مجموعه اشعار ادیب برومند

[(:Shaparak]

دلش دور از این ایزدی نام بود
برون ریخت از سی*ن*ه بس کینه را
برانداخت فرهنگِ دیرینه را
به رغمِ پیمبربه یکبارگی
برآورد دستِ ستم کارگی

 

[(:Shaparak]

نماند اندراین بوم وبرفر وجاه
نه تخت و نه رخت و نه زرین کلاه
براین جمله بگذشت سالی دویست
که ایران براحوال خود خون گریست
به ایرانی آن گونه برگشت حال

 

[(:Shaparak]

که شد قد چون سروش ازناله نال
سرش برسرظلمِ حجاج رفت
همه مرده ریگش به تاراج رفت
دراین سالیان هرکه قد برفراخت
سپاه عرب کار او را بساخت

 

[(:Shaparak]

مماناد پوشیده اندرجهان
کهن رازِ پیروزی تازیان
که بودند ایرانیان همگروه
زشاهان و ازموبدان در ستوه