آموزشی ادیت و ویرایش عکس با موبایل

[FROSTBITE]

استفاده از فیلترها با نگاه هوشمند

فیلترها یکی از محبوب‌ترین ابزارهای ادیت هستند، مخصوصاً برای کسانی که تجربه کمی دارند. تنها با یک لمس می‌توانی حال‌وهوای عکس را تغییر دهی: یک فیلتر عکس را قدیمی و نوستالژیک می‌کند، دیگری حالتی سینمایی و تاریک می‌دهد، و فیلتری دیگر رنگ‌ها را روشن و شاد می‌سازد. اما نکته‌ای که باید به آن توجه داشته باشی این است که فیلتر تنها یک شروع است نه پایان کار. استفاده بیش از حد از فیلترها باعث می‌شود عکس مصنوعی به نظر برسد. بهترین کار این است که فیلتر مورد علاقه‌ات را انتخاب کنی و بعد از آن، جزئیات عکس را با ابزارهای دستی مثل نور و رنگ تنظیم کنی تا نتیجه طبیعی‌تر و حرفه‌ای‌تر شود.

 

[FROSTBITE]

اهمیت سایه‌ها و هایلایت‌ها

در هر عکس، دو بخش مهم وجود دارد: بخش‌های روشن (Highlights) و بخش‌های تاریک (Shadows). اگر نور بیش از حد باشد، ممکن است بخش‌هایی از عکس سفید و بی‌جزئیات شوند. برعکس، اگر سایه‌ها خیلی تاریک باشند، جزئیات در سیاهی گم می‌شوند. اپلیکیشن‌های موبایل به تو اجازه می‌دهند تا جداگانه هایلایت‌ها و سایه‌ها را تنظیم کنی. با کم کردن هایلایت، جزئیات آسمان یا لباس روشن دوباره برمی‌گردند. با روشن‌تر کردن سایه‌ها، می‌توانی جزئیاتی را که در تاریکی پنهان مانده‌اند آشکار کنی. این کار مثل متعادل‌کردن صدا در یک موسیقی است تا هم نت‌های بالا و هم نت‌های پایین شنیده شوند.

 

[FROSTBITE]

اولین قدم‌ها برای ساخت سبک شخصی

وقتی ابزارهای اصلی ادیت مثل نور، رنگ، کنتراست و فیلترها را یاد گرفتی، وقت آن است که سبک خودت را پیدا کنی. سبک شخصی یعنی اینکه عکس‌هایت به‌محض دیده‌شدن قابل تشخیص باشند. بعضی افراد سبک روشن و پرانرژی را انتخاب می‌کنند؛ عکس‌هایشان پر از نور، رنگ‌های شاد و وضوح بالاست. بعضی دیگر سبک تاریک و سینمایی را دوست دارند؛ رنگ‌ها کم‌اشباع و فضا پر از سایه است. سبک تو بازتابی از شخصیت و نگاهت به دنیاست. پیدا کردن این سبک زمان می‌برد و نیاز به تمرین دارد. بهترین راه این است که عکس‌های زیادی ادیت کنی و با تنظیمات مختلف بازی کنی تا کم‌کم بفهمی کدام حالت بیشتر با تو هماهنگ است.

 

[FROSTBITE]

یادگیری اصلاح رنگ‌های پیشرفته

وقتی از تنظیمات ساده‌ی رنگ مثل اشباع و وایت بالانس عبور می‌کنی، نوبت به ابزارهای پیشرفته‌تری می‌رسد که به آن‌ها HSL یا همان Hue, Saturation, Luminance می‌گویند. این ابزار به تو امکان می‌دهد تک‌تک رنگ‌ها را جداگانه کنترل کنی. فرض کن در عکسی که از طبیعت گرفته‌ای، آسمان بیش از حد کم‌رنگ است؛ با تغییر Hue می‌توانی رنگ آبی را عوض کنی تا طبیعی‌تر یا حتی رویایی‌تر شود. با افزایش Luminance رنگ آبی، آسمان روشن‌تر و شفاف‌تر دیده می‌شود و با کاهش Saturation می‌توانی کمی از شدت آن کم کنی تا چشم آزار نبیند. همین ماجرا برای رنگ سبز درختان، رنگ پوست انسان یا حتی رنگ لباس‌ها صدق می‌کند. HSL مثل یک جعبه‌ی مداد رنگی کامل است که به جای کشیدن، رنگ‌ها را درون عکس دوباره تنظیم می‌کنی. کار کردن با این ابزار در ابتدا کمی گیج‌کننده است، اما هرچه بیشتر تمرین کنی، تسلط تو بیشتر می‌شود و می‌توانی دقیقاً همان حال و هوایی را که می‌خواهی خلق کنی.

