مجموعه اشعار اشعار امیر خسرو دهلوی

[mobina01]

باغ در ایام بهاران خوش است
موسم گل با رخ یاران خوشست

تازه شود لاله چو رخسار دوست
غنچهٔ نوخیز نگنجد به پوست

 

[mobina01]

من مسکین چه کنم، پیش که گویم غم دل؟
که ز عشق تو به جز غصه ندارم حاصل

غافل از یاد تو یک لحظه نیم تا دانی
زینهار از من دلخسته نباشی غافل

 

[mobina01]

گر چشم من از صورت تو دور نباشد
دور از تو دلم خسته و رنجور نباشد

آن دیده چه آید که به روی تو نیاید؟
آن چشم چه بیند که در او نور نباشد؟

 

[mobina01]

دلم آشفته شد، جانا، به بالای بلای تو

بکن رحمی به جان من که گشتم مبتلای تو

اگر رای تو این باشد که من دانم جفا بینم

جفای جمله عالم را کشم، جانا، برای تو

 

[mobina01]

ای باد صبحدم خبر آشنا بیار
بوی نهفته زان صنم دلربا بیار

ما تا که یابم از دل گم گشته آگهی
یک تار مو ازآن سر زلف یار

 

[mobina01]

عشق آمد و گرد فتنه بر جایم ریخت
عقلم شد و صبررفت و دانش بگریخت

این واقعه هیچ دوست دستم نگرفت
جز دیده که هر چه داشت درپایم ریخت

 

[mobina01]

شربت وصلت نجویم کار من خون خوردن ست
من خوشم تو مرهم آنجاها رسان کازردنست

بس کن، ای مطرب که شهر از شعله های من بسوخت
روغن خود آتشی را ریز کاندر مردن ست

 

[mobina01]

مهر تو در دل من مانند جان نشسته
همچون منت به هر سو صد ناتوان نشسته

من با دو چشم گریان پیوسته در فراقت
تو شادمان و خرم با دیگران نشسته

گر خون چکد ز دیده زین غصه جای آنست
تا کی توانت دیدن با این و آن نشسته

یک شب به کلبه ما گر بگذری ببینی
گرد فراق و محنت بر خان و مان نشسته

بخرام سوی گلشن، تا هر طرف ببینی
بلبل ز شوق رویت ناله کنان نشسته

آیا بود که بینم روزی به کام خویشت
از دشمنان بریده با دوستان نشسته

از گرد ره، نگارا، عمری ست تا که خسرو
از بهر پای بوست بر آستان نشسته

 

[mobina01]

اثری نمانْد باقی ز من اَندر آرزویت
چه کنم که سیر دیدن نتوان رخ نکویت

همه روز گرد کویَت، همه شب بر آستانت
غرضی جز این ندارم که نظر کنم به رویت

خِرد و ضمیر و هوش و دل‌و جان‌و چشم من شد
ز همه خیالْ خالی، به جز از خیال رویت

پس از این به دیده خواهم به طواف کویَت آیم
که بِسود تا به زانو قدمم به جست‌وجویت

ز نسیم جانفزایت، دلِ مرده زنده گردد
ز کدام باغی ای‌جان که‌چنین خوش‌است بویت...

 

[mobina01]

جانم فدای زلفِ تو آن دَم که پُرسَمَت:
کاين چيست؟ مویِ بافته؟ گویی که دام توست...