مجموعه اشعار ادیب برومند

[(:Shaparak]

پدربود و مادر فراخاسته
یکی خانگی بزم آراسته
به آیین یلدا ز بهر شگون
به خوان چیده از میوه ها گونه گون
من و دیگران ازکسان حرم
زخوان بهره ورهریکی بیش وکم

 

[(:Shaparak]

هم ازشام کردن شده بهره یاب
برفتیم دربستر ازبهرخواب
چودرخواب خوش پاسی ازشب گذشت
مرا حال یکسر دگرگونه گشت
به ناگه ز آوای مردانه ای
زگلبانگ دانای فرزانه ای

 

[(:Shaparak]

دوچشمم زخواب گران بازشد
دلم محوآن طرفه آوازشد
اگرچند چشمان من بسته بود
دو گوشم برآن نغمه پیوسته بود
چو آن نغمه ها دردلم جا گرفت

 

[(:Shaparak]

وجودم نوازش سراپا گرفت
چنانم زلذت دگر گشت حال
که گفتی برآورده ام پر وبال
که بود آن برآورده آوای خوش؟
برآورده آوای زیبای خوش
پدربود کز پهلوانی سرود

 

[(:Shaparak]

به شهنامه خواندن دل من ربود
همانا که گاه جوانیش بود
گرایش به شهنامه خوانیش بود
به فردوسیش بود بسیار مهر
ز صهبای شعرش فروزنده چهر
به گردانه آهنگ وبانگ بلند

 

[(:Shaparak]

همی خواند آن سرورارجمند
«دلیری که بدنام او اشکبوس
همی برخروشید برسان کوس»
«بیامد که جوید زایران نبرد
سرهمنبرد اندر آرد به گرد»

 

[(:Shaparak]

از آن شب که بشنیدم این داستان
شدم جذب آن نامه ی باستان
به جان دوستار سراینده اش
به دل حق گزار وستاینده اش
چکد یاد فردوسی از خامه ام
دل آکنده ازمهر شهنامه ام

 

[(:Shaparak]

الا ای گرانمایه دانای توس
که خورشید پای تو را داد بوس
به هفت آسمان رفت آوازه ات
فلک نیست ظرفی به اندازه ات
فروزنده چهری به فرزانگی
فرازنده قدی به مردانگی
تو برنام داران ایران سری

 

[(:Shaparak]

به رادان و رازآگهان سروری
در ایران ندیدم یکی شیرمرد
که کاری به مقدارکارتوکرد
وزآن شیرمردان همه هم کنار
نکردند کاری چنین پایدار
درایران به فرت یکی مرد نیست

 

[(:Shaparak]

دراین پهنه ات ک.س هماورد نیست
که درآسمان سخن گستری
تویی مهرتابنده ی خاوری
سرایندگان را تویی رهنمون
سوی هفتمین طارم نیلگون
در ایران بسی گرچه دانشوراند