متفرقه از ملت عشق بنویس!

[حنا نویس]

چهل قاعده صوفی مسلکانی که دلی باز و روحی در پرواز دارند:
قاعده3: قرآن را می‌توان در چهار سطح خواند. سطح اول معنای ظاهری است‌. بعد معنای باطنی است. سومی بطنِ بطن است. سطح چهارم چنان عمیق است که در وصف نگنجد.

 

[حنا نویس]

ای گم شده در خود
ندانی، بدنت مزار تو شده،
چون نفست را نشناخته ای
نفست گورکن تو شده

 

[حنا نویس]

هر که باشیم، هر کجای دنیا زندگی کنیم، همگی جایی در اعماقمان نوعی حس کمبود داریم. انگار چیزی اساسی گم کرده ایم و می‌ترسیم نتوانیم آن را پس بگیریم. آن هایی هم که می‌دانند چه چیزی کم دارند، واقعاً انگشت شمارند.

 

[حنا نویس]

مانند پرنده ای غریب
نتوانی پرید
مادامی که آن جایی
در پوستِ تخمِ جان؛
نترس و بشکن پوست را،
به سلامت خواهی پرید!

 

[حنا نویس]

هر انسانی که دیدم گمان کردم کتابی مبین است و لایق آن که خلیفه تو روی زمین باشد.

 

[حنا نویس]

چهل قاعده صوفی مسلکانی که دلی باز و روحی در پرواز دارند:

قاعده2: پیمودن راه حق کار دل است، نه کار عقل. راهنمایت همیشه دلت باشد، نه سری که بالای شانه هایت است. از کسانی باش که به نفس خود آگاهند، نه از کسانی که نفس خود را نادیده می‌گیرند.

 

[حنا نویس]

از مرگ نمی‌ترسم. چون مرگ را پایان نمی‌دانم. علاوه بر این، معتقدم که مرگ هر ک.س رنگ خودش را دارد.
چیزی که به فکر وا می‌داردم مرگ بدون میراث است.

 

[حنا نویس]

از هر اعتقادی، از هر مشربی آدمی شناخته ام. کسی را بر کسی برتری نداده ام. به آفریده به خاطر آفریدگار عشق ورزیده ام.

 

[حنا نویس]

هفت اقلیم را از شرق تا غرب، از شمال تا جنوب می‌گردم و در کوه و صحرا برای حق به دنبال حق می‌گردم. در جستجوی زندگی هستم که به زیستنش بیرزد؛ همین طور دانشی که به دانستنش بیرزد. بی ریشه ام، بی وطن. از هنگامی که خود را در او فنا کرده ام، از وقتی پیش از مرگ مرده ام، بی آغاز و پایانم. نه پژمرده ام، نه بی چاره. نه محتاج کسی ام، نه به کسی امر می‌کنم. اما مرا برگ خشکی بازیچه دست باد نپندارید. از آن درویش‌ها نیستم که دهان دارند، زبان نه. من آن طوفانی ام که در جهتی می‌وزد که خود بخواهد.

 

[حنا نویس]

نمی دانم چرا آدمیزاد تمایل دارد وقتی چیزی را درک نمی‌کند بدی اش را بگوید.