بهترین روش برای آواز خواندن با دیافراگم چیست؟​

اجازه بدهید با یک مقدمه شروع کنیم : “ما با دیافراگم آواز نمی خوانیم!”.
بله، ما با دیافراگم نفس می کشیم،آواز نمی خوانیم. دیافراگم عضله اصلی “دم” است، اما در هنگام خروج هوا از بدن، منفعل است و آواز در حین خروج هوا اتفاق می افتد. بنابر این شما نمی توانید با دیافراگم خود بخوانید زیرا دیافراگم شما در طول این مرحله آرام است. کنترل ماهیچه ای که آرام است کنترل نشده است.
به نظر می رسد ، تاکید بیش از حد به دیافراگم داده می شود. بله، این بزرگترین عضله تنفسی است، اما فقط در طول دم فعال است. خوانندگان مجبور به توجه بیشتر به گروه های عضلانی دیگری مانند عضلات شکمی هستند که در هنگام خروج هوا از بدن مهم هستند؛ تمرینات تخصصی تنفسی در مرکز وکولوژی ایران ارائه می شود.
یادگیری نحوه تنفس مناسب برای آواز، یک فرآیند بی پایان است؛ ابتدا ، باید در مورد تکنیک های تنفس برای آواز بدانید؛ سپس تکنیک ها را عملی کنید؛.البته، تمرین مهم است و برای دستیابی به حرکات صاف وبدون اشکال و اتوماتیک زمان لازم است.

چگونه می توان تنفس را در هنگام آواز بهبود داد؟​

ابتدا اطمینان حاصل کنید که در هنگام خواندن درک خوبی از آنچه که در بدن شما اتفاق می افتد داشته باشید. اطمینان حاصل کنید که بدانید که چگونه مکانیسم تنفس کار می کند، کدام عضلات شما نیاز به آرامش و یا شرکت در ارائه پشتیبانی خوب برای صدا دارد اما دانش همه چیز نیست؛ خوانندگان باید از طریق فرآیند تمرین و اصلاح به کشف برسند.

آیا تفاوتی بین تنفس و حمایت تنفسی وجود دارد؟ آیا آنها یکسان هستند؟​

تنفس و حمایت تنفسی تفاوت دارند. به سادگی می توان گفت – همه ما نفس می کشیم،اما آیا همه ما در هنگام صحبت کردن خوب نفس میکشیم؟
الگوهای تنفسی مختلف وجود دارد. برخی افراد تنفس کم عمق دارند و عمدتا سی*ن*ه بالایی و یا شانه هایشان را برای نفس کشیدن استفاده می کنند. بعضی از مردم اکثرا از شکم خود برای نفس استفاده می کنند. بعضی از افراد به طور عمده بر گسترش سی*ن*ه های خود تاکید می کنند تا هوای بیشتری استنشاق کنند بعضی از مردم نیز از ترکیبی از الگوهای تنفسی استفاده می کنند. بعضی از این الگوها برای آواز مطلوب نیست،حمایت تنفسی برای خوانندگان (یا مدیریت تنفس) یک روش است که خوانندگان در تلاش برای فراگیری آن هستند.

کم آوردن نفس هنگام خواندن​

چند دلیل برای کم آوردن نفس هنگام خواندن ممکن است برای یک خواننده وجود داشته باشد. اولین چیزی که به نظر من مربوط می شود این است که شما از حمایت تنفسی خوب استفاده نمی کنید (مدیریت تنفس). این بدان معنی است که شما اجازه می دهید هوا از ریه های شما و از طریق تار های صوتی خیلی سریع خارج شود. دلیل دیگری برای از دست دادن هوا ممکن است بسته نشدن تارهای صوتی باشد (به اصطلاح زیپ سازی تارهای صوتی). استفاده از صدای نفس دار به عنوان یک ابزار و سبک خوب است ، اما آگاه باشید که شما نیاز به حمایت تنفسی بهتر برای اجرای خوب آن سبک دارید.

موقع آواز خواندن از طریق بینی یا دهان نفس بکشیم؟​

این یک سوال است که نظرات مردم را به سه گروه متمایز تقسیم می کند.یک گروه به شما می گویند که از طریق بینی نفس بکشید، گروه دیگری به شما می گوید که از طریق دهان نفس بکشید و گروه سوم به شما می گوید که از طریق دهان و بینی نفس بکشید.

پاسخ ما این است : ” بستگی دارد.”

اول اینکه، ما همه متفاوت هستیم و کارهایی که برای یک نفر جواب می دهد ممکن است برای شخص دیگری کار نکند.

دوم اینکه، نتیجه نهایی مهم تر از مجرای تنفسی است.

