آموزشی ارتباط بین حقیقت با داستان

[آرشیت]

اما وقتی که بین آن چیزی که خود را آشکار می‌کند و با آن فرضیه‌ای که نویسنده در ذهن دارد فاصله وجود داشته باشد، یک نویسنده به معنای واقعی کلمه نویسندة موفقی از آب درنمی‌آید. نویسنده کسی است که باید پرده از حقایق هستی بردارد.

 

[آرشیت]

اگر نویسنده فرضیه‌ای داشته باشد که این فرضیه با آن ارتباطی که با حقیقت دارد کاملاً عکس همدیگر عمل کنند، نتیجه چنین می‌شود‌ که من داستان نویس نیستم،

 

[آرشیت]

بلکه فرض من براین است که یک مددکار اجتماعی یا هستی‌ شناس و یا فیلسوف هستم و به بهانة داستان نویسی پرده از جهان هستی برمی‌دارم و خواننده را با لایه‌های عمیق زندگی آشنا می‌کنم و انگار دارم به مخاطب می‌گویم که چگونه می‌تواند به ذات هستی پی ببرد.

 

[آرشیت]

این فرض کاملاً اشتباه است؛ چراکه نویسنده اصلاً چنین شخصی نیست و خواننده این موضوع را متوجه می‌شود و بدترین کار دنیا برای یک نویسنده این است که مخاطب بفهمد که نویسنده دارد به او دروغ می‌گوید؛ چراکه خواننده می‌داند که شما مثلاً یک فیلسوف نیستید، بلکه صرف یک نویسنده هستید.

 

[آرشیت]

در قدم اول وقتی کتاب داستان یا رمانی را باز می‌کنیم، می‌دانیم که ما با یک داستان نویس مواجه هستیم و این داستان نویس باید در قدم اول ارتباط خودش با حقیقت را مشخص کرده باشد.

 

[آرشیت]

وقتی نویسنده بخواهد داستانی بنویسد که از حقیقتی نشأت می‌گیرد باید بداند که دسترسی او به این حقیقت چگونه است آیا سخت است یا آسان؟ یعنی اینکه نویسنده در همه حال به یک موقعیت داستانی می‌اندیشد و برای او یک حقیقت می‌شود‌ و با آن زندگی می‌کند.

 

[آرشیت]

یا اینکه این حقیقت برای نویسنده مثل یک کامپیوتر باشد، مثلا حقیقت مانند پوشه‌ای پنهان است که برای رسیدن به آن باید چندین پوشه را باز کرد تا به آن برسد.

 

[آرشیت]

نتیجة چنین وضعیتی این گونه می‌شود‌ که مخاطب با یک داستان نویس سردرگم مواجه است. مثلا در اواسط یک داستان خواننده با شخصیت جدیدی مواجه می‌شود که تا حالا حضور نداشته،

 

[آرشیت]

مخاطب سعی می‌‌کند بفهمد ارتباط این شخصیت جدید با کاراکترهای قبلی چیست اما متوجه نمی‌شود؛ حال جالب اینجاست که همان شخصیت به شکل مرموزی از داستان خارج می‌شود.

 

[آرشیت]

اینجاست که مخاطب با یک نویسندة سردرگم روبه‌رو می‌شود و این به خاطر این است که نویسنده به خواننده آدرس اشتباه داده است و ذهن مخاطب با سوال های بی‌جواب مواجه می‌شود و به جواب هم نمی‌رسد،