آداب خارجی آداب و رسوم مردم کشور بریتانیا (انگلستان)

[تارا]

آداب‌ و رسوم اجتماعی​

اصول رفتاری​

• در بریتانیا نام کوچک به‌عنوان «نام مسیحی» ‘the Christian name’ شناخته می‌شود. البته امروزه این امر کمترین ارتباط را با دین و مذهب دارد. نام کوچک معمولاً با یک نام میانی و پس از آن با نام خانوادگی همراه می‌شود.​
• در قرن‌های گذشته نام نوزادان را بر اساس نام عضوی از خانواده یا یک چهره مذهبی تعیین می‌کردند. خانواده‌های کاتولیک بیشتر مایل‌اند فرزندان خود را به نام قدیسان نام‌گذاری کنند.​
• در دوران جدید، فرزندان معمولاً بر اساس میل و خواسته پدرها و مادرهایشان نامیده می‌شوند، بدون هیچ ارجاعی به خانواده و مذهب. نام برخی از نوزادان برگرفته از ستارگان فوتبال، خوانندگان و بازیگران سینماست.​
• از قدیم مرسوم بوده که پس از ازدواج، نام خانوادگی زن به نام خانوادگی شوهر تغییر کند، اما اکنون برخی از زوج‌ها ترجیح می‌دهند که نام‌های خود را تلفیق کنند و یک اسم دوبخشی بسازند.​

 

[تارا]

آداب ملاقات و خوشامدگویی​

• اگرچه ممکن است بریتانیایی‌ها در نگاه نخست کم‌حرف و نجوش به نظر برسند، اما در حقیقت مهربانند و از مهمانان خارجی استقبال می‌کنند.​
• در بریتانیا مرسوم است که در دیدارها، با تمام حضار حتی کودکان دست بدهند.​
• در دیدارهای تجاری و اجتماعی، مؤدبانه است که هنگام ترک جلسه هم با حضار دست بدهید. لازم نیست خیلی محکم دست بدهید یک لمس آرام کافی است.​
• برای صدا زدن افراد، از نام خانوادگی و عنوانی مناسب برای آنها استفاده کنید، مگر این‌که مشخصاً خواسته باشند که با نام کوچک صدایشان کنید.​

 

[تارا]

سبک‌ها و شیوه‌های ارتباطی​

• مردم بریتانیا دارای ترکیب جالبی از آداب ارتباطی هستند، ترکیبی از ارتباط مستقیم و غیرمستقیم.​
• بسیاری از تجار قدیمی و مردمان طبقات مرفه اجتماعی، به‌شدت تابع استفاده رسمی از تشریفات و اصول سنتی و جاافتاده هستند.​
• اکثر بریتانیایی‌ها استاد پوشیده‌گویی هستند و تمایلی به استفاده از زبان احساسی ندارند. موضوع بحث هرچه که باشد، از کلمات مشروط‌سازی همچون «احتمالاً»، «شاید» یا «ممکن است» استفاده می‌کنند.​
• بریتانیایی‌ها به هنگام ارتباط با افرادی که ازلحاظ رتبه و طبقه با آن‌ها برابر هستند، صریح اما آرام و موقر هستند. در ارتباط با کسانی که آشنایی بیشتری با هم دارند، ممکن است کمی غیررسمی رفتار کنند، اما همچنان خوددار خواهند بود.​
• ارتباطات مکتوب تابع قوانین و تشریفات خشک و ثابتی است. مثلاً اینکه نامه چگونه پایان یابد، با توجه به شناخت نویسنده از گیرنده نامه متفاوت است.​
• در آدرس مورداستفاده در ارتباطات مکتوب E-Mail، همیشه عنوان رسمی و نام خانوادگی افراد ذکر می‌شود. معمولاً از نام کوچک افراد در این ارتباطات استفاده نمی‌شود، مگر اینکه طرف مقابل را به‌خوبی بشناسید و با او صمیمی باشید.​
• با فراگیر شدن نامه‌نگاری اینترنتی، به نسبت بسیاری از سایر کشورها، اصول ارتباطی حداقل در آغاز ارتباط حتی رسمی‌تر شده است.​
• اکثر بریتانیایی‌ها از زبان عامیانه و کوتاه‌سازی نامها و عناوین کلام دوری میکنند و اگر در ارتباط خود زیادی صمیمانه رفتار کنید حس خوبی نخواهند داشت.​

 

[تارا]

هدیه دادن​

اگر کسی شما را به خانه‌اش دعوت کرد، معمول و عرف است که برای او هدیه‌ای کوچک ببرید که معمولاً شامل گُل یا شکلات می‌شود. برخی افراد پیشاپیش و قبل از یک مهمانی شام گل می‌فرستند اما خیلی هم مهم نیست که همان روزی که دعوت هستید این کار را انجام دهید یا چند روز قبلتر یا بعدتر. هدیه‌ها به‌محض رسیدن باز می‌شوند. معمول نیست که هدیه‌ها با همدیگر تعویض شوند، با این کار‌ انگار که پای حساب‌وکتاب در میان است.​

