مجموعه اشعار اشعار احمد شاملو

[آساهیر]

روزی ما​

دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد

و مهربانی دست زیبایی را

خواهد گرفت

روزی که کم‌ترین سرود

بوسه است

و هر انسان

برای هر انسان

برادری‌ست... .​

 

[آساهیر]

برای زیستن دو قلب لازم است​

قلبی که دوست بدارد قلبی که دوستش بدارند... .​

 

[آساهیر]

میان خورشیدهای همیشه زیبایی تو لنگریست​

خورشیدی که از سپیده‌دم همه‌ی ستارگان بی‌نیازم می کند.​

 

[آساهیر]

با زمزمه‌ی تو​

اکنون رخت به گستره‌ی خوابی خواهم کشید

که تنها رویای آن

تویی ... .​

 

[آساهیر]

همه‌ی بت‌هایم را می‌شکنم​

تا فرش کنم

بر راهی که تو بگذری

برای شنیدن

ساز و سرود من… .​

 

[آساهیر]

من و تو، درخت و بارون …

من بهارم تو زمین
من زمینم تو درخت
من درختم تو بهار ـ
نازِ انگشتای بارونِ تو باغم می‌کنه
میونِ جنگلا تاقم می‌کنه.
تو بزرگی مثِ شب.
اگه مهتاب باشه یا نه
تو بزرگی
مثِ شب.​

 

[آساهیر]

خودِ مهتابی تو اصلاً، خودِ مهتابی تو.​

تازه، وقتی بره مهتاب و
هنوز
شبِ تنها
باید
راهِ دوری‌رو بره تا دَمِ دروازه‌ی روز ـ

مثِ شب گود و بزرگی
مثِ شب.
تازه، روزم که بیاد
تو تمیزی
مثِ شبنم
مثِ صبح.

​

 

[آساهیر]

تو مثِ مخملِ ابری​

مثِ بوی علفی
مثِ اون ململِ مه نازکی:
اون ململِ مه
که رو عطرِ علفا، مثلِ بلاتکلیفی
هاج و واج مونده مردد
میونِ موندن و رفتن
میونِ مرگ و حیات.​

 

[آساهیر]

دوستش می دارم​

چرا که می‌شناسمش
به دوستی و یگانگی
شهر
همه بیگانگی و عداوت است
هنگامی که دستان مهربانش را به دست می‌گیرم
تنهایی غم انگیزش را در می‌یابم
اندوه‌اش
غروبی دلگیر است
در غربت و تنهایی
هم‌چنان که شادی‌اش
طلوع همه‌ی آفتاب‌هاست... .​

 

[آساهیر]

زیباترین حرفت را بگو​

شکنجه‌ی پنهان سکوتت را آشکار کن
و هراس مدار از آن‌که بگویند
ترانه‌ای بیهوده می‌خوانید
چرا که ترانه‌ی ما
ترانه‌ی بیهوده‌گی نیست
چرا که عشق
حرفی بیهوده نیست
حتی بگذار آفتاب نیز بر نیاید
به خاطر فردای ما اگر
بر ماش منتی‌ست
چرا که عشق
خود فرداست
خود همیشه است... .​