متفرقه از ملت عشق بنویس!

[حنا نویس]

شک کردن چیز بدی نیست. اگر شک بکنی، یعنی این‌که زنده‌ای. در جست‌و‌جویی.​

 

[حنا نویس]

شک کردن چیز بدی نیست. اگر شک بکنی، یعنی این‌که زنده‌ای. در جست‌و‌جویی.​

 

[حنا نویس]

گذشته گرداب است. بی‌سروصدا آدم را به درون خودش می‌کشد. حال آن‌که تنها چیزی که تو لازم داری زمان حال است. اصل آن است که حقیقت حال را دریابی.​

 

[حنا نویس]

در مورد چیزهایی که نمی‌خواهی بدانی، هر قدر کم‌تر بدانی، همان‌قدر کم‌تر دلت به درد می‌آید، همان‌قدر کم‌تر عذاب می‌کشی. این‌طوری که به قضیه نگاه کنی، نادانی آن‌قدرها هم بد نیست.​

 

[حنا نویس]

درختی که پاییز برگ‌هایش می‌ریزد شبیه جذامی‌ای نیست که هر روز قسمتی از بدنش کن می‌شود؟​

 

[حنا نویس]

شخصاً من در غمگین بودن عیبی نمی‌دیدم. ریا و بازی باعث شادی آدم‌ها می‌شود، برعکس، دانستن حقایق سنگینی و غم بر دل می‌نشاند. در این دنیا آدم‌هایی که بیش‌تر بدانند، آرام‌تر و ساکت‌ترند.​

 

[حنا نویس]

برای همه‌ی ما زندگی رشته‌ای از تولدها و مرگ‌هاست. آغازها و پایان‌ها. برای تولد لحظه‌ای، باید لحظه‌ی پیش از آن بمیرد. همان‌طور که برای زایش "من" جدید، من کهنه باید پژمرده و خشک شود…​

 

[حنا نویس]

عشق به‌جز تقدیم کردن قافیه به بی‌قافیه‌ها، هدف به بی‌هدف‌ها لذت و هیجان به دلتنگ‌ها دیگر به چه کاری می‌آید در این دنیای فانی؟ پس آن‌هایی که خیلی وقت است از سودای یافتن عشق درگذشته‌اند… آن‌ها چه می‌شوند؟​

 

[حنا نویس]

نهال بلوط به نظر ناآگاهان ضعیف و شکننده می‌رسد. حال آن‌که آن درخت بزرگ و مغرور جنگلی در درون دارد. البته برای چشم بینا!​

 

[حنا نویس]

هر که باشیم، هر کجای دنیا که زندگی کنیم، همگی جایی در اعماق‌مان نوعی حس کمبود داریم. انگار چیزی اساسی گم کرده‌ایم و می‌ترسیم نتوانیم آن را پس بگیریم. آن‌هایی هم که می‌دانند چه چیزی کم دارند، واقعاً انگشت‌ شمارند.​