 

[FROSTBITE]

اهمیت پرسپکتیو و اصلاح زاویه‌ها

گاهی عکسی می‌گیری و بعد متوجه می‌شوی که خط افق کج افتاده یا ساختمان‌ها به‌دلیل زاویه‌ی لنز، خمیده به نظر می‌رسند. این اتفاق در عکاسی با موبایل خیلی رایج است، چون اغلب بدون سه‌پایه و با دست گرفته می‌شود. ابزارهای اصلاح پرسپکتیو به تو اجازه می‌دهند این اعوجاج را برطرف کنی. می‌توانی افق را صاف کنی، زاویه‌های عمودی را تنظیم کنی یا حتی کادر را کمی بکشی تا همه چیز متعادل شود. وقتی خط‌های اصلی تصویر درست و صاف باشند، چشم بیننده حس آرامش بیشتری پیدا می‌کند و عکس حرفه‌ای‌تر به نظر می‌رسد. این تغییرات ظریف شاید در نگاه اول کوچک به نظر برسند، اما دقیقاً همان چیزهایی هستند که عکس‌های معمولی را از عکس‌های حرفه‌ای جدا می‌کنند. اصلاح پرسپکتیو مثل این است که یک نقاش قاب تابلو را صاف روی دیوار نصب کند؛ تابلو همان است، اما درست دیدن آن ارزشش را چند برابر می‌کند.

 

[FROSTBITE]

استفاده از ابزار Selective یا انتخابی

یکی از پیشرفته‌ترین امکانات ادیت در موبایل، ابزار Selective یا همان ادیت انتخابی است. به‌کمک این ابزار می‌توانی فقط بخشی از عکس را تغییر دهی بدون اینکه باقی قسمت‌ها دست‌کاری شوند. مثلاً اگر صورت سوژه کمی تاریک است اما پس‌زمینه روشن است، می‌توانی تنها بخش صورت را روشن‌تر کنی تا تعادل بهتری برقرار شود. یا اگر آسمان بیش از حد روشن است، می‌توانی فقط آن قسمت را تیره‌تر کنی تا ابرها دیده شوند. این نوع ادیت مثل نقاشی با قلم‌موی دقیق است؛ هر ضربه روی بخشی خاص تأثیر می‌گذارد. اپلیکیشن‌هایی مثل Snapseed یا Lightroom Mobile ابزارهای بسیار قدرتمندی برای این نوع اصلاح دارند. استفاده درست از ادیت انتخابی می‌تواند عکس را از سطح عادی به یک اثر چشمگیر ارتقا دهد، چون در آن لحظه تو کنترل کامل روی تصویر داری و نگاه بیننده را درست همان‌جا هدایت می‌کنی که می‌خواهی.

 

[FROSTBITE]

هنر کار با بافت‌ها و Clarity

گاهی وقت‌ها عکس از نظر نور و رنگ خوب است، اما چیزی در آن کم است؛ انگار تصویر تخت و بی‌روح دیده می‌شود. در چنین مواقعی ابزار Clarity یا Texture به کمک می‌آید. Clarity باعث می‌شود کنتراست در جزئیات میانی تصویر تقویت شود و بافت‌ها زنده‌تر دیده شوند. مثلاً در یک عکس منظره، این ابزار کوه‌ها، برگ‌ها و سنگ‌ها را برجسته‌تر می‌کند. Texture هم همین کار را با تمرکز بیشتر روی سطح اشیاء انجام می‌دهد. اما باید مراقب باشی؛ استفاده‌ی زیاد از Clarity می‌تواند عکس را خشن و غیرطبیعی نشان دهد. بهترین کار این است که به‌اندازه و با ظرافت از آن استفاده کنی، درست مثل ادویه‌ای که غذای معمولی را خوشمزه‌تر می‌کند. عکس پرتره با کمی Clarity روی چشم‌ها و موها، فوق‌العاده زنده می‌شود، اما اگر همه‌ی صورت را بیش‌ازحد شارپ کنی، زیبایی طبیعی آن از بین می‌رود.