نتیجه نهایی باید یک “دم” نامحسوس، سریع، اما کافی باشد. اگر شما می توانید با نفس کشیدن از طریق بینی، دهان یا هر دو، به آن دست پیدا کنید خوب است.

اما این ملاحظات را در نظر بگیرید:

تنفس از طریق بینی می تواند پر سر و صدا و کند باشد.

اگر وقت کافی در آهنگ دارید، از طریق بینی خود نفس بکشید.

تنفس بینی ممکن است برای مبتدیانی که مهارت های مدیریت تنفسی خود را توسعه می دهند مفید باشد

با این حال، تنفس از طریق بینی می تواند مقاومت بیشتری در پاساژ ایجاد کند و بنابراین قابل شنیدن باشد.

از سوی دیگر، تنفس دهان می تواند باعث خشک شدن حنجره شود، بنابراین اگر شما از این نوع تنفس استفاده می کنید، بطری آب را دست نگه دارید.

با این حال، تنفس از طریق دهان به شما امکان می دهد تنفس سریع و بی صدا را انجام دهید.

(در حالت استراحت، تنفس بینی ترجیح داده می شود، زیرا هوا از طریق بینی عبور می کند و مرطوب می شود و از دهان و گلو خشک می شود.)

در نهایت، تنفس از طریق بینی و دهان به طور همزمان اجازه می دهد یک خواننده برای به دست آوردن سریع، کافی و بی صدای تنفس بدون اثر خشک کردن حنجره سود ببرند

اغلب صداپیشگان سوالات زیادی در مورد تنفس دیافراگمی در خوانندگی (خوانندگی،مداحی،قرائت قرآن و گویندگی) از ما میپرسند.

سوالاتی از نسبتا ساده ، مانند “آیا دیافراگم هنگامی که من عصبی می شوم، حرکت می کند یا پایین می رود؟“شروع می شود و به سوالاتی پیچیده تر مانند “اگر من با دیافراگم بخوانم ، آیا تن صدای من بهبود میابد؟” ادامه می یابد.

بسیاری از این سوالات نشان می دهد که خوانندگان اغلب در مورد تنفس و خواندن در تاریکی هستند.

هنگامی که فردی اینگونه سوالات را میپرسد، متوجه می شویم که آن فرد تصویر واضحی از اینکه تنفس در طی آواز باید چگونه باشد ندارد.

همچنین بسیاری از صداپیشگان دانش خود را در مورد تنفس و آواز خواندن بر روی تصورات غلط ساخته اند (مثلا ” اگر من با دیافراگم نفس بکشم؟ “…- (زیاد به این اگر ها توجه نکنید؛ تنفس دیافراگمی در خوانندگی فقط شروع کار است!).

در مرکز وکولوژی ایران می‌توانید از این سردرگمی ها را رهایی یابید و پایه ای برای تقویت تنفس خود بگذارید.

شما نباید برای آواز به طرز عجیبی تنفس کنید؛همان تنفس طبیعی برای شما کافی است. این کابوس احتمالا یکی از بزرگترین موانع در یادگیری نحوه صحیح آواز خواندن است. با بهبود روش تنفس ، خوذ را فقط برای شروع آماده کرده اید. نفس شما بنزین موتور شماست اما آیا شما به تمامی بنزین شهر نیاز دارید؟

بعضی از مردم حتی می گویند نفس گیری عمیق مهم ترین بخش تکنیک آوازی است؛ که اینگونه نیست. حقیقت این است که هیچ تولید صدایی بدون تنفس وجود نخواهد داشت. بله،همانگونه که ما در طول شبانه روز تنفس را به خوبی انجام می دهیم. ما وقتی صحبت می کنیم، می خوریم یا خواب می بینیم، بدون درک اینکه چطور تنفس کنیم، نفس می کشیم.

اما چرا باید برای آواز خواندن نیز تنفس را آموزش بگیریم؟​

پاسخ ساده است؛ به دلیل آنکه نحوه تنفس ما در انجام کار های متفاوت شبیه همدیگر نیست.
آواز نیاز به تنفس عمیق تر نسبت به گفتار دارد. در طول مدت زمانی که استراحت می کنیم، دیافراگم فقط حدود 1 تا 2 سانتیمتر (کمتر از یک اینچ) حرکت می کند. در آواز، تغییر بیشتر از 7 تا 8 سانتی متر (یا 3 اینچ) است. تنفس در طول سخنرانی و استراحت نیاز به کنترل بسیار کم و فعالیت عضلانی کمتری دارد. از سوی دیگر، تنفس در هنگام آواز، کنترل بسیار آگاهانه تری دارد. هدف خواننده این است که تنفس 360 درجه ای را در طول استنشاق ایجاد کنید. (360 درجه نامیست که ما بر روی آن گذاشتیم.)
تفاوت در مرحله خروج هوا نیز وجود دارد. به عنوان مثال، در آواز خواندن فاز خروج هوا بسیار طولانی تر است. این با کنترل عضلات به دست می آید.هدف این است که جلوی خروج هوا را از طریق تارهای صوتی بگيريم تا بتوانیم صدا را به طور صحیح تولید کنیم و هوا را در يک لحظه کوتاه بعد از آواسازی خارج کنیم. تنفس صحیح و هماهنگ باعث می شود که سالم و کارآمد بخوانیم.
یکی از مهمترین مزایای تکنیک های تنفس مناسب برای آواز، پیشگیری از فشار و تنش عضلات حنجره در ناحیه گردن است. بنابراین، گذراندن درس های تنفس برای آواز، که در مرکز وکولوژی ایران تدریس می شود تنفس صحیح هنگام خواندن و نحوه صحیح خرج کردن آن را به شما آموزش می دهد.
تنفس دیافراگمی راه حل کاملی نیست.

