مجموعه اشعار اشعار احمد شاملو

[mobina01]

من درین بستر بی خوابی راز
نقش رویایی رخسار تو
می جویم باز

با همه چشم تو را می جویم
با همه شوق تو را می خوانم
زیر لب باز تو را می خوانم

دایم آهسته به نام ...

 

[mobina01]

در تاریکی چشمانت را جستم

در تاریکی چشمانت را یافتم
و شبم پر ستاره شد
تو را صدا کردم
در تاریکی ِ شب ها دلم صدایت کرد و

تو با طنین صدایم به سویم آمدی....

 

[mobina01]

عشق ِ ما دهکده یی ست که هرگز به خواب نمی رود

نه به شبان و

نه به روز ،

و جنبش و شور حیات

یک دم در آن فرو نمی نمی نشیند

 

[mobina01]

نخست
دیرزمانی در او نگریستم
چندان که چون نظر از وی باز گرفتم
در پیرامونِ من
همه‌چیزی
به هیأتِ او درآمده بود.
آنگاه دانستم که مرا دیگر
از او گریز نیست

 

[mobina01]

چراغی در دست
چراغی در دلم
زنگار روحم را صیقل می زنم
آینه ئی برابر آینه ات می گذارم
تا از تو
ابدیتی بسازم...

 

[mobina01]

تو کجایی؟
در گستره‌ی بی‌مرزِ این جهان
تو کجایی؟

من در دورترین جای جهان ایستاده‌ام:
کنارِ تو.

تو کجایی؟
در گستره‌ی ناپاکِ این جهان
تو کجایی؟

من در پاک‌ترین مُقامِ جهان ایستاده‌ام:
بر سبزه‌شورِ این رودِ بزرگ که می‌سُراید
برای تو....

 

[mobina01]

اکنون من و او
دو پاره‌ی یک واقعیتیم

در روشنایی زیبا،
در تاریکی زیباست،
در روشنایی دوست‌ترش می‌دارم،
و در تاریکی دوست‌ترش می‌دارم...

 

[mobina01]

تنها
هنگامی که خاطره‌ات را می‌بوسم
درمی‌یابم دیری است که مرده‌ام

چرا که لبان خود را از پیشانی خاطره‌ی تو سردتر می‌یابم
از پیشانی خاطره‌ی تو
ای یار
ای شاخه‌ی جدا مانده‌ی من..

 

[mobina01]

مجال بی رحمانه اندک بود و
واقعه سخت نامنتظر.

از بهار
حظ ّ تماشایی نچشیدیم،
که قفس باغ را پژمرده می کند.

از آفتاب و نفس چنان بریده خواهم شد
که لب از بوسه ی ناسیراب.

برهنه
بگو برهنه به خاکم کنند سراپا برهنه
بدان گونه که عشق را نماز می بریم،-
که بی شایبه ی حجابی
با خاک عاشقانه در آمیختن می خواهم.

 

[mobina01]

در خلوتِ روشن با تو گریسته‌ام
برایِ خاطرِ زندگان،
و در گورستانِ تاریک با تو خوانده‌ام
زیباترینِ سرودها را
زیرا که مردگانِ این سال
عاشق‌ترینِ زندگان بوده‌اند.