غیرپارسی ادبیات در یونان

['Nika]

شاگرد او، تئوکریتوس (315 تا 250 پیش از میلاد)، اهل سیراکوز (در سیسیل) بود ولی او هم در کتابخانۀ اسکندریه کار می کرد. از آثار فراوان او فقط 30 شعر و 24 پیش گفتار باقی مانده. تئوکریتوس را پایه گذار شعر شبانی می دانند. او نیز مثل استادش تأثیر زیادی بر نویسندگان آیندۀ روم مثل اُوید گذاشت

 

['Nika]

آپولونیوس رُ (زادۀ حدود 295 پیش از میلاد) مثل دو همتای خود در کتابخانۀ اسکندریه کار و تدریس می کرد. درمورد سرچشمۀ کلمۀ «رُ» در نام او نظری قطعی وجود ندارد؛ بعضی تاریخ دانان فرض را بر این گذاشته اند که او مدتی در جزیرۀ رُدس زندگی می کرده. مهم ترین اثر او منظومۀ چهارجلدی آرگوناتیکا (Argonautica) است که ماجرای سفر افسانه یی یاسُن برای به دست آوردن پشم زرین را بازگو می کند. تأثیر آپولونیوس را نیز می توان بر شاعران رومی مثل کاتولوس و ویرژیل مشاهده کرد.

 

['Nika]

در کنار شعر و نثر باید به نمایشنامه نویسی «هلنیستی» نیز توجه کرد، که سرشناس ترین نمایندۀ آن، مناندر آتنی (342 تا 290 پیش از میلاد) دانش آموختۀ فلسفه و از سردمداران «کمدی جدید»، بود. او بیش از 100 نمایشنامه نوشت، از جمله بدعُنُق (Dyscolus)، گیس بریده (Perikeiromene)، و شاکی ها (Epitrepontes). مناندِر استاد تعلیق بود و نمایشنامه های او، که به موضوع هایی مردمی و واقع گرایانه می پرداختند، بعدها سرمشق نمایشنامه نویسان رومی، پلائوتوس و ، شدند

 

['Nika]

دورۀ «هلنیستی» چند تاریخ نویس نامدار هم داشت. پُلی بیوس یونانی (200 تا 118 پیش از میلاد) یک کتاب تواریخ دربارۀ به قدرت رسیدن روم و فتح یونان در 146 پیش از میلاد نوشت که با مرگ او ناتمام ماند. پُلی بیوس از فرماندهان نظامی بود. او در جریان تسخیر یونان به اسارت رومی ها درآمد و به خاطر اقامت طولانی در رُم، پایتخت امپراتوری روم، در کنار شناخت عمیق از فرهنگ محلی توانست در گسترش فرهنگ یونانی نقشی مهم ایفا کند. از 40 کتابی که او در قالب تواریخ خود نوشت، تنها پنج کتاب به جا مانده است