متفرقه از ملت عشق بنویس!

[حنا نویس]

چهل قاعده‌ی صوفی‌مسلکانی که دلی باز و روحی در پرواز دارند.​

 

[حنا نویس]

این گمان را که می‌توانی مردی را که عاشقش هستی به واسطه‌ی عشق عوض کنی جهالتی قدیم و خاص ما زنان بوده.​

 

[حنا نویس]

زندگی هم مثل شطرنج است. بعضی حرکت‌ها را برای بردن انجام می‌دهی، بعضی حرکت‌ها را هم برای این‌که جریان بازی ضروری‌شان کرده، برای این‌که صحیح‌اند، و می‌بازی.​

 

[حنا نویس]

و این نکته هنوز هم معتبر است: هرجا عشق باشد، دیر یا زود، جدایی هم هست.​

 

[حنا نویس]

عشق حقیقی راه را بر استحاله‌های غیرمنتظره می‌گشاید. عشق نوعی میلاد است. اگر "پس از عشق" همان انسانی باشیم که "پیش از عشق" بودیم، به این معناست که به قدر کافی دوست نداشته‌ایم.​

 

[حنا نویس]

اگر کسی را دوست داشته باشی، بامعناترین کاری که می‌توانی به خاطر او انجام بدهی، تغییر کردن است!
باید چندان تغییر کنی که تو از تو بودن درآیی.​

 

[حنا نویس]

عشق در نظر کسی که عاشق نیست، کلمه‌ای خشک و توخالی است. نیمی فریب، نیمی سفسطه. آن‌که عاشق نیست عشق را نمی‌تواند درک کند، آن‌که عاشق است نمی‌تواند وصف کند. در این صورت، در جایی‌که کلمه‌ها توان ندارند، عشق را مگر می‌توان در قالب سخن ریخت.​

 

[حنا نویس]

طبیعت ظالم است. به اشک چشم اهمیت نمی‌دهد. در آسمان، در دریا و زمین هر لحظه و همه‌جا بزرگ کوچک را، ظالم مظلوم را می‌بلعد. برای همین است که برای زنده ماندن فقط یک قاعده است: باید از دشمنت حیله‌گرتر و قوی‌تر باشی! اگر می‌خواهی سر در بدنت بماند و قلبت در سی*ن*ه بتپد، باید بجنگی!​

 

[حنا نویس]

هر روز که می‌گذرد دنیا بیش‌تر در فساد فرو می‌رود. از وقتی عصر سعادت به پایان رسیده تاریخ تمدن چیزی نبوده جز غلتیدن در سراشیبی!​

 

[حنا نویس]

بسیار اندک‌اند کسانی که به گیاهان خاردار و به‌ظاهر خشن تمایل دارند. حال آن‌که در این عالم دوای بیش‌تر دردها از این نوع گیاهان به دست می‌آید.
باغ عشق هم مگر این‌طور نیست؟ اگر فقط خوشی‌ها و راحتی‌ها را جمع کنیم و دشواری‌ها را رها کنیم، می‌توان این را "عشق" نامید. دوست داشتن زیبا و پس زدن زشت آسان‌ترین کار است. مهم این است که بتوانی هم خوب را دوست داشته باشی هم بد را؛ بدون این‌که بین‌شان فرق بگذاری.​