شما ممکن است از این نکته آگاه نباشید، اما دیافراگم خود را در تمام طول روز استفاده می کنید. صحبت می کنید، آواز می خوانید یا فقط تنفس می کنید. دیافراگم عضله اصلی تنفس است. دیافراگم در طول تنفس در لحظه “دم” حرکت می کند و مسطح می شود. در نتیجه، هوا به ریه ها کشیده می شود. زیرا فشار هوا در داخل ریه ها کمتر از فشار هوا در خارج می شود. در هنگام خروج، دیافراگم به موقعیت آرام خود باز می گردد و هوا از ریه ها خارج می شود.
خوانندگان تمام ژانرهای موسیقی هنگام آواز از دیافراگم استفاده می کنند. اما هر خواننده ممکن است از مکانیسم تنفس و عملکرد آن در هنگام آواز آگاه نباشد. خوانندگان “اپرا” به ویژه برای «استفاده از دیافراگم هایشان» برای تولید صدا آموزش داده می شوند؛چرا که تنفس دیافراگمی در خوانندگی سبک اپرا بیشترین نقش را دارد. تنفس موثر بخشی از روش آموزش صحیح است.
هر خواننده ای باید یاد بگیرد که چگونه فعالیت های بسیاری از عضلات درگیر در تنفس را هنگام آواز خواندن هماهنگ کند. بنابراین شما همچنین باید یاد بگیرید که چگونه با دیافراگم تان نفس بکشید.
اما تنفس دیافراگمی در خوانندگی فقط قدم اول است!
دیافراگم فقط هنگام “دم” فعال است و در “بازدم” غیر فعال است.
هنگامی که نفس را از بدن خارج می کنیم ، دیافراگم فعال نیست – (دیافراگم به موقعیت آرام خود بازگشته است). بنابراین، ما باید دیگر عضلات تنفسی مانند عضلات شکم وعضلات بینابینی (عضلات بین دنده ها) را درگیر کنیم. چرا که تارهای صوتی در حالت “بازدم” آواسازی می کنند بنابراین تقویت دیافراگم کمکی به تولید و آواسازی نمی کند.
دیافراگم صدا را پشتیبانی نمی کند.

شما ممکن است از این نکته آگاه نباشید، اما دیافراگم خود را در تمام طول روز استفاده می کنید. صحبت می کنید، آواز می خوانید یا فقط تنفس می کنید. دیافراگم عضله اصلی تنفس است. دیافراگم در طول تنفس در لحظه “دم” حرکت می کند و مسطح می شود. در نتیجه، هوا به ریه ها کشیده می شود. زیرا فشار هوا در داخل ریه ها کمتر از فشار هوا در خارج می شود. در هنگام خروج، دیافراگم به موقعیت آرام خود باز می گردد و هوا از ریه ها خارج می شود.

خوانندگان تمام ژانرهای موسیقی هنگام آواز از دیافراگم استفاده می کنند. اما هر خواننده ممکن است از مکانیسم تنفس و عملکرد آن در هنگام آواز آگاه نباشد. خوانندگان “اپرا” به ویژه برای «استفاده از دیافراگم هایشان» برای تولید صدا آموزش داده می شوند؛چرا که تنفس دیافراگمی در خوانندگی سبک اپرا بیشترین نقش را دارد. تنفس موثر بخشی از روش آموزش صحیح است.

هر خواننده ای باید یاد بگیرد که چگونه فعالیت های بسیاری از عضلات درگیر در تنفس را هنگام آواز خواندن هماهنگ کند. بنابراین شما همچنین باید یاد بگیرید که چگونه با دیافراگم تان نفس بکشید.

اما تنفس دیافراگمی در خوانندگی فقط قدم اول است!

دیافراگم فقط هنگام “دم” فعال است و در “بازدم” غیر فعال است.