 

[FROSTBITE]

حذف عناصر ناخواسته از تصویر

تقریباً همه‌ی ما تجربه کرده‌ایم که عکسی زیبا گرفته‌ایم اما چیزی کوچک در پس‌زمینه همه‌چیز را خراب کرده است؛ مثلاً یک تابلوی زرد، یک سیم برق، یا حتی رهگذری که از گوشه‌ی کادر رد شده. اپلیکیشن‌های موبایل ابزارهایی به نام Healing یا Remove دارند که اجازه می‌دهند این عناصر را به‌راحتی پاک کنی. این ابزارها با هوش مصنوعی یا الگوریتم‌های هوشمند بخش حذف‌شده را با محیط اطرافش پر می‌کنند تا طبیعی دیده شود. وقتی یاد بگیری چطور از این ابزار استفاده کنی، دیگر مجبور نیستی عکس عالی‌ات را فقط به‌خاطر یک جزئیات کوچک دور بیندازی. این کار مثل پاک‌کن نقاشی است؛ هرچقدر تمیزتر و دقیق‌تر استفاده شود، تصویر نهایی بی‌نقص‌تر خواهد بود.

 

[FROSTBITE]

ویرایش پرتره‌ها و چهره

پرتره‌ها بخش مهمی از عکاسی موبایل هستند، چون اغلب از دوستان، خانواده یا حتی سلفی‌های خودت می‌گیری. ادیت پرتره نیازمند ظرافت بیشتری است چون انسان‌ها به‌ویژه در صورت حساسیت بالایی به تغییرات دارند. ابزارهایی برای صاف کردن پوست، روشن کردن چشم‌ها، سفید کردن دندان یا حتی تغییر جزئی حالت صورت وجود دارد. اما نکته‌ی مهم این است که زیاده‌روی نکنی. اگر پوست بیش از حد صاف شود، عکس مصنوعی و شبیه انیمیشن می‌شود. بهترین ادیت پرتره، ادیتی است که نامرئی باشد؛ یعنی کسی متوجه نشود تغییر داده‌ای، فقط حس کند عکس زیباتر و زنده‌تر است. یاد بگیر که به جای تغییر کلی چهره، روی جزئیات ظریف تمرکز کنی. مثلاً کمی نور روی چشم‌ها، کمی رنگ طبیعی روی لب‌ها و اصلاح سایه‌های اضافی، می‌تواند چهره‌ای طبیعی اما درخشان بسازد.

 

[FROSTBITE]

ایجاد حس و حال سینمایی در عکس

گاهی می‌خواهی عکست فقط یک تصویر ساده نباشد، بلکه مثل یک صحنه از فیلم به نظر برسد. برای این کار باید با ترکیب نور، رنگ و فیلترها حال‌وهوای سینمایی خلق کنی. مثلاً رنگ‌های سرد با کمی کنتراست پایین می‌توانند حس فیلم‌های درام را تداعی کنند. رنگ‌های گرم با نور کم شبیه صحنه‌های عاشقانه یا نوستالژیک می‌شوند. حتی می‌توانی با اضافه کردن کمی Grain یا نویز ظریف، حس فیلم‌های قدیمی را ایجاد کنی. سینمایی‌کردن عکس بیشتر از تکنیک، به تخیل و سلیقه بستگی دارد. تو باید تصمیم بگیری که می‌خواهی بیننده چه حسی بگیرد و بعد ابزارها را در همان جهت به کار ببری. وقتی یاد بگیری حال‌وهوای فیلمی بسازی، عکس‌هایت از یک ثبت ساده به یک داستان تبدیل می‌شوند.