روانشناسی اختلال سلوک

[وِیان؛]

گروه درمانی
گاهی اوقات از گروه درمانی که متشکل از همسالان کودک یا نوجوان است برای کمک به آن‌ها در ایجاد مهارت‌ و رفتارهای بین فردی درجهت ایجاد همدلی استفاده می‌شود.

 

[وِیان؛]

خانواده درمانی می‌تواند به فرد در برقراری ارتباط موثرتر کمک کند و همچنین به والدین کمک می‌کند تا راهکارهای کاهش تنش با کودک خود را بیاموزند. همچنین می‌تواند به کاهش عوامل خطری که منجر به رفتارهای ضد اجتماعی در کودک می‌شود‌، کمک کند.

 

[وِیان؛]

حمایت مدرسه
حمایت مدرسه یکی دیگر از بخش‌های مهم درمان اختلال سلوک است. برای کودکان و نوجوانان در مدرسه، گروهی از افراد گرد هم می‌آیند تا به فرزند شما در اختلال رفتاری کمک کنند. این تیم معمولاً شامل مشاوران مدرسه، روانشناسان مدرسه، مددکاران اجتماعی، مدیران و دیگران است. اگر کودک شما مبتلا به اختلال سلوک تشخیص داده شود، ممکن است واجد شرایط یک برنامه آموزشی فردی باشد، که می‌تواند امکانات لازم را برای اطمینان از موفقیت تحصیلی و اجتماعی در مدرسه فراهم کند.

 

[وِیان؛]

دارو درمانی
معمولاً برای درمان اختلال سلوک از دارو استفاده نمی‌شود، اما افرادی که دارای اختلالات روانی همزمان هستند ممکن است نیاز به دارویی برای درمان علائم سایر بیماری‌ها داشته باشند. معمولاً اگر کودک دارای مشکلات توجه یا افسردگی باشد، دارو تجویز می‌شود.

 

[وِیان؛]

تغییر محل زندگی کودکان بدسرپرست
کودکان مبتلا به اختلال سلوک که در خانه‌های بدسرپرست زندگی می‌کنند ممکن است سرپرستی‌شان از والدین سلب شده و افراد دیگری واگذار شود. مشاور یا روانشناس فرزند شما، از رفتار درمانی یا گفتگو درمانی استفاده می‌کند تا به فرزند شما کمک کند نحوه ابراز یا کنترل احساسات خود را بیاموزد. روانشناس به شما می‌آموزد که چگونه رفتار فرزند خود را مدیریت کنید. اگر فرزند شما دارای اختلال روانی دیگری مانند افسردگی یا ADHD است، روان‌پزشک ممکن است داروهایی برای درمان این بیماری نیز تجویز کند.

 

[وِیان؛]

از آنجا که ایجاد نگرش‌ها و الگوهای رفتاری جدید زمان می‌برد، کودکان مبتلا به اختلال سلوک معمولاً به درمان طولانی مدت نیاز دارند. با این حال، درمان اولیه ممکن است پیشرفت اختلال را کند کرده یا از شدت رفتارهای منفی بکاهد.

 

[وِیان؛]

پیشگیری از اختلال سلوک
محققان معتقدند که فرزندپروری مثبت و همچنین ایجاد محیطی امن برای کودک می‌تواند خطر اختلال سلوک را کاهش دهد. جامعه می‌تواند با کاهش عوامل خطرساز مانند فقر و سوءاستفاده، احتمال ایجاد اختلال رفتاری را کاهش دهد. اگر کودکی می‌شناسید یا مظنون هستید مورد بی‌توجهی یا آزار قرار گرفته است، می‌توانید این سوءاستفاده را گزارش دهید.

 

[وِیان؛]

اگر فکر می‌کنید فرزند شما ممکن است دچار اختلال سلوک باشد، با روانپزشک، مشاور مدرسه یا یک روانشناس مشورت کنید. تشخیص و درمان زودهنگام برای جلوگیری از سلامت روان و چالش‌های رفتاری دیگر ضروری است. با حمایت مناسب، کودکان و نوجوانان می‌توانند تعامل مثبت‌تری با همسالان خود و بزرگسالان داشته باشند و اصلاح رفتارهای مضر را بیاموزند.

 

[وِیان؛]

نحوه تنبیه کودک مبتلا به اختلال سلوک
این راهکارها را برای نحوه تربیت کودک مبتلا به اختلال سلوک دنبال کنید:

قبل از مجازات درمان کنید: هرگز کودک خود را بخاطر اشتباهاتش سرزنش و تنبیه نکنید به جای آن به دنبال درمان رفتارهای مخربش باشید.
دشمنی را کنار بگذارید: یک تقویت کننده قوی برای مغز ورزش روزانه است. ورزش باعث عملکرد سالم مغز می‌شود و به کودکان در کنترل رفتار کمک می‌کند.

 

[وِیان؛]

الگوهای رفتاری فرزند خود را بشناسید: توجه داشته باشید که عصبانیت فرزند شما در کجا و چه زمانی شعله ور می‌شود. اسناد و مدارک ممکن است به شناسایی عوامل محرک کمک کند.
قوانین و عواقب رفتارهای ناهنجار را روشن کنید: توضیح دهید که چه رفتاری انتظار می‌رود، و دقیقاً چه عواقبی برای نقض قوانین برای فرزند شما پیش خواهد آمد. سپس، به طور مداوم آن قوانین را اجرا کنید.