به صدا در فن بیان زیر و بم کردن صدا است.

زیر و بم کردن صداها اگر به درستی انجام شود ملودی یا آهنگی را در کلام ما به وجود می آورد.

خوانندگان از این ملودی به طور کاملا آگاهانه و حتی به صورت از قبل نوشته شده استفاده میکنند.

ابزار ملودی یا زیر و بمی به ما میگوید که نباید در یک جمله همه کلمات با یک نت تکراری بیان شوند. بلکه باید این نت ها را به درستی تغییر دهیم تا بیانمان از یکنواختی خارج شود.

اگر نت ها را بالا ببریم صدای ما زیر (نازک) میشود و اگر نت ها را پایین بیاوریم صدای ما بم (ضخیم) میشود.

باید نت های زیر و بم با نسبت های درست در کنار هم قرار گیرند تا ملودی یا آهنگی زیبا به وجود آید.

در گویندگی ، بازیگری ، سخنرانی و در صحبت کردن محاوره مانند خوانندگی با این دقت از نت ها استفاده نمیشود.

اما در این رشته ها نیز لازم است تا نسبت صحیحی بین صدای زیر و صدای بم برقرار باشد.

هر چقدر مهارت گوینده در استفاده مناسب از صدای زیر و بم خود بالا برود، آهنگ کلام او زیبا تر و دلنشین تر خواهد بود.

و برعکس هرچقدر یک گوینده کمتر بتواند از صدای زیر به بم و از صدای بم خود به زیر حرکت کند، کلام او یکنواخت تر و آهنگ کلام او به بی آهنگی نزدیکتر خواهد بود.

بنابراین لازم است تا هنرجو مهارت خود را در استفاده از صدای زیر و بم خود بالا ببرد.