مجموعه اشعار اشعار احمد شاملو

[آساهیر]

کیستی که من این‌گونه به اعتماد​

نام خود را
با تو می‌گویم
نان شادی‌ام را با تو قسمت می‌کنم
به کنارت می‌نشینم و
بر زانوی تو این‌چنین به خواب می‌روم
کیستی که من این‌گونه به جد
در دیار رویاهای خویش با تو
درنگ می کنم!​

 

[آساهیر]

من بهارم تو زمین​

من زمینم تو درخت
من درختم تو بهار
ناز انگشتای تو باغم می‌کنه
میون جنگلا طاقم می‌کنه... .​

 

[آساهیر]

مرا تو​

بی سببی
نیستی
به راستی
صلتِ کدام قصیده‌ای
ای غزل؟​

 

[آساهیر]

طرفِ ما شب نیست​

صدا با سکوت آشتی نمی‌کند

کلمات انتظار می‌کشند

من با تو تنها نیستم، هیچ‌ک.س با هیچ‌ک.س تنها نیست

شب از ستاره‌ها تنهاتر است…​

 

[mobina01]

بهاری دیگر آمده است
آری
اما برای آن زمستان‌ها که گذشت
نامی نیست
نامی نیست...

 

[mobina01]

من از آتش و آب سر درآوردم،
از توفان و از پرنده

من از شادی و درد سر درآوردم،
گلِ خورشید را امّا
هرگز ندانستم
که ظلمت‌گردانِ شب
چگونه تواند شد!

 

[mobina01]

من عمله‌ٔ مرگِ خود بودم
و ای دریغ که زندگی را دوست داشتم !
آیا تلاشِ من یکسر بر سرِ آن بود
تا ناقوسِ مرگِ خود را پُرصداتر به نوا درآوردم؟

من پرواز نکردم
من
پر پر زدم

 

[mobina01]

سین هفتم
سیب سرخی است
حسرتا
که مرا نصیب
از این سُفرهٔ سُنَت
سروری نیست

شرابی مرداَفکن در جامِ هواست
شگفتا
که مرا بدین مستی
شوری نیست

سبوی سبزه پوش
در قابِ پنجره
آه
چنان دورم
که گویی جز نقشِ بی جانی نیست
و کلامی مهربان
در نخستین دیدارِ بامدادی
فغان
که در پسِ پاسخ و لبخند
دلِ خندانی نیست

بهاری دیگر آمده است
آری
اما برای آن زمستان‌ها که گذشت
نامی نیست
نامی نیست ...

 

[mobina01]

عشق آمد و شولای سبزش را به روی دلم کشید
دلم بیدار شد، شکوفه داد و خندید بی آنکه حدس زده باشم
دیواره‌های دلم فرو ریخت
و من مبتلا شدم به عشق
مبتلا شدم به همه‌چیز و همه‌ک.س

 

[mobina01]

شب
از سایه‌ها و
غریوِ دریا سرشار است
زیباتر شبی براى دوست‌داشتن
با چشمانِ تو مرا به الماسِ ستاره‌ها نیازى
نیست ...