مجموعه اشعار عبید زاکانی
- نویسنده موضوع ترنم مبینا
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
- Mar
- 10,700
- 27,711
- مدال‌ها
- 9
مرا دلیست، ره عافیت رها کرده
وجود خود ،هدف ناوک بلا کرده
ز جور چرخ ،ستم دیده و رضا داده
ز خوی یار، جفا دیده و وفا کرده
به کار خویش فرو رفته، مبتلی گشته
به درد عشق، مرا نیز مبتلی کرده
هر آنچه داشته از عقل و دانش و دین
ز دست داده و، سر در سرِ هوی کرده
گهی ز بیخردی، آبروی خود برده
گهی ز بیخبری، قصد جان ما کرده
به قول و عهد بتان، غِرّه گشته وز سر جهل
خیال باطل و، اندیشه ی خطا کرده...
وجود خود ،هدف ناوک بلا کرده
ز جور چرخ ،ستم دیده و رضا داده
ز خوی یار، جفا دیده و وفا کرده
به کار خویش فرو رفته، مبتلی گشته
به درد عشق، مرا نیز مبتلی کرده
هر آنچه داشته از عقل و دانش و دین
ز دست داده و، سر در سرِ هوی کرده
گهی ز بیخردی، آبروی خود برده
گهی ز بیخبری، قصد جان ما کرده
به قول و عهد بتان، غِرّه گشته وز سر جهل
خیال باطل و، اندیشه ی خطا کرده...
- Mar
- 10,700
- 27,711
- مدال‌ها
- 9
بی‌یار دل شکسته و دور از دیار خویش
درمانده‌ایم عاجز و حیران به کار خویش
از روزگار هیچ مرادی نیافتیم
آزرده‌ایم لاجرم از روزگار خویش
نه کار دل به کام و نه دلدار سازگار
خونین دلم ز طالع ناسازگار خویش
یک‌دم قرار نیست دلم را ز تاب عشق
در آتشم ز دست دل بی‌قرار خویش
از بهر آن‌که می‌زند آبی بر آتشم
منت پذیرم از مژه‌ی سیل‌بار خویش
دیوانه دل به عشق سپارد عبیدوار
عاقل به دست دل ندهد اختیار خویش
درمانده‌ایم عاجز و حیران به کار خویش
از روزگار هیچ مرادی نیافتیم
آزرده‌ایم لاجرم از روزگار خویش
نه کار دل به کام و نه دلدار سازگار
خونین دلم ز طالع ناسازگار خویش
یک‌دم قرار نیست دلم را ز تاب عشق
در آتشم ز دست دل بی‌قرار خویش
از بهر آن‌که می‌زند آبی بر آتشم
منت پذیرم از مژه‌ی سیل‌بار خویش
دیوانه دل به عشق سپارد عبیدوار
عاقل به دست دل ندهد اختیار خویش