همگانی به وقت شعر ♡
- نویسنده موضوع reihaneh ♡
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
- Jul
- 664
- 8,007
- مدال‌ها
- 2
بی‌گمان
چقدر چشم تو جادوی بی‌گمان دارد
چقدر جاذبه‌ات تیر در کمان دارد
به جشنواره‌ی شب‌های پر ستاره بگو
که ماه روی تو نقدی بر آسمان دارد
نزن سپیده به دروازه‌های شهر خیال
نیا به خلوت عاشق که میهمان دارد
از این ضیافت اگر پای غم جداست بجاست
مرور خوی تو لبخند رایگان دارد
به یمن حال و هوایت خزان زرد امید
هوای سبز‌شدن‌های آنچنان دارد
ندارد آینه هم صبر دیر دیدن تو
نگاه تب‌زده‌ای غرق و بی‌کران دارد
نبودنت اگر از ما ربوده خواب و خوراک
برای راوی این قصه آب و نان دارد
همان نگاه نخست آتشی کشیده به دل
که هر زبانه‌ی آن هفت‌سر زبان دارد
چقدر چشم تو جادوی بی‌گمان دارد
چقدر جاذبه‌ات تیر در کمان دارد
به جشنواره‌ی شب‌های پر ستاره بگو
که ماه روی تو نقدی بر آسمان دارد
نزن سپیده به دروازه‌های شهر خیال
نیا به خلوت عاشق که میهمان دارد
از این ضیافت اگر پای غم جداست بجاست
مرور خوی تو لبخند رایگان دارد
به یمن حال و هوایت خزان زرد امید
هوای سبز‌شدن‌های آنچنان دارد
ندارد آینه هم صبر دیر دیدن تو
نگاه تب‌زده‌ای غرق و بی‌کران دارد
نبودنت اگر از ما ربوده خواب و خوراک
برای راوی این قصه آب و نان دارد
همان نگاه نخست آتشی کشیده به دل
که هر زبانه‌ی آن هفت‌سر زبان دارد
- Aug
- 157
- 615
- مدال‌ها
- 2
من از احساس لبریزم به دنیای پریشانی
دلی در سی*ن*ه دارم سخت گویای پریشانی
سکوت ممتدی جاریست خواهم دست فریادی
که بشکافم گلوی بغض در نای پریشانی
سوار موج رقصان بود ذهن ساحل اندیشم
که دستاویز طوفان شد به دریای پریشانی
کامران اوخ کیسمی
دلی در سی*ن*ه دارم سخت گویای پریشانی
سکوت ممتدی جاریست خواهم دست فریادی
که بشکافم گلوی بغض در نای پریشانی
سوار موج رقصان بود ذهن ساحل اندیشم
که دستاویز طوفان شد به دریای پریشانی
کامران اوخ کیسمی
- Jul
- 664
- 8,007
- مدال‌ها
- 2
نمی‌رنجم اگر کاخ مرا ویرانه می‌خواهد
که راهِ عشق، آری، طاقتی مردانه می‌خواهد
کمی هم لطف باید گاه‌گاهی مردِ عاشق را
پرنده در قفس هم باشد، آب و دانه می‌خواهد
چه حسن اتفاقی! اشتراکِ ما پریشانی‌ست
که هم موی تو هم بغضِ من، اینک شانه می‌خواهد!
تحمل کردنِ قهر تو را یک استکان بس نیست
تسلی دادن این فاجعه، «میخانه» می‌خواهد!
اگر مقصودِ تو عشق است، پس آرام باش ای دل!
چه فرقی می‌کند می‌خواهدم او یا نمی‌خواهد؟!
که راهِ عشق، آری، طاقتی مردانه می‌خواهد
کمی هم لطف باید گاه‌گاهی مردِ عاشق را
پرنده در قفس هم باشد، آب و دانه می‌خواهد
چه حسن اتفاقی! اشتراکِ ما پریشانی‌ست
که هم موی تو هم بغضِ من، اینک شانه می‌خواهد!
تحمل کردنِ قهر تو را یک استکان بس نیست
تسلی دادن این فاجعه، «میخانه» می‌خواهد!
اگر مقصودِ تو عشق است، پس آرام باش ای دل!
چه فرقی می‌کند می‌خواهدم او یا نمی‌خواهد؟!
- Aug
- 157
- 615
- مدال‌ها
- 2
توی هر گوشه ی این شهر با تو من خاطره دارم
تو جلو چشممی هرجا که میخوام پامو بزارم
خیلی دلتنگمو از عالمو آدم گله دارم
تو همین شهری و یه دنیا ازت فاصله دارم
من دلم تنگه برا تو
چه جوری پاک کنم از توی سرم خاطره هاتو
من گرفتارمو غم دارمو میمیرم از این فکر
نکنه هر جا که رفتیم یه نفر راه بره با تو
نمیتونم که ببخشم اونی که ما رو جدا کرد
منو آواره ی این شهره پر از خاطره ها کرد
من دلم تنگه برات آدم عشق کش خونسرد
جوری رفتی که نتونم بگم حتی دیگه برگرد
تقدیم به دختر نازنینم،فرشته‌ی کوچک آسمونیم.آنیتا🖤
تو جلو چشممی هرجا که میخوام پامو بزارم
خیلی دلتنگمو از عالمو آدم گله دارم
تو همین شهری و یه دنیا ازت فاصله دارم
من دلم تنگه برا تو
چه جوری پاک کنم از توی سرم خاطره هاتو
من گرفتارمو غم دارمو میمیرم از این فکر
نکنه هر جا که رفتیم یه نفر راه بره با تو
نمیتونم که ببخشم اونی که ما رو جدا کرد
منو آواره ی این شهره پر از خاطره ها کرد
من دلم تنگه برات آدم عشق کش خونسرد
جوری رفتی که نتونم بگم حتی دیگه برگرد
تقدیم به دختر نازنینم،فرشته‌ی کوچک آسمونیم.آنیتا🖤
- Jul
- 664
- 8,007
- مدال‌ها
- 2
آوایِ قلم ترانه یِ موی تو شد
نی زن شدنم بهانه یِ موی تو شد
در گوشِ من آهسته دلم روزی گفت
دل دل زدنم نشانه یِ موی تو شد
بر رویِ تنش درختِ پیری حک کرد
سر سبزیِ من جوانه یِ موی تو شد
دل عاشق موهای تو در باد شده
صد قافله دل روانه یِ موی تو شد
افسونگر عشق هم زمین گیر شده
خود جادوی ماهرانه یِ موی تو شد
با رهرو خود پیر هم عاشق شده است
او زاهدِ آستانه یِ موی تو شد
لب شیوه یِ شاعری کجا می‌داند
سرچشمه یِ شاعرانه یِ موی تو شد
نی زن شدنم بهانه یِ موی تو شد
در گوشِ من آهسته دلم روزی گفت
دل دل زدنم نشانه یِ موی تو شد
بر رویِ تنش درختِ پیری حک کرد
سر سبزیِ من جوانه یِ موی تو شد
دل عاشق موهای تو در باد شده
صد قافله دل روانه یِ موی تو شد
افسونگر عشق هم زمین گیر شده
خود جادوی ماهرانه یِ موی تو شد
با رهرو خود پیر هم عاشق شده است
او زاهدِ آستانه یِ موی تو شد
لب شیوه یِ شاعری کجا می‌داند
سرچشمه یِ شاعرانه یِ موی تو شد