 

[تارا]

آداب غذا خوردن​

• آداب غذا خوردن بر سر میز، مطابق روال جهانی است، مثلاً در هنگام غذا خوردن، چنگال را در دست چپ و چاقو را در دست راست نگه‌دارید.​
• چنگال را از پشت روی غذا می‌گیرند و غذا را با آن برمی‌دارند. کمی طول می‌کشد تا در این کار ماهر شوید.​
• منتظر بمانید تا شما را به نشستن پشت میز غذاخوری دعوت کنند. ممکن است صندلی خاصی هم برای شما در نظر گرفته باشند.​
• آرنجتان را روی میز تکیه ندهید.​
• اگر هنوز غذایتان تمام نشده است، چنگال و چاقویتان را به‌صورت ضربدر در بشقاب بگذارید. چنگال روی چاقو قرار گیرد.​
• چنگال و قاشقتان را به نشانه اتمام صرف غذا، کنار هم، در وضعیت عقربه های ساعت 6:30 دقیقه قرار دهید.​
• در مهمانی‌های رسمی، به‌سلامتی کسی نوشیدن وقتی انجام می‌گیرد که میزبان جام را بالا گرفته (معمولاً شراب و گاه نوشیدنی‌های ساده‌تر) و مهمانان را به نوشیدن به یاد کسی فرابخواند. سپس مهمانان جام خود را بلند کرده و پیش از آن‌که به آن لب بزنند، جمله میزبان را تکرار می‌کنند.​
• در نوشگاه‌ها معمول است که وقتی دور به شما بیفتد، هزینه دیگر اعضای گروه را هم پرداخت کنید.​
• اگر برای غذا به رستوران دعوت شده‌اید، متوجه باشید که معمولاً کسی که دعوت کرده، هزینه را پرداخت می‌کند. مهم است که رأس ساعت به قرار برسید. سر پرداخت صورت‌حساب خیلی چانه نزنید و تعارف نکنید، بلکه منتظر فرصتی برای جبران باشید.​
• در رستوران که هستید، برای فراخواندن پیشخدمت، دستتان را تکان نداده و داد نزنید.​

 

[تارا]

مهمانی خانگی​

• برخلاف بسیاری از فرهنگ‌های اروپایی، بریتانیایی‌ها از پذیرایی دیگران در خانه خود خوشحال می‌شوند.​
• علی‌رغم وقت‌شناسی بریتانیایی‌ها، خیلی هم اشکالی ندارد اگر 10 تا 15 دقیقه دیر برسید.​
• رسم نیست که در بدو ورود کفش‌ها را باز پا درآوریم، اما بهتر است هنگام داخل شدن به منزل دیگران، در این باره سؤال کنیم.​

 

[تارا]

ممنوعیت‌ها​

• آرنجتان را روی میز تکیه ندهید.​
• خیره نشوید.​
• با کسانی که خیلی خوب نمی‌شناسیدشان، زیادی صمیمی نشوید.​
• درباره مسائل شخصی سؤال نپرسید، مثلاً این‌که چقدر درآمد دارید، به چه کسی رأی داده‌اید و …​
• بلند صحبت نکنید و وسط حرف دیگران نپرید.​

 

[تارا]

فرهنگ و رفتار کسب‌وکار​

چه لباسی بپوشیم؟​

• اگرچه در دهه‌های اخیر قوانین پوشش تجاری تغییریافته و اکنون دیگر برخی از حرفه‌ها استفاده از پوششی غیررسمی را ترجیح می دهند، اما همچنان در تعدادی از کسب‌وکارهای سنتی‌تر انتظار می‌رود که مردان کت‌وشلوار و کراوات بپوشند و زنان نیز شیک و مرتب ظاهر شوند.​
• پوشش مناسب مراودات تجاری شامل لباس‌های شیک و عاری از زرق‌وبرق و کفش است. همچنین از بانوان انتظار می‌رود شلوار و بلوز و ژاکت شیک بپوشند.​

 

[تارا]

عناوین​

• علاوه بر عنوان‌های رسمی حرفه‌ای (مانند دکتر و پروفسور) مؤدبانه است از Mr. برای آقایان، Mrs. برای خانم‌های متأهل و Miss برای دخترخانم‌های مجرد استفاده شود.
• در مراودات تجاری باید از عناوین رسمی استفاده کرد مگر این‌که طور دیگری مقرر شده باشد.

 

[تارا]

کارت ویزیت​

• معمولاً در پایان دیدارها ارائه می‌شود.
• در بریتانیا هیچ رفتار و آداب خاصی برای ارائه کارت ویزیت به دیگران وجود ندارد. متعجب نشوید اگر کسی را مشغول نوشتن چیزی روی کارت ویزیت خود دیدید.