آموزشی ارتباط بین حقیقت با داستان

[آرشیت]

چه اتفاقی می‌افتد که یک نویسنده می‌خواهد داستان بنویسد!؟ دیدگاه‌های اشتباهی در مورد داستان نویسی وجود دارد و اکثر نویسنده‌ها درگیر این دیدگاه‌های غلط هستند و در این مسیر بیشتر انرژی خود را صرف این باورهای غلط می‌کنند.

 

[آرشیت]

نویسندگی برای هر کسی یک فعالیت کاملاً دم دستی است، درواقع نویسندگی آخرین حد هنر ادبیات است و کسی که به نوشتن داستان روی می‌آورد، به این نتیجه رسیده که دیگر هیچ کاری برای انجام دادن ندارد.

 

[آرشیت]

نویسندگی نسبت به دیگر رشته‌های هنری نیاز کمتری به مصالح و پیش‌درآمد دارد. یکی از باورهای غلط این است که نویسنده در گوشه‌ای از اتاق می‌نشیند و شروع به داستان نویسی می‌کند به امید اینکه روزی یک نویسندة بزرگ شود؛

 

[آرشیت]

درواقع نویسنده بیشتر انرژی خودش را صرف استحکاکی می‌کند که نباید از روز اول بدان پرداخته می‌شده است.

 

[آرشیت]

درواقع باید دید که داستان از کجا شکل می‌گیرد و اینکه چه ارتباطی بین دنیای داستان با دنیای واقعی وجود دارد. مثلاً کلمة آتش در داستان را به کار می‌گیرید، آیا این آتش همان چیزی است که در واقعیت وجود دارد و مخاطب آن را می‌شناسد و یا باید از نو مفهوم آتش را تعریف کرد.

 

[آرشیت]

درواقع چقدر داستان به واقعیت بدهکار است و باید این بدهی را صاف کند؟ برای رسیدن به پاسخ این مهم باید در قدم اول به پروسة نوشتن داستان شبیه به یک پروسة علمی نگاه کرد.

 

[آرشیت]

درواقع چقدر داستان به واقعیت بدهکار است و باید این بدهی را صاف کند؟ برای رسیدن به پاسخ این مهم باید در قدم اول به پروسة نوشتن داستان شبیه به یک پروسة علمی نگاه کرد.

 

[آرشیت]

بیشتر فکر می‌کنند که داستان نویسی کار علمی نیست و این کاملاً اشتباه است و همین موضوع باعث می‌شود یک نویسنده به معنای واقعی کلمه نویسندة موفقی از آب درنیاید.

 

[آرشیت]

به همین دلیل برای نوشتن یک داستان، اگر نویسنده بخواهد داستانش شبیه یک پروسة علمی شود، باید ارتباط داستان خود را با واقعیت پیدا کند و باید بفهمد که داستان در کدام یک از این سه موقعیت نسبت به واقعیت قرار گرفته است. این سه موقعیت عبارت‌اند‌از:

 

[آرشیت]

۱- آیا داستان یک موقعیت واقعی را همانطوری که هست بازتاب می‌دهد؟ یعنی راوی صرفاً یک موقعیت واقعی را روایت می‌کند؟