مادر خودم هفتاد و خورده ای سال عمر‌ کرد. هر روز خدا هم کار می کرد. بعد از زاییدن پسر آخرش یک روز هم ناخوش نشد، تا یک روز نگاهی به دور و بر خودش انداخت، رفت اون پیرهن خواب دانتلش رو که از چهل و پنج سال پیش هیچ وقت تنش نکرده بود از صندوق در آورد و تنش کرد، بعد روی تخت خواب دراز کشید، پتو رو کشید روش، چشم هاش رو بست گفت: «بابا رو سپردم دست‌ همه ی شما. من خسته ام.» از کتاب «گور به گور»

کلیک کنید تا گسترش یابد...

جک کروآک​

گفته بود این سفر سرحالم می آورد، تمام زمستان را خانه مانده بودم و مثل خر کار کرده بودم؛ حتی وقتی هم بهش گفتم باید کمی از راه را مفت‌سواری کنم، بهم گیر نداد. تنها حرفش این بود که صحیح و سالم برگردم، این جور شد که یک روز صبح، کُپه ی دست نوشته های نیمه کاره ام را گذاشتم بالای میزم، ملافه های گرم و نرمم را تا کردم و با کوله ای که چندتا چیز ضروری چپانده بودم توش راه افتادم، و با پنجاه دلار توی جیب راهی شدم طرف اقیانوس آرام. از کتاب «در راه»

کلیک کنید تا گسترش یابد...

گفته بود این سفر سرحالم می آورد، تمام زمستان را خانه مانده بودم و مثل خر کار کرده بودم؛ حتی وقتی هم بهش گفتم باید کمی از راه را مفت‌سواری کنم، بهم گیر نداد. تنها حرفش این بود که صحیح و سالم برگردم، این جور شد که یک روز صبح، کُپه ی دست نوشته های نیمه کاره ام را گذاشتم بالای میزم، ملافه های گرم و نرمم را تا کردم و با کوله ای که چندتا چیز ضروری چپانده بودم توش راه افتادم، و با پنجاه دلار توی جیب راهی شدم طرف اقیانوس آرام. از کتاب «در راه»

کلیک کنید تا گسترش یابد...

گفته بود این سفر سرحالم می آورد، تمام زمستان را خانه مانده بودم و مثل خر کار کرده بودم؛ حتی وقتی هم بهش گفتم باید کمی از راه را مفت‌سواری کنم، بهم گیر نداد. تنها حرفش این بود که صحیح و سالم برگردم، این جور شد که یک روز صبح، کُپه ی دست نوشته های نیمه کاره ام را گذاشتم بالای میزم، ملافه های گرم و نرمم را تا کردم و با کوله ای که چندتا چیز ضروری چپانده بودم توش راه افتادم، و با پنجاه دلار توی جیب راهی شدم طرف اقیانوس آرام. از کتاب «در راه»

کلیک کنید تا گسترش یابد...

گفته بود این سفر سرحالم می آورد، تمام زمستان را خانه مانده بودم و مثل خر کار کرده بودم؛ حتی وقتی هم بهش گفتم باید کمی از راه را مفت‌سواری کنم، بهم گیر نداد. تنها حرفش این بود که صحیح و سالم برگردم، این جور شد که یک روز صبح، کُپه ی دست نوشته های نیمه کاره ام را گذاشتم بالای میزم، ملافه های گرم و نرمم را تا کردم و با کوله ای که چندتا چیز ضروری چپانده بودم توش راه افتادم، و با پنجاه دلار توی جیب راهی شدم طرف اقیانوس آرام. از کتاب «در راه»

کلیک کنید تا گسترش یابد...

فئودور داستایفسکی​