بیوگرافی آلبر کامو

[VIXEN]

او که عمدتاً به اثر بیگانه شناخته می‌شود، یکی از پرکارترین نویسندگان سده‌ی اخیر بوده است. آثار او غالباً دارای یک جهان‌بینی فلسفی است.

چرا که خود کامو نیز فیلسوف بوده و درجایی نیز اشاره بدان کرده که زندگی‌اش را وقف درکی نو از هستی کرده است.

آثار کامو دارای نثری گیرا و البته سخت خوان هستند. آثار او درون‌مایه بسیاری داشته اما عمده فکر و خیال او این بوده است که جهانی که در آن زندگی می‌کنم، چه معنا و مفهومی را در دل خود پنهان کرده است.​

 

[VIXEN]

او در رمان بیگانه به این سؤال پاسخی می‌دهد. او انسان را زنده در یک جهان بی‌معنا و مفهوم می‌بینید و وسعت زندگی انسان را در میان دو بال شاهین مرگ تعریف می‌کند.

او آن‌چنان جهان را خالی از معنی و تهی از مفهوم می‌داند که گاه تمامی عواطف آدمی را به سخره می‌گیرد و با آنان به جدال با مفهوم انسان می‌پردازد.

اما نکته‌ی بارز در آثار او چیزی است که در پس جملات فوق بسیار عجیب به نظر می‌آید. کامو را سلطان لذت بردن از سادگی‌های زندگی لقب داده‌اند.​

 

[VIXEN]

ازنظر او رمز بقای انسان در این دنیا، تنها یک چیز است و آن لذت بردن از زندگی و ساختن معنایی مفهوم در جهان نامفهوم است.

او تمامی آثارش را با وسواسی بسیار بالا نوشته و همه را چندین بار از تیغ برنده‌ی اصلاحاتش می‌گذرانده است.

حقیقت کامو چه در شخصیت و چه در زندگی معمول خود، انسانی در تکاپوی معنا بوده است.

او مدام فکر می‌کرده است و همیشه خود را در یک سیلان فکری قرار می‌داده است و این خود در آثار او نیز بسیار نمایان شده است.​

 

[VIXEN]

دیگر مفهومی که بسیار کامو بر آن تأکید داشته است، انسان و جایگاه او در مقام آزادی و آزادگی بوده است.

کامو انسان را غرق در رنج‌هایی می‌بیند که رهایی از آن‌ها هرچند غیرممکن اما عیناً مفهوم آزادگی را منتقل می‌کند.

او انسان خالی از رنج را انسان نمی‌بیند، چرا که همه‌ی آدم‌ها به دلیل نوع‌دوستی‌شان هم که شده اندکی از رنج را با خود حمل می‌کنند.

اما او انسان آزاد از بند گرفتاری‌های رنج دنیوی را انسان آزاد و باعزت می‌داند. در زیر بخشی از رمان بیگانه از شاهکارهای او را باهم مطالعه می‌کنیم.​

 

[VIXEN]

غالباً فکر می‌کردم که اگر مجبورم می‌کردند در تنه درخت خشکی زندگی کنمو در آنجا هیچ مشغولیتی جز نگاه کردن به آسمان بالای سرم نداشته باشم، آنوقت هم کم کم عادت می‌کردم. آنجا هم به انتظار گذشتن پرندگان و یا به انتظار ملاقات ابرها، وقت خود را می‌گذراندم، مثل اینجا در زندان که منتظر دیدن کراوت های عجیب وکیلم هستم و همان‌طور که در دنیای آزاد، روزشماری می‌کردم که شنبه فرابرسد و اندام ماری را در آغوش بکشم … درست که فکر کردم، من در تنه یک درخت خشک نبودم و بدبخت‌تر از من هم پیدا می‌شد، وانگهی، این‌یکی از عقاید مادرم بود و آن را غالباً تکرار می‌کرد که «انسان، بالاخره به همه‌چیز عادت می‌کند». ” بیگانه _ آلبرکامو

 

[VIXEN]

وی در ژانویه ۱۹۶۰ در یک تصادف در ۴۷ سالگی درگذشت.
​