آموزشی ادبیات باروک چگونه است و چه ویژگی‌هایی دارد؟

[آرشیت]

حالا می‌باید این دو مشخصه‌ی هنر باروک را وارد قلمرو ادبیات کنیم.

 

[آرشیت]

برنینی: «انسان زمانی کاملا شبیه خودش است که در حال حرکت است.»​

 

[آرشیت]

مشخصه‌ی حرکت و عدم ثبات، در شعرها به فراوانی دیده می‌شود. ترکیب‌هایی مانند: آب روان، طوفان، باد ، ابرها، حباب در پیروان مارینو یا مارینیست‌های ایتالیایی وجه مشترک است.

 

[آرشیت]

«گیسو خیزابی است زرین،

ابری درخشان است،

طوفان طلایی است،

دریایی در حال مدّ است که

شانه، کشتی آن است.»

 

[آرشیت]

یا این یکی:



«انسان اسب مسابقه‌ای است که در پهنه‌ی جهان رها شده،

در زیر مهمیز خداوند که او را به سوی آسمان می‌راند.»

 

[آرشیت]

لحن و حالت این اشعار و آثار، در نویسندگان و شاعران فرق می کند. بعضی لاقیدانه و مهربانانه بیان می‌کنند و برخی دیگر مثل «گریفیوس» با فریاد و صدای وحشت.

 

[آرشیت]

اما وجه مشترک تمام این آثار، تشبیه‌ و استعاره‌هایی از چیزهایی است که در حرکت و جنب و جوش هستند.

 

[آرشیت]

مثل این متن از «وکرلین»:

«تو که جوان مُردی، زندگانیت، مانند ستاره‌ی سحری بود، مانند شبنمی، آهی و مهی در زیر اشعه‌ی آفتاب بود، رگبار و گرد و خاک بود.

 

[آرشیت]

برف بهاری، گل، رنگین‌کمان، شاخه‌ی باریک در طوفان، صاعقه، پرتو، طنین صدا، رویا، پرواز پرنده، سایه، و دودی در باد بود.»

 

[آرشیت]

استفاده زیاد از تشبیه و استعاره مشهود است. و همچنین نماد بی‌ثباتی، شفافیت و کم دوامی؛ حباب یا توپ در آثارشان زیاد به کار برده می‌شود.